حجازی، ناصر (تهران ۱۳۲۹ـ۱۳۹۰ش): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =ناصر حجازی | |عنوان =ناصر حجازی | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۱: | ||
|آثار = | |آثار = | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =ورزش | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم = | |فعالیت های مهم = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی =دروازه بان | |پست تخصصی =دروازه بان | ||
|باشگاه =استقلال تهران | |باشگاه =استقلال تهران | ||
}}فوتبالیست ایرانی. درخشش او مقابل تیم ملی کرۀ شمالی در | }} | ||
[[پرونده:18023600-3.jpg|بندانگشتی|ناصر حجازی]] | |||
حجازی، ناصر (تهران ۱۳۲۹ـ۱۳۹۰ش)<br> | |||
فوتبالیست ایرانی. درخشش او مقابل تیم ملی کرۀ شمالی در [[پیونگ یانگ|پیونگیانگ]]، نقطۀ عطفی در زندگی ورزشیاش بود. سه سال قبل از آن «رازکو رایکوف»، سرمربی یوگسلاو تیم ملی، او را به این تیم دعوت کرد و یازده سال دروازهبان شمارۀ یک تیم ملی بود. در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ش عضو تیم استقلال و بعدها کاپیتان و سرمربی این تیم شد. المپیک مونترال (۱۹۷۶م) و جامجهانی آرژانتین (۱۹۷۸م) بزرگترین عرصههایی بود که او سنگربانی تیم ملی را برعهده داشت. بعد از پایان دوران بازیگری (۱۳۶۵ش)، مربی تیمهای فوتبال محمدان بنگلادش، بانک تجارت تهران، شهرداری کرمان، سپاهان و [[ذوب آهن اصفهان، باشگاه|ذوب آهن اصفهان]]، [[ماشین سازی تبریز، باشگاه|ماشینسازی تبریز]]، [[استقلال، باشگاه|استقلال تهران]]، استقلال رشت و [[استقلال اهواز، باشگاه|استقلال اهواز]] شد. او در دهۀ ۱۳۸۰ش بنابر اعلام کنفدراسیون فوتبال آسیا، دومین دروازهبان برتر قرن آسیا معرفی شد. | |||
<br><!--18023600--> | <br><!--18023600--> | ||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص ایران]] | [[رده:اشخاص ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۹
| ناصر حجازی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۲۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| گروه مقاله | ورزش |
| رشته | فوتبال |
| پست تخصصی | دروازه بان |
| باشگاه | استقلال تهران |
| جوایز و افتخارات | دومین دروازه بان برتر قرن آسیا بنابر اعلام کنفدراسیون فوتبال آسیا |
حجازی، ناصر (تهران ۱۳۲۹ـ۱۳۹۰ش)
فوتبالیست ایرانی. درخشش او مقابل تیم ملی کرۀ شمالی در پیونگیانگ، نقطۀ عطفی در زندگی ورزشیاش بود. سه سال قبل از آن «رازکو رایکوف»، سرمربی یوگسلاو تیم ملی، او را به این تیم دعوت کرد و یازده سال دروازهبان شمارۀ یک تیم ملی بود. در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ش عضو تیم استقلال و بعدها کاپیتان و سرمربی این تیم شد. المپیک مونترال (۱۹۷۶م) و جامجهانی آرژانتین (۱۹۷۸م) بزرگترین عرصههایی بود که او سنگربانی تیم ملی را برعهده داشت. بعد از پایان دوران بازیگری (۱۳۶۵ش)، مربی تیمهای فوتبال محمدان بنگلادش، بانک تجارت تهران، شهرداری کرمان، سپاهان و ذوب آهن اصفهان، ماشینسازی تبریز، استقلال تهران، استقلال رشت و استقلال اهواز شد. او در دهۀ ۱۳۸۰ش بنابر اعلام کنفدراسیون فوتبال آسیا، دومین دروازهبان برتر قرن آسیا معرفی شد.