آسیاب، تپه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:10132200.jpg|بندانگشتی|تپۀ آسیاب]]
آسیاب، تپۀ  (Asiab hill)


آسیاب، تپۀ<br/> محوطه‌ای باستانی در کنار رودخانۀ قَرَه‌سو و در شرق شهر کرمانشاه. هیئت باستان‌شناسی آمریکاییِ رابرت بْریدوود در ۱۳۳۹ش در آن‌جا کاوش کرد. قدمت فرهنگ پیش از تاریخیِ تپه آسیاب به ۹۰۰۰ تا۷۰۰۰پ‌م می‌رسد و معرف عصر نوسنگی بی‌سفال است. ساکنان تپه‌آسیاب از سنگ چخماق، ابزارهای سنگی ظریف و از گِل، پیکرک‌های حیوان و انسان می‌ساختند. آنان در کلبه‌های بیضی‌شکلی زندگی می‌کردند که به‌صورت چاله در زمین می‌کندند و روی آن‌ها را با پوست و چوب و برگ درختان می‌پوشاندند. بدن مردگان را پیش از تدفین به گِلِ اُخرا آغشته می‌کردند.<br/> &nbsp;


<br /> محوطه‌ای باستانی در کنار رودخانۀ قَرَه‌سو و در شرق شهر [[کرمانشاه، شهر|کرمانشاه]]. هیئت باستان‌شناسی آمریکاییِ رابرت بْریدوود در ۱۳۳۹ش در آن‌جا کاوش کرد. قدمت فرهنگ پیش از تاریخیِ تپه آسیاب به ۹۰۰۰ تا۷۰۰۰پ‌م می‌رسد و معرف [[ایران، عصر نوسنگی|عصر نوسنگی]] بی‌سفال است. ساکنان تپه‌آسیاب از سنگ چخماق، ابزارهای سنگی ظریف و از گِل، پیکرک‌های حیوان و انسان می‌ساختند. آنان در کلبه‌های بیضی‌شکلی زندگی می‌کردند که به‌صورت چاله در زمین می‌کندند و روی آن‌ها را با پوست و [[چوب]] و [[برگ]] درختان می‌پوشاندند. بدن مردگان را پیش از تدفین به گِلِ اُخرا آغشته می‌کردند.
----
[[Category:باستان شناسی ایران]] [[Category:(باستان شناسی ایران)آثار، مناطق و محوطه ها]]
[[Category:باستان شناسی ایران]] [[Category:(باستان شناسی ایران)آثار، مناطق و محوطه ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۳

تپۀ آسیاب

آسیاب، تپۀ (Asiab hill)



محوطه‌ای باستانی در کنار رودخانۀ قَرَه‌سو و در شرق شهر کرمانشاه. هیئت باستان‌شناسی آمریکاییِ رابرت بْریدوود در ۱۳۳۹ش در آن‌جا کاوش کرد. قدمت فرهنگ پیش از تاریخیِ تپه آسیاب به ۹۰۰۰ تا۷۰۰۰پ‌م می‌رسد و معرف عصر نوسنگی بی‌سفال است. ساکنان تپه‌آسیاب از سنگ چخماق، ابزارهای سنگی ظریف و از گِل، پیکرک‌های حیوان و انسان می‌ساختند. آنان در کلبه‌های بیضی‌شکلی زندگی می‌کردند که به‌صورت چاله در زمین می‌کندند و روی آن‌ها را با پوست و چوب و برگ درختان می‌پوشاندند. بدن مردگان را پیش از تدفین به گِلِ اُخرا آغشته می‌کردند.