دوپون دونمور، پیر ساموئل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دوپون دونمور، پیِرساموئِل ( | دوپون دونمور، پیِرساموئِل (۱۷۳۹ـ۱۸۱۷م)(Du Pont de Nemours, Pierre Samuel){{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =پیر ساموئل دوپون دونمور | ||
|نام =Pierre Samuel Du Pont de Nemours | |نام =Pierre Samuel Du Pont de Nemours | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =ریاست مجلس | |سمت =ریاست مجلس مؤسسان در منطقه نمور، رئیس اتاق بازرگانی پاریس | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =تورگو ( | |آثار =تورگو (۱۷۸۲م) و فلسفه گیتی (۱۷۹۶م) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =اقتصاد | |گروه مقاله =اقتصاد | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}اقتصاددان فرانسوی، متولد پاریس. دو پون، در جوانی به حلقۀ دوستان و شاگردان فرانسوا کنه<ref>François Quesnay </ref>، اقتصاددان فرانسوی، پیوست. پیروان نظریه‌های کنه با الهام از کتاب دو پون، که به توضیح آموزه‌های کنه می‌پرداخت، خود را فیزیوکرات<ref>Physiocrats </ref> نام نهادند. او از ۱۷۶۸ تا | }}اقتصاددان فرانسوی، متولد پاریس. دو پون، در جوانی به حلقۀ دوستان و شاگردان فرانسوا کنه<ref>François Quesnay </ref>، اقتصاددان فرانسوی، پیوست. پیروان نظریه‌های کنه با الهام از کتاب دو پون، که به توضیح آموزه‌های کنه می‌پرداخت، خود را فیزیوکرات<ref>Physiocrats </ref> نام نهادند. او از ۱۷۶۸ تا ۱۷۷۲م سردبیر روزنامۀ فیزیوکرات‌ها با نام ''گاه‌شمار تاریخی شهروند''<ref>Ephémérides du citoyen </ref> بود. دو پن به‌سبب پشتیبانی از اصلاحاتی چون لغو برده‌داری و لغو محدودیت‌های دولت در مورد فعالیت‌های اقتصادی، خشم حکومت را برانگیخت و مجبور به ترک فرانسه شد. در بازگشت به فرانسه مدتی در وزارت دارایی کار کرد و سپس در ۱۷۸۲م، به نمایندگی از وزیر خارجۀ وقت فرانسه، مسئول مذاکره با انگلیس شد که درپی آن در ۱۷۸۳م، انگلستان استقلال امریکا را به‌رسمیت شناخت. در ۱۷۸۹م، دوپن عضو مجلس مؤسسان<ref>Constituent Assembly | ||
</ref> در منطقۀ نِمور<ref>Nemours </ref> شد و دو سال ریاست آن را برعهده داشت. افکار سلطنت‌طلبانه‌اش، به‌ویژه در دفاع از لوئی شانزدهم، به زندانی‌شدنش منجر شد اما از گیوتین جان بدر برد. دو پون در | </ref> در منطقۀ نِمور<ref>Nemours </ref> شد و دو سال ریاست آن را برعهده داشت. افکار سلطنت‌طلبانه‌اش، به‌ویژه در دفاع از لوئی شانزدهم، به زندانی‌شدنش منجر شد اما از گیوتین جان بدر برد. دو پون در ۱۷۹۹م با فرزندانش به ایالات متحده مهاجرت کرد. در امریکا تامس جفرسون<ref>Thomas Jefferson </ref> از او خواست تا طرحی برای تعلیم و تربیت ملی تهیه کند. این طرح در امریکا به اجرا در نیامد، اما بعدها قسمتی از آن در قوانین تعلیم و تربیت فرانسه ادغام شد. دوپون در ۱۸۰۲م به فرانسه بازگشت و مدتی رئیس اتاق بازرگانی پاریس بود. بعد از شکست ناپلئون، در مقام دبیر دولت موقت مسئول فراهم‌آوردن مقدمات بازگشت لوئی هجدهم به پادشاهی فرانسه شد، اما با فرار ناپلئون از جزیره البا<ref>Elba </ref>، در ۱۸۱۵م مجبور شد به امریکا بگریزد و در آن‌جا اقامت کند. کتاب‌های ''مجموعه‌ای دربارۀ زندگی و آثار تورگو''<ref>''Recollections of the Life and Works of Turgot '' | ||
