بیلت، کارل: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ بیلت، کارل (۱۹۴۹) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به بیلت، کارل منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بیلْت، کارل ( | بیلْت، کارل (۱۹۴۹م - )(Bildt, Carl) | ||
سیاستمدار سوئدی، از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴ نخستوزیر آن کشور. از ۱۹۸۶ رهبر حزب میانهرو<ref>(Moderate Party (MS | سیاستمدار سوئدی، از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴ نخستوزیر آن کشور. از ۱۹۸۶ رهبر حزب میانهرو<ref>(Moderate Party (MS | ||
</ref> بود و وعده داد که به دورۀ نظام اشتراکی<ref>age of collectivism </ref> پایان دهد. در ۱۹۹۱، پس از چندین دهه تسلط سوسیال دموکراتها بر عرصۀ سیاست سوئد، دولتِ ائتلافیِ راستمیانه تشکیل داد. یک سال بعد، پس از مبارزهای بینتیجه با بحران اقتصادی سوئد که از دهۀ ۱۹۲۰ رو به تشدید بود، مخالفان سیاسی پیشین خود را مجاب کرد که برای مبارزه در جهت احیای اقتصاد کشور به وی بپیوندند، و خود عملاً ریاست دولتی وحدتِ ملی را عهدهدار شد. در ۱۹۹۵، جای دیوید اوئن<ref>David Owen </ref> را در مقام نمایندۀ اتحادیۀ اروپا در مذاکرات یوگسلاوی سابق گرفت و در ۱۹۹۶، به مقام نمایندۀ عالی<ref>High Representative </ref> در امور بوسنیـهرزگووین تعیین شد و تا ژوئن ۱۹۹۷ بر جنبۀ بازسازیِ موافقتنامۀ صلح دیتون<ref>Dayton </ref> نظارت داشت. بیلت در ۱۹۷۹ به عضویت ریکسداگ<ref>Riksdag </ref>، پارلمان سوئد، درآمد. در ۱۹۸۶، به رهبری حزب میانهرو رسید و زمانی که حزب کارگر سوسیال دموکرات<ref>Social Democratic Labour Party</ref> درپی انتخابات سراسری ۱۹۹۱ اکثریت خود را در پارلمان از دست داد با دیگر حزبهای راستمیانه ائتلافی معروف به ائتلاف بورژوا<ref> bourgeois coalition </ref> تشکیل داد. او پیش از شکست خود و حزبش در انتخابات ۱۹۹۴، حمایت گستردۀ مردم سوئد را به نفع عضویت این کشور در جامعۀ اروپا<ref>European Community </ref> (اتحادیۀ اروپا<ref>European Union</ref>ی فعلی) جلب کرد. | </ref> بود و وعده داد که به دورۀ نظام اشتراکی<ref>age of collectivism </ref> پایان دهد. در ۱۹۹۱، پس از چندین دهه تسلط سوسیال دموکراتها بر عرصۀ سیاست سوئد، دولتِ ائتلافیِ راستمیانه تشکیل داد. یک سال بعد، پس از مبارزهای بینتیجه با بحران اقتصادی سوئد که از دهۀ ۱۹۲۰ رو به تشدید بود، مخالفان سیاسی پیشین خود را مجاب کرد که برای مبارزه در جهت احیای اقتصاد کشور به وی بپیوندند، و خود عملاً ریاست دولتی وحدتِ ملی را عهدهدار شد. در ۱۹۹۵، جای دیوید اوئن<ref>David Owen </ref> را در مقام نمایندۀ اتحادیۀ اروپا در مذاکرات یوگسلاوی سابق گرفت و در ۱۹۹۶، به مقام نمایندۀ عالی<ref>High Representative </ref> در امور بوسنیـهرزگووین تعیین شد و تا ژوئن ۱۹۹۷ بر جنبۀ بازسازیِ موافقتنامۀ صلح دیتون<ref>Dayton </ref> نظارت داشت. بیلت در ۱۹۷۹ به عضویت ریکسداگ<ref>Riksdag </ref>، پارلمان سوئد، درآمد. در ۱۹۸۶، به رهبری حزب میانهرو رسید و زمانی که حزب کارگر سوسیال دموکرات<ref>Social Democratic Labour Party</ref> درپی انتخابات سراسری ۱۹۹۱ اکثریت خود را در پارلمان از دست داد با دیگر حزبهای راستمیانه ائتلافی معروف به ائتلاف بورژوا<ref> bourgeois coalition </ref> تشکیل داد. او پیش از شکست خود و حزبش در انتخابات ۱۹۹۴، حمایت گستردۀ مردم سوئد را به نفع عضویت این کشور در جامعۀ اروپا<ref>European Community </ref> (اتحادیۀ اروپا<ref>European Union</ref>ی فعلی) جلب کرد. | ||
<br/> <!--12474500--> | <br/> <!--12474500--> | ||
---- | |||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های اروپایی]] | [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های اروپایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۸
بیلْت، کارل (۱۹۴۹م - )(Bildt, Carl)
سیاستمدار سوئدی، از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴ نخستوزیر آن کشور. از ۱۹۸۶ رهبر حزب میانهرو[۱] بود و وعده داد که به دورۀ نظام اشتراکی[۲] پایان دهد. در ۱۹۹۱، پس از چندین دهه تسلط سوسیال دموکراتها بر عرصۀ سیاست سوئد، دولتِ ائتلافیِ راستمیانه تشکیل داد. یک سال بعد، پس از مبارزهای بینتیجه با بحران اقتصادی سوئد که از دهۀ ۱۹۲۰ رو به تشدید بود، مخالفان سیاسی پیشین خود را مجاب کرد که برای مبارزه در جهت احیای اقتصاد کشور به وی بپیوندند، و خود عملاً ریاست دولتی وحدتِ ملی را عهدهدار شد. در ۱۹۹۵، جای دیوید اوئن[۳] را در مقام نمایندۀ اتحادیۀ اروپا در مذاکرات یوگسلاوی سابق گرفت و در ۱۹۹۶، به مقام نمایندۀ عالی[۴] در امور بوسنیـهرزگووین تعیین شد و تا ژوئن ۱۹۹۷ بر جنبۀ بازسازیِ موافقتنامۀ صلح دیتون[۵] نظارت داشت. بیلت در ۱۹۷۹ به عضویت ریکسداگ[۶]، پارلمان سوئد، درآمد. در ۱۹۸۶، به رهبری حزب میانهرو رسید و زمانی که حزب کارگر سوسیال دموکرات[۷] درپی انتخابات سراسری ۱۹۹۱ اکثریت خود را در پارلمان از دست داد با دیگر حزبهای راستمیانه ائتلافی معروف به ائتلاف بورژوا[۸] تشکیل داد. او پیش از شکست خود و حزبش در انتخابات ۱۹۹۴، حمایت گستردۀ مردم سوئد را به نفع عضویت این کشور در جامعۀ اروپا[۹] (اتحادیۀ اروپا[۱۰]ی فعلی) جلب کرد.