غیاث الدین نقاش: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
غیاثالدّین نقّاش (قرن ۹ق)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=غیاثالدّین نقّاش|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=پیر احمد زرکوب|نام مستعار=|لقب=|زادروز=قرن ۹ق|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نگارگر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=سفرنامۀ مختصری با نام عجیبالطایف|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}غیاثالدّین نقّاش (قرن ۹ق)<br> | ||
<p>(نامِ اصلی: پیر احمد زرکوب) نگارگر ایرانی. نقاشی ایرانی را با شیوۀ چینی درآمیخت. در زمان شاهرخ | <p>(نامِ اصلی: پیر احمد زرکوب) نگارگر ایرانی. نقاشی ایرانی را با شیوۀ چینی درآمیخت. در زمان [[شاهرخ تیموری]]، از طرف [[بایسنقر میرزا، غیاث الدین (هرات ۸۰۲ ـ ۸۳۸ق)|بایسنقر میرزا]] به دربار [[چین]] و سرزمین ختای (چین شمالی) فرستاده شد. پس از بازگشت به ایران (ح ۸۲۲ق) طرح باغهای چینی، و شیوۀ نقاشی چینی را بهارمغان آورد. غیاثالدین پیش از سفر به چین، در زمان اقامت در [[هرات، شهر (ایران)|هرات]]، در کتابخانۀ بایسنقر میرزا هنرآفرینی میکرد. سفرنامۀ مختصری با نام ''عجیبالطایف'' از آثار ارزندۀ اوست، که آن را طی سفر به چین بهنگارش درآورد. براساس این نوشته، احتمالاً محمد سیاهقلم، نقاش، نیز با او همسفر بوده است، چنانکه برخی از آثار محمد سیاهقلم را به غیاثالدین نسبت دادهاند. از غیاثالدین با وجود شهرت بسیارش، تصاویر مرقومی برجا نمانده است.</p> | ||
<br><!--32024800--> | <br><!--32024800--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۴۳
| غیاثالدّین نقّاش | |
|---|---|
| زادروز |
قرن ۹ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نگارگر |
| نام اصلی | پیر احمد زرکوب |
| آثار | سفرنامۀ مختصری با نام عجیبالطایف |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی |
غیاثالدّین نقّاش (قرن ۹ق)
(نامِ اصلی: پیر احمد زرکوب) نگارگر ایرانی. نقاشی ایرانی را با شیوۀ چینی درآمیخت. در زمان شاهرخ تیموری، از طرف بایسنقر میرزا به دربار چین و سرزمین ختای (چین شمالی) فرستاده شد. پس از بازگشت به ایران (ح ۸۲۲ق) طرح باغهای چینی، و شیوۀ نقاشی چینی را بهارمغان آورد. غیاثالدین پیش از سفر به چین، در زمان اقامت در هرات، در کتابخانۀ بایسنقر میرزا هنرآفرینی میکرد. سفرنامۀ مختصری با نام عجیبالطایف از آثار ارزندۀ اوست، که آن را طی سفر به چین بهنگارش درآورد. براساس این نوشته، احتمالاً محمد سیاهقلم، نقاش، نیز با او همسفر بوده است، چنانکه برخی از آثار محمد سیاهقلم را به غیاثالدین نسبت دادهاند. از غیاثالدین با وجود شهرت بسیارش، تصاویر مرقومی برجا نمانده است.