همت شیرازی، حسین (شیراز ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۳۶ق): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\4' به '<!--4') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هِمّت شیرازی، حسین (شیراز ۱۲۷۶ـ همانجا ۱۳۳۶ق)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=حسین هِمّت شیرازی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=شیراز ۱۲۷۶ق|تاریخ مرگ=همانجا ۱۳۳۶ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر و خوشنویس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=کارمند دادگستری و رئیس بدایت شیراز|جوایز و افتخارات=|آثار=تکمیل چهارده معصوم پدرش؛ دیوان شعر|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}هِمّت شیرازی، حسین (شیراز ۱۲۷۶ـ همانجا ۱۳۳۶ق)<br> | ||
<p>شاعر و خوشنویس ایرانی. نوۀ وصال شیرازی بود. دانشهای متداول را از پدرش، احمد وقار و هنر خط و سخنوری را از عمویش، ابوالقاسم | <p>شاعر و خوشنویس ایرانی. نوۀ [[وصال شیرازی، محمدشفیع (شیراز ۱۱۹۷ـ ۱۲۶۲ق)|وصال شیرازی]] بود. دانشهای متداول را از پدرش، [[وقار شیرازی، احمد (شیراز ۱۲۳۲ـ ۱۲۹۸ق)|احمد وقار]] و هنر خط و سخنوری را از عمویش، [[فرهنگ شیرازی، ابوالقاسم (شیراز ۱۲۴۲ـ ۱۳۰۹ق)|ابوالقاسم فرهنگ]]، آموخت. در ادبیات عرب و ریاضیات نیز دست داشت. در کودکی در اثر [[آبله]] یک چشمش نابینا شد. مدتی کارمند دادگستری و رئیس بدایت شیراز بود. آثاری در خوشنویسی از او بهجا مانده است. در شعر بیشتر به غزل گرایش داشت. از آثارش: تکمیل ''چهارده معصوم'' پدرش؛ ''دیوان'' شعر.</p> | ||
<br><!--41110000--> | <br><!--41110000--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۵۴
| حسین هِمّت شیرازی | |
|---|---|
| زادروز |
شیراز ۱۲۷۶ق |
| درگذشت | همانجا ۱۳۳۶ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر و خوشنویس |
| سمت | کارمند دادگستری و رئیس بدایت شیراز |
| آثار | تکمیل چهارده معصوم پدرش؛ دیوان شعر |
هِمّت شیرازی، حسین (شیراز ۱۲۷۶ـ همانجا ۱۳۳۶ق)
شاعر و خوشنویس ایرانی. نوۀ وصال شیرازی بود. دانشهای متداول را از پدرش، احمد وقار و هنر خط و سخنوری را از عمویش، ابوالقاسم فرهنگ، آموخت. در ادبیات عرب و ریاضیات نیز دست داشت. در کودکی در اثر آبله یک چشمش نابینا شد. مدتی کارمند دادگستری و رئیس بدایت شیراز بود. آثاری در خوشنویسی از او بهجا مانده است. در شعر بیشتر به غزل گرایش داشت. از آثارش: تکمیل چهارده معصوم پدرش؛ دیوان شعر.