تربتی، باباجان حافظ (خراسان ـ ۹۵۰ق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


تُربتی، باباجان حافظ (خراسان ـ  ۹۵۰ق)<br>
{{جعبه زندگینامه|عنوان=باباجان حافظ تُربتی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=خراسان|تاریخ مرگ=۹۵۰ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر، ادیب، موسیقی‌دان، و خوشنویس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=حافظ عبدالعلی تربتی (پدر)|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}تُربتی، باباجان حافظ (خراسان ـ  ۹۵۰ق)<br>
<p>شاعر، ادیب، موسیقی‌دان، و خوشنویس ایرانی. فرزند حافظ عبدالعلی تربتی بود، در دربار سلطان حسین میرزا بایقرا خدمت می‌کرد و بعدها در عراق ساکن شد. از نستعلیق‌نویسان دورۀ شاه‌طهماسب (حک: ۹۳۰ـ‌۹۸۴ق) بود، که به دربار بهرام میرزا، برادر شاه‌طهماسب، راه یافت و به‌همین سبب گاه با نام «بهرامی» رقم می‌کرد. از موسیقی نیز سررشته داشت و بربط می‌نواخت. در خط، پیرو شیوۀ سلطان علی مشهدی بود. از آثار او دو قطعه در مرقع بهرام میرزای صفوی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف استانبول محفوظ است.</p>
<p>شاعر، ادیب، موسیقی‌دان، و خوشنویس ایرانی. فرزند حافظ عبدالعلی تربتی بود، در دربار سلطان حسین میرزا بایقرا خدمت می‌کرد و بعدها در [[عراق]] ساکن شد. از نستعلیق‌نویسان دورۀ شاه‌طهماسب (حک: ۹۳۰ـ‌۹۸۴ق) بود، که به دربار بهرام میرزا، برادر شاه‌طهماسب، راه یافت و به‌همین سبب گاه با نام «بهرامی» رقم می‌کرد. از موسیقی نیز سررشته داشت و [[بربط]] می‌نواخت. در خط، پیرو شیوۀ سلطان علی مشهدی بود. از آثار او دو قطعه در مرقع بهرام میرزای صفوی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف [[استانبول]] محفوظ است.</p>
<br><!--14114900-->
<br><!--14114900-->
[[رده:خوشنویسی]]
[[رده:خوشنویسی]]
[[رده:اشخاص و آثار]]
[[رده:اشخاص و آثار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۳

باباجان حافظ تُربتی
زادروز خراسان
درگذشت ۹۵۰ق
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی شاعر، ادیب، موسیقی‌دان، و خوشنویس
خویشاوندان سرشناس حافظ عبدالعلی تربتی (پدر)

تُربتی، باباجان حافظ (خراسان ـ ۹۵۰ق)

شاعر، ادیب، موسیقی‌دان، و خوشنویس ایرانی. فرزند حافظ عبدالعلی تربتی بود، در دربار سلطان حسین میرزا بایقرا خدمت می‌کرد و بعدها در عراق ساکن شد. از نستعلیق‌نویسان دورۀ شاه‌طهماسب (حک: ۹۳۰ـ‌۹۸۴ق) بود، که به دربار بهرام میرزا، برادر شاه‌طهماسب، راه یافت و به‌همین سبب گاه با نام «بهرامی» رقم می‌کرد. از موسیقی نیز سررشته داشت و بربط می‌نواخت. در خط، پیرو شیوۀ سلطان علی مشهدی بود. از آثار او دو قطعه در مرقع بهرام میرزای صفوی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف استانبول محفوظ است.