قمی، حسین (۱۲۰۹ـ۱۲۹۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
قمی، حسین (۱۲۰۹ـ۱۲۹۵ش)<br> | قمی، حسین (۱۲۰۹ـ۱۲۹۵ش)<br> | ||
<p>(معروف به حسین کلّه‌پَز) پهلوان ایرانی. فنون کشتی را از پهلوان حیدر آموخت و پس از غلبه بر حریفانی چون عبادالله سرابی و عابد قمی برای رسیدن به‌عنوان پهلوانی کشور در حضور ناصرالدین‌شاه قاجار با پهلوان اکبر خراسانی درآویخت. در این کشتی هیچ‌یک از دو پهلوان ظفر نیافت، اما ظاهراً حسین را در راهِ رسیدن به محل کشتی به کاسه‌ای آب ناتمیز مسموم کرده بودند. در پایان کشتی، فراشان به دستور حاجب‌الدوله حسین را زیر مشت و لگد تا پای جان کوفتند و او که مشاعر خود را از دست داده بود، سر به بیابان نهاد. چون با تیمارداری پهلوان ابراهیم یزدی بهبود یافت، بر سر زمین‌های کشاورزی خود رفت، اما زمین‌هایش را ضبط کردند و او که صدایش به‌جایی نمی‌رسید، در حرم حضرت معصومه به فعلگی مشغول شد. در راه آسیاب گرفتار سرمای زمستان شد و درگذشت.</p> | <p>(معروف به حسین کلّه‌پَز) پهلوان ایرانی. فنون کشتی را از پهلوان حیدر آموخت و پس از غلبه بر حریفانی چون [[سرابی، عبادالله (اواخر قرن ۱۳ـ اوایل قرن ۱۴ق)|عبادالله سرابی]] و عابد قمی برای رسیدن به‌عنوان پهلوانی کشور در حضور [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] با [[خراسانی، اکبر (مشهد ۱۲۴۷ـ تهران ۱۳۲۲ق)|پهلوان اکبر خراسانی]] درآویخت. در این کشتی هیچ‌یک از دو پهلوان ظفر نیافت، اما ظاهراً حسین را در راهِ رسیدن به محل کشتی به کاسه‌ای آب ناتمیز مسموم کرده بودند. در پایان کشتی، فراشان به دستور حاجب‌الدوله حسین را زیر مشت و لگد تا پای جان کوفتند و او که مشاعر خود را از دست داده بود، سر به بیابان نهاد. چون با تیمارداری [[یزدی، ابراهیم (قزوین ۱۳۱۰ش)|پهلوان ابراهیم یزدی]] بهبود یافت، بر سر زمین‌های کشاورزی خود رفت، اما زمین‌هایش را ضبط کردند و او که صدایش به‌جایی نمی‌رسید، در حرم [[حضرت معصومه]] به فعلگی مشغول شد. در راه آسیاب گرفتار سرمای زمستان شد و درگذشت.</p> | ||
<br><!--34085200--> | <br><!--34085200--> | ||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص ایران]] | [[رده:اشخاص ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۶
قمی، حسین (۱۲۰۹ـ۱۲۹۵ش)
(معروف به حسین کلّه‌پَز) پهلوان ایرانی. فنون کشتی را از پهلوان حیدر آموخت و پس از غلبه بر حریفانی چون عبادالله سرابی و عابد قمی برای رسیدن به‌عنوان پهلوانی کشور در حضور ناصرالدین‌شاه قاجار با پهلوان اکبر خراسانی درآویخت. در این کشتی هیچ‌یک از دو پهلوان ظفر نیافت، اما ظاهراً حسین را در راهِ رسیدن به محل کشتی به کاسه‌ای آب ناتمیز مسموم کرده بودند. در پایان کشتی، فراشان به دستور حاجب‌الدوله حسین را زیر مشت و لگد تا پای جان کوفتند و او که مشاعر خود را از دست داده بود، سر به بیابان نهاد. چون با تیمارداری پهلوان ابراهیم یزدی بهبود یافت، بر سر زمین‌های کشاورزی خود رفت، اما زمین‌هایش را ضبط کردند و او که صدایش به‌جایی نمی‌رسید، در حرم حضرت معصومه به فعلگی مشغول شد. در راه آسیاب گرفتار سرمای زمستان شد و درگذشت.