</ref> ( | </ref> (۱۷۸۲م) و ''فلسفۀ گیتی''<ref>''Philosophy of the Universe''</ref> (۱۷۹۶م) از آثار معروف دو پون به‌شمار می‌آیند. | ||
[[Category:اقتصاد]] [[Category:(اقتصاد)اشخاص و آثار]] | |||
---- | |||
<br/> <!--20174200--> | |||
[[Category:اقتصاد]] | |||
[[Category:(اقتصاد)اشخاص و آثار]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۲
دوپون دونمور، پیِرساموئِل (۱۷۳۹ـ۱۸۱۷م)(Du Pont de Nemours, Pierre Samuel)
| پیر ساموئل دوپون دونمور Pierre Samuel Du Pont de Nemours | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۳۹م |
| درگذشت | ۱۸۱۷م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | اقتصاددان |
| آثار | تورگو (۱۷۸۲م) و فلسفه گیتی (۱۷۹۶م) |
| گروه مقاله | اقتصاد |
اقتصاددان فرانسوی، متولد پاریس. دو پون، در جوانی به حلقۀ دوستان و شاگردان فرانسوا کنه[۱]، اقتصاددان فرانسوی، پیوست. پیروان نظریه‌های کنه با الهام از کتاب دو پون، که به توضیح آموزه‌های کنه می‌پرداخت، خود را فیزیوکرات[۲] نام نهادند. او از ۱۷۶۸ تا ۱۷۷۲م سردبیر روزنامۀ فیزیوکرات‌ها با نام گاه‌شمار تاریخی شهروند[۳] بود. دو پن به‌سبب پشتیبانی از اصلاحاتی چون لغو برده‌داری و لغو محدودیت‌های دولت در مورد فعالیت‌های اقتصادی، خشم حکومت را برانگیخت و مجبور به ترک فرانسه شد. در بازگشت به فرانسه مدتی در وزارت دارایی کار کرد و سپس در ۱۷۸۲م، به نمایندگی از وزیر خارجۀ وقت فرانسه، مسئول مذاکره با انگلیس شد که درپی آن در ۱۷۸۳م، انگلستان استقلال امریکا را به‌رسمیت شناخت. در ۱۷۸۹م، دوپن عضو مجلس مؤسسان[۴] در منطقۀ نِمور[۵] شد و دو سال ریاست آن را برعهده داشت. افکار سلطنت‌طلبانه‌اش، به‌ویژه در دفاع از لوئی شانزدهم، به زندانی‌شدنش منجر شد اما از گیوتین جان بدر برد. دو پون در ۱۷۹۹م با فرزندانش به ایالات متحده مهاجرت کرد. در امریکا تامس جفرسون[۶] از او خواست تا طرحی برای تعلیم و تربیت ملی تهیه کند. این طرح در امریکا به اجرا در نیامد، اما بعدها قسمتی از آن در قوانین تعلیم و تربیت فرانسه ادغام شد. دوپون در ۱۸۰۲م به فرانسه بازگشت و مدتی رئیس اتاق بازرگانی پاریس بود. بعد از شکست ناپلئون، در مقام دبیر دولت موقت مسئول فراهم‌آوردن مقدمات بازگشت لوئی هجدهم به پادشاهی فرانسه شد، اما با فرار ناپلئون از جزیره البا[۷]، در ۱۸۱۵م مجبور شد به امریکا بگریزد و در آن‌جا اقامت کند. کتاب‌های مجموعه‌ای دربارۀ زندگی و آثار تورگو[۸] (۱۷۸۲م) و فلسفۀ گیتی[۹] (۱۷۹۶م) از آثار معروف دو پون به‌شمار می‌آیند.