کلهر، محمدرضا (کرمانشاه ۱۲۴۵ق ـ تهران ۱۳۱۰ق): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۰: | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =کتاب فیضالدموع | |آثار =کتاب فیضالدموع | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس =محمدرحیم بیک سردار (پدر) | ||
|گروه مقاله =خوشنویسی | |گروه مقاله =خوشنویسی | ||
|دوره = | |دوره = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
کَلْهُر، محمدرضا (کرمانشاه ۱۲۴۵ق ـ تهران ۱۳۱۰ق)<br/> | [[پرونده:35271400-2.jpg|بندانگشتی|محمدرضا کلهر]] | ||
کَلْهُر، محمدرضا (کرمانشاه ۱۲۴۵ق ـ تهران ۱۳۱۰ق)<br /> | |||
خوشنویس ایرانی. فرزند محمدرحیم بیک سردار، از ایل کلهر کردستان و از شاگردان میرزا محمد خوانساری، شاگرد آقا محمدمهدی تهرانی، در دورۀ ناصری بود. گرچه ناصرالدینشاه به او توجه نشان میداد، بهسبب مناعت طبعاش خود را وابستۀ شاه نمیکرد؛ و فقط یک بار به شوق زیارت با ناصرالدینشاه به مشهد رفت. بهشیوۀ میرعماد مینوشت و برای دیدن سرمشقهای او به اصفهان سفر کرد و از روی کتیبۀ معروف میرعماد در تکیۀ میرفندرسکی مشق کرد. در نستعلیق و شکسته نستعلیق سرآمد دوران بود. بهلحاظ ترکیببندی، تحولی در شیوۀ استادان پیشین پدید آورد و چون کلفتنویسی میکرد و با قلم پیوسته مینوشت و مرکب را یکنواخت بهکار میبرد، خطوط او برای چاپ سنگی بسیار مناسب بود. بیشتر مشقهای خود را چون مناسب | خوشنویس ایرانی. فرزند محمدرحیم بیک سردار، از ایل کلهر [[کردستان]] و از شاگردان میرزا محمد خوانساری، شاگرد آقا محمدمهدی تهرانی، در دورۀ ناصری بود. گرچه [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه]] به او توجه نشان میداد، بهسبب مناعت طبعاش خود را وابستۀ شاه نمیکرد؛ و فقط یک بار به شوق زیارت با ناصرالدینشاه به مشهد رفت. بهشیوۀ [[میرعماد]] مینوشت و برای دیدن سرمشقهای او به [[اصفهان، شهر|اصفهان]] سفر کرد و از روی کتیبۀ معروف میرعماد در تکیۀ میرفندرسکی مشق کرد. در [[نستعلیق، خط|نستعلیق]] و [[شکسته نستعلیق، خط|شکسته نستعلیق]] سرآمد دوران بود. بهلحاظ ترکیببندی، تحولی در شیوۀ استادان پیشین پدید آورد و چون کلفتنویسی میکرد و با قلم پیوسته مینوشت و مرکب را یکنواخت بهکار میبرد، خطوط او برای [[چاپ سنگی]] بسیار مناسب بود. بیشتر مشقهای خود را چون مناسب نمیدید، از بین میبرد و همین علت قلت آثار برجای مانده از اوست و آنچه باقیمانده رقم ندارد. برخی از شاگردان او عبارتاند از مرتضی نجمآبادی، حاج مهدی اصطبل مازندرانی، و میرزا زینالعابدین شریفی قزوینی (ملک الخطاطین). از جمله آثار اوست: کتاب ''فیضالدموع'' که در کتابخانۀ موزۀ گلستان محفوظ است و نیز شمارههایی از روزنامۀ ''شرف''، ''نصایحالملوک'' و قسمتی از ''سفرنامۀ کربلای ناصرالدینشاه'' و ''مخزن الانشا'' مشتمل بر خطوط نستعلیق و شکسته که بهچاپ رسیده است. | ||
<br/> <!--35271400--> | <br /> <!--35271400--> | ||
[[Category:خوشنویسی]] [[Category:اشخاص و آثار]] | [[Category:خوشنویسی]] | ||
[[Category:اشخاص و آثار]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۴۹
| محمدرضا کَلْهُر | |
|---|---|
| زادروز |
کرمانشاه 1245ق |
| درگذشت | تهران 1310ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خوشنویس |
| سبک | نستعلیق و شکستهنستعلیق |
| آثار | کتاب فیضالدموع |
| گروه مقاله | خوشنویسی |
| خویشاوندان سرشناس | محمدرحیم بیک سردار (پدر) |
کَلْهُر، محمدرضا (کرمانشاه ۱۲۴۵ق ـ تهران ۱۳۱۰ق)
خوشنویس ایرانی. فرزند محمدرحیم بیک سردار، از ایل کلهر کردستان و از شاگردان میرزا محمد خوانساری، شاگرد آقا محمدمهدی تهرانی، در دورۀ ناصری بود. گرچه ناصرالدینشاه به او توجه نشان میداد، بهسبب مناعت طبعاش خود را وابستۀ شاه نمیکرد؛ و فقط یک بار به شوق زیارت با ناصرالدینشاه به مشهد رفت. بهشیوۀ میرعماد مینوشت و برای دیدن سرمشقهای او به اصفهان سفر کرد و از روی کتیبۀ معروف میرعماد در تکیۀ میرفندرسکی مشق کرد. در نستعلیق و شکسته نستعلیق سرآمد دوران بود. بهلحاظ ترکیببندی، تحولی در شیوۀ استادان پیشین پدید آورد و چون کلفتنویسی میکرد و با قلم پیوسته مینوشت و مرکب را یکنواخت بهکار میبرد، خطوط او برای چاپ سنگی بسیار مناسب بود. بیشتر مشقهای خود را چون مناسب نمیدید، از بین میبرد و همین علت قلت آثار برجای مانده از اوست و آنچه باقیمانده رقم ندارد. برخی از شاگردان او عبارتاند از مرتضی نجمآبادی، حاج مهدی اصطبل مازندرانی، و میرزا زینالعابدین شریفی قزوینی (ملک الخطاطین). از جمله آثار اوست: کتاب فیضالدموع که در کتابخانۀ موزۀ گلستان محفوظ است و نیز شمارههایی از روزنامۀ شرف، نصایحالملوک و قسمتی از سفرنامۀ کربلای ناصرالدینشاه و مخزن الانشا مشتمل بر خطوط نستعلیق و شکسته که بهچاپ رسیده است.