لوکوک، پیر: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
لوکوک، پیِر (۱۹۳۹)(Lecoq, Pierre)<br> | لوکوک، پیِر (۱۹۳۹-۲۰۱۱م)(Lecoq, Pierre)<br> | ||
<p>ایرانشناس بلژیکی. در ۱۹۷۳ از دانشگاه لیژ و در ۱۹۸۳ از دانشگاه سوربون دانشنامۀ دکتری زبانهای شرقی گرفت. دربارۀ گویشهای نواحی مرکزی ایران پژوهش کرده است. پژوهشگر مرکز ملی پژوهشهای علمی و سپس استاد زبانشناسی در مدرسۀ مطالعات عالی پاریس بود. از آثارش: ''گویش ابیانه'' (۱۹۷۴)؛ ''خط میخی فارسی باستان'' (۱۹۷۴)؛ ''گویش ابوزیدآباد'' (۱۹۷۵)؛ ''گویش سیوندی'' (۱۹۷۹)؛ ''طبقهبندی زبانهای باختری ایران'' (پاریس، ۱۹۸۸)؛ ''بهشت در متنهای پارسی باستان'' (پاریس، ۱۹۹۱)؛ ''یک جنبه از سیاست مذهبی گوماتای مغ'' (پاریس، ۱۹۹۳)؛ ''کتیبههای هخامنشی'' که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۸۲ش).</p> | <p>ایرانشناس بلژیکی. در ۱۹۷۳ از دانشگاه لیژ و در ۱۹۸۳ از دانشگاه سوربون دانشنامۀ دکتری زبانهای شرقی گرفت. دربارۀ گویشهای نواحی مرکزی ایران پژوهش کرده است. پژوهشگر مرکز ملی پژوهشهای علمی و سپس استاد زبانشناسی در مدرسۀ مطالعات عالی پاریس بود. از آثارش: ''گویش ابیانه'' (۱۹۷۴)؛ ''خط میخی فارسی باستان'' (۱۹۷۴)؛ ''گویش ابوزیدآباد'' (۱۹۷۵)؛ ''گویش سیوندی'' (۱۹۷۹)؛ ''طبقهبندی زبانهای باختری ایران'' (پاریس، ۱۹۸۸)؛ ''بهشت در متنهای پارسی باستان'' (پاریس، ۱۹۹۱)؛ ''یک جنبه از سیاست مذهبی گوماتای مغ'' (پاریس، ۱۹۹۳)؛ ''کتیبههای هخامنشی'' که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۸۲ش).</p> | ||
<br><!--37118300--> | <br>پیر لوکوک، ۲۱ فوریه ۲۰۱۱ میلادی (برابر با ۲ اسفند ۱۳۸۹ شمسی) در سن ۷۲ سالگی درگذشت.<!--37118300--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | [[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۵۴
لوکوک، پیِر (۱۹۳۹-۲۰۱۱م)(Lecoq, Pierre)
ایرانشناس بلژیکی. در ۱۹۷۳ از دانشگاه لیژ و در ۱۹۸۳ از دانشگاه سوربون دانشنامۀ دکتری زبانهای شرقی گرفت. دربارۀ گویشهای نواحی مرکزی ایران پژوهش کرده است. پژوهشگر مرکز ملی پژوهشهای علمی و سپس استاد زبانشناسی در مدرسۀ مطالعات عالی پاریس بود. از آثارش: گویش ابیانه (۱۹۷۴)؛ خط میخی فارسی باستان (۱۹۷۴)؛ گویش ابوزیدآباد (۱۹۷۵)؛ گویش سیوندی (۱۹۷۹)؛ طبقهبندی زبانهای باختری ایران (پاریس، ۱۹۸۸)؛ بهشت در متنهای پارسی باستان (پاریس، ۱۹۹۱)؛ یک جنبه از سیاست مذهبی گوماتای مغ (پاریس، ۱۹۹۳)؛ کتیبههای هخامنشی که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۸۲ش).
پیر لوکوک، ۲۱ فوریه ۲۰۱۱ میلادی (برابر با ۲ اسفند ۱۳۸۹ شمسی) در سن ۷۲ سالگی درگذشت.