بوکسنبرگ، الگزاندر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بوکسِنبِرگ، اَلِگْزانْدِر ( | بوکسِنبِرگ، اَلِگْزانْدِر (۱۹۳۶م - )(Boksenberg, Alexander) | ||
اخترشناس و فیزیکدان انگلیسی. دستگاه آشکارساز نور<ref>light-detecting system | اخترشناس و فیزیکدان انگلیسی. دستگاه آشکارساز نور<ref>light-detecting system | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
</ref> را، که برای افزایش توان نوری به تلسکوپ افزوده میشود، ابداع کرد. دستگاه فوتونشمار تصویر<ref>(Image photon-Counting system (IPCS</ref> بوکسنبرگ، اخترشناسی رصدی را بهکلی متحول ساخت و به او و دیگران امکان بررسی اختروش<ref>quasars </ref>های دوردست را داد. بوکسنبرگ در دانشگاه لندن درس خواند. در ۱۹۷۸ استاد فیزیک، و در ۱۹۸۱ مدیر رصدخانۀ سلطنتی گرینویچ<ref>Royal Greenwich Observatory </ref> شد. در اوایل دهۀ ۱۹۶۰، به سنجش ابزارهای قابل نصب و حمل در وسایل نقلیۀ فضایی و دستگاههای تصویریابی علاقهمند شد. دستگاه فوتونشمار تصویر بهجای ثبت نور با استفاده از امولسیون عکاسی، از دوربین ویدئویی و رایانه استفاده میکند تا موقعیت فوتونهای منفرد نوری را آشکارسازی و ذخیره کند. این فوتونها با تلسکوپ از اجسام اخترشناختی کمفروغ گردآوری میشوند. این دستگاه نتایج ورودی را فوراً بهصورت تصویری نمایش میدهد. این اختراع، پس از آزمون موفقیتآمیز در ۱۹۷۳ در مانت پالومار<ref>Mount Palomar </ref> کالیفرنیا<ref>California </ref>، روی همۀ تلسکوپهای جدید نصب شد. بوکسنبرگ وسایلی برای اخترشناسی فرابنفش<ref>ultraviolet astronomy </ref> طراحی کرد که برای استفاده در ارتفاع زیاد، روی سکوهای قابل حمل با بالون، و ماهوارهها، نیز کاربرد داشت. این وسایل بهخصوص در رصدخانۀ ماهوارهای اروپا<ref>(European Observatory Satellite (TD- 1A </ref> (۱۹۷۲)، و رصدخانۀ ماهوارهایِ «کاوشگر بینالمللی فرابنفش<ref>(International Ultraviolet Explorer (IUE </ref>» (۱۹۷۸) بهکار رفتند. بررسی بوکسنبرگ در زمینۀ خطوط جذبی<ref>absorption lines | </ref> را، که برای افزایش توان نوری به تلسکوپ افزوده میشود، ابداع کرد. دستگاه فوتونشمار تصویر<ref>(Image photon-Counting system (IPCS</ref> بوکسنبرگ، اخترشناسی رصدی را بهکلی متحول ساخت و به او و دیگران امکان بررسی اختروش<ref>quasars </ref>های دوردست را داد. بوکسنبرگ در دانشگاه لندن درس خواند. در ۱۹۷۸ استاد فیزیک، و در ۱۹۸۱ مدیر رصدخانۀ سلطنتی گرینویچ<ref>Royal Greenwich Observatory </ref> شد. در اوایل دهۀ ۱۹۶۰، به سنجش ابزارهای قابل نصب و حمل در وسایل نقلیۀ فضایی و دستگاههای تصویریابی علاقهمند شد. دستگاه فوتونشمار تصویر بهجای ثبت نور با استفاده از امولسیون عکاسی، از دوربین ویدئویی و رایانه استفاده میکند تا موقعیت فوتونهای منفرد نوری را آشکارسازی و ذخیره کند. این فوتونها با تلسکوپ از اجسام اخترشناختی کمفروغ گردآوری میشوند. این دستگاه نتایج ورودی را فوراً بهصورت تصویری نمایش میدهد. این اختراع، پس از آزمون موفقیتآمیز در ۱۹۷۳ در مانت پالومار<ref>Mount Palomar </ref> کالیفرنیا<ref>California </ref>، روی همۀ تلسکوپهای جدید نصب شد. بوکسنبرگ وسایلی برای اخترشناسی فرابنفش<ref>ultraviolet astronomy </ref> طراحی کرد که برای استفاده در ارتفاع زیاد، روی سکوهای قابل حمل با بالون، و ماهوارهها، نیز کاربرد داشت. این وسایل بهخصوص در رصدخانۀ ماهوارهای اروپا<ref>(European Observatory Satellite (TD- 1A </ref> (۱۹۷۲)، و رصدخانۀ ماهوارهایِ «کاوشگر بینالمللی فرابنفش<ref>(International Ultraviolet Explorer (IUE </ref>» (۱۹۷۸) بهکار رفتند. بررسی بوکسنبرگ در زمینۀ خطوط جذبی<ref>absorption lines | ||
</ref> طیف اختروشها نشان داد که این خطوط صرفاً جلوهای از اختروشها نیستند، بلکه بازتابی از وضعیت عالم، کهکشانها، و گاز بین کهکشانی در فاصلۀ بین این اختروشها و زمیناند. به این ترتیب، این خطوط مستقیماً اطلاعاتی از ماهیت عالم و تحول آن در اختیار ما قرار میدهند. | </ref> طیف اختروشها نشان داد که این خطوط صرفاً جلوهای از اختروشها نیستند، بلکه بازتابی از وضعیت عالم، کهکشانها، و گاز بین کهکشانی در فاصلۀ بین این اختروشها و زمیناند. به این ترتیب، این خطوط مستقیماً اطلاعاتی از ماهیت عالم و تحول آن در اختیار ما قرار میدهند. | ||
<br/> <!--12391500--> | |||
---- | |||
[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] | [[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۶
بوکسِنبِرگ، اَلِگْزانْدِر (۱۹۳۶م - )(Boksenberg, Alexander)
اخترشناس و فیزیکدان انگلیسی. دستگاه آشکارساز نور[۱] را، که برای افزایش توان نوری به تلسکوپ افزوده میشود، ابداع کرد. دستگاه فوتونشمار تصویر[۲] بوکسنبرگ، اخترشناسی رصدی را بهکلی متحول ساخت و به او و دیگران امکان بررسی اختروش[۳]های دوردست را داد. بوکسنبرگ در دانشگاه لندن درس خواند. در ۱۹۷۸ استاد فیزیک، و در ۱۹۸۱ مدیر رصدخانۀ سلطنتی گرینویچ[۴] شد. در اوایل دهۀ ۱۹۶۰، به سنجش ابزارهای قابل نصب و حمل در وسایل نقلیۀ فضایی و دستگاههای تصویریابی علاقهمند شد. دستگاه فوتونشمار تصویر بهجای ثبت نور با استفاده از امولسیون عکاسی، از دوربین ویدئویی و رایانه استفاده میکند تا موقعیت فوتونهای منفرد نوری را آشکارسازی و ذخیره کند. این فوتونها با تلسکوپ از اجسام اخترشناختی کمفروغ گردآوری میشوند. این دستگاه نتایج ورودی را فوراً بهصورت تصویری نمایش میدهد. این اختراع، پس از آزمون موفقیتآمیز در ۱۹۷۳ در مانت پالومار[۵] کالیفرنیا[۶]، روی همۀ تلسکوپهای جدید نصب شد. بوکسنبرگ وسایلی برای اخترشناسی فرابنفش[۷] طراحی کرد که برای استفاده در ارتفاع زیاد، روی سکوهای قابل حمل با بالون، و ماهوارهها، نیز کاربرد داشت. این وسایل بهخصوص در رصدخانۀ ماهوارهای اروپا[۸] (۱۹۷۲)، و رصدخانۀ ماهوارهایِ «کاوشگر بینالمللی فرابنفش[۹]» (۱۹۷۸) بهکار رفتند. بررسی بوکسنبرگ در زمینۀ خطوط جذبی[۱۰] طیف اختروشها نشان داد که این خطوط صرفاً جلوهای از اختروشها نیستند، بلکه بازتابی از وضعیت عالم، کهکشانها، و گاز بین کهکشانی در فاصلۀ بین این اختروشها و زمیناند. به این ترتیب، این خطوط مستقیماً اطلاعاتی از ماهیت عالم و تحول آن در اختیار ما قرار میدهند.