جانداری بخارایی، محمد صادق: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=محمدصادق جانداری بخارایی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=میرزا محمدصادق جانداری بخارایی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۱۷۱/۱۱۶۶ق|تاریخ مرگ=۱۲۳۵ق|دوره زندگی=|ملیت=تاجیکی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر و نویسنده|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=منظومه فتوحات امیرمعصوم و امیرحیدر؛ تواریخ؛ قصیده شاه درواز؛ قضا و قدر؛ ساقینامه؛ دخمه شاهان؛ قضا و قدر؛ به دخترى عاشق شدن درويش|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات فارسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}محمدصادق جانداری بخارایی (۱۱۷۱/۱۱۶۶ ـ ۱۲۳۵ق)<br> | |||
(نام کامل: میرزا محمدصادق جانداری بخارایی) شاعر و نویسندۀ تاجیک. چندی منشی امیرحیدر مَنغیتی بود، اما بهسبب مناعت طبع و بیاعتنایی به درباریان برکنار و به کوهستان درواز تبعید شد. در پایان زندگی اجازۀ برگشت به [[بخارا]] را یافت، اما به قرشی رفت و در همان سامان درگذشت. برجستهترین اثر وی دخمۀ شاهان در قالب مثنوی است که همۀ شاهان اشترخانی را از گور درآورده و به محاکمه کشیده است. از دیگر آثارش:'' منظومۀ فتوحات امیرمعصوم و امیرحیدر''؛ ''تواریخ''؛ ''قصیدۀ شاه درواز''؛ ''قضا و قدر''؛ ''ساقینامه''؛ ''دخمۀ شاهان''؛ ''قضا و قدر''؛ ''به دخترى عاشق شدن درويش''. | |||
<br><!--16021300--> | |||
جانداری شاعرى غزلسرا بود و در غزل از اميرخسرو دهلوى، [[حافظ، شمس الدین محمد ( ـ شیراز ۷۹۲/۷۹۱ق)|حافظ]]، كمال خجندى و بهويژه [[بیدل دهلوی، عبدالقادر (عظیم آباد ۱۰۵۴ـ دهلی ۱۱۳۳ق)|بيدل دهلوى]] تأثير گرفته است. | |||
----<br><!--16021300--> | |||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۰
| محمدصادق جانداری بخارایی | |
|---|---|
| زادروز |
۱۱۷۱/۱۱۶۶ق |
| درگذشت | ۱۲۳۵ق |
| ملیت | تاجیکی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر و نویسنده |
| نام اصلی | میرزا محمدصادق جانداری بخارایی |
| آثار | منظومه فتوحات امیرمعصوم و امیرحیدر؛ تواریخ؛ قصیده شاه درواز؛ قضا و قدر؛ ساقینامه؛ دخمه شاهان؛ قضا و قدر؛ به دخترى عاشق شدن درويش |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
محمدصادق جانداری بخارایی (۱۱۷۱/۱۱۶۶ ـ ۱۲۳۵ق)
(نام کامل: میرزا محمدصادق جانداری بخارایی) شاعر و نویسندۀ تاجیک. چندی منشی امیرحیدر مَنغیتی بود، اما بهسبب مناعت طبع و بیاعتنایی به درباریان برکنار و به کوهستان درواز تبعید شد. در پایان زندگی اجازۀ برگشت به بخارا را یافت، اما به قرشی رفت و در همان سامان درگذشت. برجستهترین اثر وی دخمۀ شاهان در قالب مثنوی است که همۀ شاهان اشترخانی را از گور درآورده و به محاکمه کشیده است. از دیگر آثارش: منظومۀ فتوحات امیرمعصوم و امیرحیدر؛ تواریخ؛ قصیدۀ شاه درواز؛ قضا و قدر؛ ساقینامه؛ دخمۀ شاهان؛ قضا و قدر؛ به دخترى عاشق شدن درويش.
جانداری شاعرى غزلسرا بود و در غزل از اميرخسرو دهلوى، حافظ، كمال خجندى و بهويژه بيدل دهلوى تأثير گرفته است.