اقدامات تأمینی

اِقدامات تَأمینی

اقدامات و تدابیر خاصی که دادگاه علاوه بر مجازات اصلی یا به‌جای آن، برای جلوگیری از تکرار جرم دربارۀ مجرمین خطرناک اتخاذ می‌کند (مادۀ ۱ قانون اقدامات تأمینی مصوب ۱۲ اردیبهشت ۱۳۳۹ش). انواع اقدامات تأمینی در قانون مشخص شده و دادگاه باید با توجه به اوضاع و احوال و وضعیت مجرم، یکی از آن‌ها را انتخاب و اتخاذ کند. اقدامات تأمینی گاه آزادی مجرم را سلب می‌کند، مانند نگهداری مجرمین مختل‌المشاعر و مجنون در تیمارستان، یا نگهداری برخی مجرمین در تبعیدگاه و نگهداری اطفال بزهکار در کانون اصلاح و تربیت (مادۀ ۳ قانون فوق‌الذکر). گاه اقدامات تأمینی ناظر به محدودکردن آزادی مجرم است، مانند ممنوعیت اقامت در محل معین، یا ممنوعیت اشتغال به حرفۀ معین (مادۀ ۸ همان قانون) و بالاخره گاه اقدامات تأمینی ناظر به امور مالی است، مانند ضبط اشیای خطرناک یا بستن محل (مادۀ ۱۲ قانون مذکور).