تربتی، باباجان حافظ (خراسان ـ ۹۵۰ق): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تُربتی، باباجان حافظ (خراسان ـ ۹۵۰ق)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=باباجان حافظ تُربتی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=خراسان|تاریخ مرگ=۹۵۰ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر، ادیب، موسیقیدان، و خوشنویس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=حافظ عبدالعلی تربتی (پدر)|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}تُربتی، باباجان حافظ (خراسان ـ ۹۵۰ق)<br> | ||
<p>شاعر، ادیب، موسیقیدان، و خوشنویس ایرانی. فرزند حافظ عبدالعلی تربتی بود، در دربار سلطان حسین میرزا بایقرا خدمت میکرد و بعدها در عراق ساکن شد. از نستعلیقنویسان دورۀ شاهطهماسب (حک: ۹۳۰ـ۹۸۴ق) بود، که به دربار بهرام میرزا، برادر شاهطهماسب، راه یافت و بههمین سبب گاه با نام «بهرامی» رقم میکرد. از موسیقی نیز سررشته داشت و بربط مینواخت. در خط، پیرو شیوۀ سلطان علی مشهدی بود. از آثار او دو قطعه در مرقع بهرام میرزای صفوی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف استانبول محفوظ است.</p> | <p>شاعر، ادیب، موسیقیدان، و خوشنویس ایرانی. فرزند حافظ عبدالعلی تربتی بود، در دربار سلطان حسین میرزا بایقرا خدمت میکرد و بعدها در [[عراق]] ساکن شد. از نستعلیقنویسان دورۀ شاهطهماسب (حک: ۹۳۰ـ۹۸۴ق) بود، که به دربار بهرام میرزا، برادر شاهطهماسب، راه یافت و بههمین سبب گاه با نام «بهرامی» رقم میکرد. از موسیقی نیز سررشته داشت و [[بربط]] مینواخت. در خط، پیرو شیوۀ سلطان علی مشهدی بود. از آثار او دو قطعه در مرقع بهرام میرزای صفوی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف [[استانبول]] محفوظ است.</p> | ||
<br><!--14114900--> | <br><!--14114900--> | ||
[[رده:خوشنویسی]] | [[رده:خوشنویسی]] | ||
[[رده:اشخاص و آثار]] | [[رده:اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۳
| باباجان حافظ تُربتی | |
|---|---|
| زادروز |
خراسان |
| درگذشت | ۹۵۰ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر، ادیب، موسیقیدان، و خوشنویس |
| خویشاوندان سرشناس | حافظ عبدالعلی تربتی (پدر) |
تُربتی، باباجان حافظ (خراسان ـ ۹۵۰ق)
شاعر، ادیب، موسیقیدان، و خوشنویس ایرانی. فرزند حافظ عبدالعلی تربتی بود، در دربار سلطان حسین میرزا بایقرا خدمت میکرد و بعدها در عراق ساکن شد. از نستعلیقنویسان دورۀ شاهطهماسب (حک: ۹۳۰ـ۹۸۴ق) بود، که به دربار بهرام میرزا، برادر شاهطهماسب، راه یافت و بههمین سبب گاه با نام «بهرامی» رقم میکرد. از موسیقی نیز سررشته داشت و بربط مینواخت. در خط، پیرو شیوۀ سلطان علی مشهدی بود. از آثار او دو قطعه در مرقع بهرام میرزای صفوی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف استانبول محفوظ است.