جصاص شیرازی، مؤمل

جَصّاص شیرازی، مؤمَّل (قرن ۴ق)

از رجال صوفیه. شیرازی بود و از علوم رسمی هیچ آگاهی نداشت، به‌گونه‌ای که حتّی از خواندن و نوشتن بی‌بهره بود، اما با این حال، مسائلی را که صوفیِ نامور، علی بن سهل اصفهانی، به شیراز فرستاد، او پاسخ گفت. در طلب تصوّف به حجاز و عراق مسافرت کرد و بهره‌ای وافی از آن به‌دست آورد. او را به کثرت نماز و تلاوت قرآن ستوده‌اند. در رفع حاجات مردمان نیز سخت کوشا بود. در مکّه سخنی با ابوالحسن مزیّن داشت که دلالت بر علوّ فهم او می‌کند. شیخ ابوعبدالله خفیف شیرازی نیز در خردسالی به دستورات او عمل می‌کرده است.