کنی، علی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=علی کَنی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=رئیس فدراسیون فوتبال ایران|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ورزش|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=فوتبال|پست تخصصی=مهاجم|باشگاه=}}کَنی، علی <br> | ||
<p>فوتبالیست ایرانی و اولین رئیس فدراسیون فوتبال ایران. مهاجم بود و شوتهای بسیار سنگین داشت. از اولین فوتبالیستهای ایرانی است که در تیمهایی چون کلوب اجتماعیون و طوفان بازی میکرد. عضو اولین تیم منتخب (ملی) ایران بود که در | <p>فوتبالیست ایرانی و اولین رئیس فدراسیون فوتبال ایران. مهاجم بود و شوتهای بسیار سنگین داشت. از اولین فوتبالیستهای ایرانی است که در تیمهایی چون کلوب اجتماعیون و طوفان بازی میکرد. عضو اولین تیم منتخب (ملی) ایران بود که در ۱۳۰۴ش برای انجام چند مسابقه که اولین سفر خارجی یک تیم ورزشی ایرانی بود به بادکوبه رفت. در آنجا هزاران ایرانی مقیم [[باکو]] و اهالی بادکوبه از تیم ایران استقبال کردند. بازیکنان ایرانی که با «گیوه» بازی میکردند، در دو بازی شکست خوردند و یک بازی هم با تساوی پایان یافت. در بازگشت این تیم به تهران کاریکاتوری در روزنامۀ فکاهی ''ناهید'' بهچاپ رسید که طرحی از یک فوتبالیست روسی بود که با نوک کفش به بازیکنان ایران ضربهای زده و هر کدام را به گوشهای پرتاب کرده بود. اعضای تیم این کاریکاتور را برنتافتند، به دفتر روزنامه حمله بردند و در چند دقیقه آن را به ویرانهای بدل کردند. مأموران شهربانی نیز آنان را دستگیر و زندانی کردند، اما پس از یک شبانهروز با وساطت افراد ذینفوذ و اخذ تعهد از بازیکنان آنان را آزاد کردند. کنی در ۱۳۱۲ش از ورزش قهرمانی کناره گرفت. او اولین رئیس فدراسیون فوتبال ایران است که پس از تشکیل این فدراسیون در ۱۳۲۵ش به این سِمت انتخاب شد و تا ۱۳۲۹ش عهدهدار این سِمت بود. او هنگام ریاست تشکیلاتی ویژه برای تیم ملی ایجاد کرد و با همکاری [[صدقیانی، حسین (تبریز ۱۲۸۱ـ تهران ۱۳۶۱ش)|حسین صدقیانی]] مسابقاتی را بین تیمهای ملی ایران و منتخب تهران با تیمهای خارجی برگزار کرد. اولین سفر رسمی تیم ملی فوتبال ایران به ترکیه در ۱۳۲۹ش در زمان ریاست او انجام شد. او با استخدام کیبل انگلیسی، اولین مربی خارجی، فوتبال را به ایران آورد. کنی بانی احداث اولین زمین رسمی فوتبال در ایران نیز است. در ۱۳۰۳ش در جلسهای که با حضور فوتبالیستها و مسئولان وقت ازجمله سید محمد تَدیّن (رئیس مجلس شورای ملی) در گراند هتل تهران برگزار شد، با سخنرانی دربارۀ اینکه بچههای ایرانی زمین فوتبال ندارند، اما انگلیسیهای مقیم تهران از تمام امکانات برخوردارند مسئولان کشور را وادار کرد تا با تصویب لایحهای در مجلس زمین «دولت» را بههمین منظور خریداری کنند؛ بدینسان اولین زمین چمن فوتبال در ایران احداث شد. کنی در ۱۳۳۴ش برای دومینبار به ریاست فدراسیون فوتبال ایران برگزیده شد و طی یکسال و اندی حضور در رأس این فدراسیون، ادموند مایکوفسکی اتریشی، و دومین مربی خارجی فوتبال ایران، را برای رهبری تیم ملی به ایران آورد.</p> | ||
<br><!--35321200--> | <br><!--35321200--> | ||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص ایران]] | [[رده:اشخاص ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۰
| علی کَنی | |
|---|---|
| ملیت | ایرانی |
| سمت | رئیس فدراسیون فوتبال ایران |
| گروه مقاله | ورزش |
| رشته | فوتبال |
| پست تخصصی | مهاجم |
کَنی، علی
فوتبالیست ایرانی و اولین رئیس فدراسیون فوتبال ایران. مهاجم بود و شوتهای بسیار سنگین داشت. از اولین فوتبالیستهای ایرانی است که در تیمهایی چون کلوب اجتماعیون و طوفان بازی میکرد. عضو اولین تیم منتخب (ملی) ایران بود که در ۱۳۰۴ش برای انجام چند مسابقه که اولین سفر خارجی یک تیم ورزشی ایرانی بود به بادکوبه رفت. در آنجا هزاران ایرانی مقیم باکو و اهالی بادکوبه از تیم ایران استقبال کردند. بازیکنان ایرانی که با «گیوه» بازی میکردند، در دو بازی شکست خوردند و یک بازی هم با تساوی پایان یافت. در بازگشت این تیم به تهران کاریکاتوری در روزنامۀ فکاهی ناهید بهچاپ رسید که طرحی از یک فوتبالیست روسی بود که با نوک کفش به بازیکنان ایران ضربهای زده و هر کدام را به گوشهای پرتاب کرده بود. اعضای تیم این کاریکاتور را برنتافتند، به دفتر روزنامه حمله بردند و در چند دقیقه آن را به ویرانهای بدل کردند. مأموران شهربانی نیز آنان را دستگیر و زندانی کردند، اما پس از یک شبانهروز با وساطت افراد ذینفوذ و اخذ تعهد از بازیکنان آنان را آزاد کردند. کنی در ۱۳۱۲ش از ورزش قهرمانی کناره گرفت. او اولین رئیس فدراسیون فوتبال ایران است که پس از تشکیل این فدراسیون در ۱۳۲۵ش به این سِمت انتخاب شد و تا ۱۳۲۹ش عهدهدار این سِمت بود. او هنگام ریاست تشکیلاتی ویژه برای تیم ملی ایجاد کرد و با همکاری حسین صدقیانی مسابقاتی را بین تیمهای ملی ایران و منتخب تهران با تیمهای خارجی برگزار کرد. اولین سفر رسمی تیم ملی فوتبال ایران به ترکیه در ۱۳۲۹ش در زمان ریاست او انجام شد. او با استخدام کیبل انگلیسی، اولین مربی خارجی، فوتبال را به ایران آورد. کنی بانی احداث اولین زمین رسمی فوتبال در ایران نیز است. در ۱۳۰۳ش در جلسهای که با حضور فوتبالیستها و مسئولان وقت ازجمله سید محمد تَدیّن (رئیس مجلس شورای ملی) در گراند هتل تهران برگزار شد، با سخنرانی دربارۀ اینکه بچههای ایرانی زمین فوتبال ندارند، اما انگلیسیهای مقیم تهران از تمام امکانات برخوردارند مسئولان کشور را وادار کرد تا با تصویب لایحهای در مجلس زمین «دولت» را بههمین منظور خریداری کنند؛ بدینسان اولین زمین چمن فوتبال در ایران احداث شد. کنی در ۱۳۳۴ش برای دومینبار به ریاست فدراسیون فوتبال ایران برگزیده شد و طی یکسال و اندی حضور در رأس این فدراسیون، ادموند مایکوفسکی اتریشی، و دومین مربی خارجی فوتبال ایران، را برای رهبری تیم ملی به ایران آورد.