بادامچیان، اسدالله: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده: 12018500.jpg | بندانگشتی|بادامچیان، اسدالله]]بادامْچیان، اَسَدُالله (۱۳۲۰ش - )<br><p>فعال سیاسی، از اعضای هیئتهای مؤتلفۀ اسلامی و روزنامهنگار ایرانی. در خانوادهای بازاری، مذهبی و همدانیتبار متولد شد. در جوانی به جمعیت مؤتلفۀ اسلامی علاقهمند شد و با تعدادی از همفکران جوان خود گروه شیعیان را بهوجود آورد، و سپس به مؤتلفه پیوست. در اعتراضات سالهای ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ش به رهبری [[امام خمینی|امامخمینی]] بسیار فعال بود و پس از ترور [[منصور، حسنعلی (تهران ۱۳۰۲ـ۱۳۴۳ش)|حسنعلی منصور]] دستگیر و شکنجه شد. در ۱۳۴۶ از زندان رهایی یافت، اما مدتی بعد بار دیگر دستگیر و سرانجام در ۱۳۵۶ آزاد شد. در آستانۀ [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، مسئول تبلیغات و راهپیماییهای تهران و از اعضای ستاد مرکزی کمیتۀ استقبال از امام بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مشاغل متعددی را برعهده گرفت؛ ازجمله معاونت اجتماعی رئیس قوۀ قضائیه، نمایندۀ قوۀ قضائیه در شورای امنیت کشور، دبیر سیاسی و اجرایی جمعیت مؤتلفۀ اسلامی، نماینده دورۀ دوم و هشتم [[مجلس شورای اسلامی]]، رئیس کمیسیون احزاب و سردبیری هفتهنامۀ ''شما''، ارگانِ مؤتلفه. از آثار اوست: ''تاریخچۀ هیئتهای مؤتلفۀ اسلامی؛'' ''تاریخچۀ انتقادی نهضت آزادی ایران''.</p> | |||
[[پرونده: 12018500.jpg | بندانگشتی| | |||
<br><!--12018500--> | <br><!--12018500--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از انقلاب اسلامی 1357 تا امروز]] | [[رده:ایران از انقلاب اسلامی 1357 تا امروز]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۰۰
بادامْچیان، اَسَدُالله (۱۳۲۰ش - )
فعال سیاسی، از اعضای هیئتهای مؤتلفۀ اسلامی و روزنامهنگار ایرانی. در خانوادهای بازاری، مذهبی و همدانیتبار متولد شد. در جوانی به جمعیت مؤتلفۀ اسلامی علاقهمند شد و با تعدادی از همفکران جوان خود گروه شیعیان را بهوجود آورد، و سپس به مؤتلفه پیوست. در اعتراضات سالهای ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ش به رهبری امامخمینی بسیار فعال بود و پس از ترور حسنعلی منصور دستگیر و شکنجه شد. در ۱۳۴۶ از زندان رهایی یافت، اما مدتی بعد بار دیگر دستگیر و سرانجام در ۱۳۵۶ آزاد شد. در آستانۀ انقلاب اسلامی، مسئول تبلیغات و راهپیماییهای تهران و از اعضای ستاد مرکزی کمیتۀ استقبال از امام بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مشاغل متعددی را برعهده گرفت؛ ازجمله معاونت اجتماعی رئیس قوۀ قضائیه، نمایندۀ قوۀ قضائیه در شورای امنیت کشور، دبیر سیاسی و اجرایی جمعیت مؤتلفۀ اسلامی، نماینده دورۀ دوم و هشتم مجلس شورای اسلامی، رئیس کمیسیون احزاب و سردبیری هفتهنامۀ شما، ارگانِ مؤتلفه. از آثار اوست: تاریخچۀ هیئتهای مؤتلفۀ اسلامی؛ تاریخچۀ انتقادی نهضت آزادی ایران.