لوور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
 
[[پرونده:37129800-1.jpg|بندانگشتی|موزه لوور]]
لووْر (Louvre)
لووْر (Louvre)


[[File:37129800.jpg|thumb|لووْر]]
موزه‌ای هنری، در [[پاریس، شهر|پاریس]]، که قبلاً کاخ شاهان [[فرانسه]] بوده است. در ۱۷۹۳ به موزه‌ای هنری برای مجموعه‌های سلطنتی تبدیل شد. مجسمۀ [[ونوس میلو|ونوس دِ میلو]]<ref>Venus de Milo
 
موزه‌ای هنری، در پاریس، که قبلاً کاخ شاهان فرانسه بوده است. در ۱۷۹۳ به موزه‌ای هنری برای مجموعه‌های سلطنتی تبدیل شد. مجسمۀ ونوس دِ میلو<ref>Venus de Milo


</ref> و تابلوی''مونالیزا''<ref>''Mona Lisa''  
</ref> و تابلوی ''[[مونا لیزا|مونالیزا]]''<ref>''Mona Lisa''  


</ref> اثر لئوناردو داوینچی<ref>Leonardo da Vinci </ref> از معروف‌ترین آثار هنری این موزه‌اند. در حال حاضر لوور از هفت بخش تشکیل می‌شود: باستانی، شرقی، مصری، نقاشی، مجسمه‌سازی، هنرهای کاربردی، و طراحی. ورودی اصلی بحث‌انگیز لوور، سازۀ شیشه‌ایِ وسیعی به‌شکل هرم است، که آی ام پِی<ref>I M Pei </ref> آن را طراحی کرد، و در ۱۹۸۹ گشایش یافت. از این ورودی تمام گالری‌های اصلی موزه قابل دسترس‌اند؛ این موضوع از موفقیت‌آمیزترین سازگاری‌های معماری مدرن به‌شمار می‌رود. لوور در محل یک شاتوی قرن ۱۳م احداث گردید. نخستین بخش سازۀ جدید، یعنی بال جنوب غربی، در ۱۵۴۱، و براساس طرح‌های پیِر لسکو<ref>Pierre Lescot </ref> ساخته شد؛ بخش اصلی میدان را لوئی چهاردهم بر‌مبنای طرح کلود پرو<ref>Claude Perrault </ref> بنا کرد، اما تکمیل آن تا قرن ۱۹ به‌طول انجامید. پس از ساخت کاخ تویلری<ref>Tuileries </ref>، لوور به‌معنای واقعی به مجموعه‌ای از نگارخانه‌های بزرگ با تابلوها، مجسمه‌ها، و آثار عتیقۀ مصر، یونان و روم بدل شد، که از طریق یک نگارخانۀ وسیعِ نقاشی به‌طول ۴۴۴ متر، مشرف به رود سن<ref>Seine</ref>، به کاخ تویلری اتصال یافت. این دو کاخ، پلاس دو کاروزل<ref> Place du Carrousel </ref> را دربر‌می‌گیرند. بعدها ناپلئون سوم این دو کاخ را از جبهۀ شمالی به‌هم متصل کرد و آن‌ها را به یک کاخ وسیع مبدل ساخت. آتش‌سوزی ۱۸۷۱، که کمونارها<ref>Communards</ref> مسبب آن بودند، کاخ تویلری را تخریب کرد، اما فقط قسمتی از لوور در آتش سوخت که دربرگیرندۀ کتابخانه بود. امروز لوور بزرگ‌ترین موزۀ ملی جهان است.
</ref> اثر [[داوینچی، لئوناردو|لئوناردو داوینچی]]<ref>Leonardo da Vinci </ref> از معروف‌ترین آثار هنری این موزه‌اند. در حال حاضر، لوور از هفت بخش تشکیل می‌شود: باستانی، شرقی، مصری، نقاشی، مجسمه‌سازی، هنرهای کاربردی، و طراحی. ورودی اصلی بحث‌انگیز لوور، سازۀ شیشه‌ایِ وسیعی به‌شکل هرم است، که آی ام پِی<ref>I M Pei </ref> آن را طراحی کرد، و در ۱۹۸۹ گشایش یافت. از این ورودی تمام گالری‌های اصلی موزه قابل دسترس‌اند؛ این موضوع از موفقیت‌آمیزترین سازگاری‌های معماری مدرن به‌شمار می‌رود. لوور در محل یک شاتوی قرن ۱۳م احداث گردید. نخستین بخش سازۀ جدید، یعنی بال جنوب غربی، در ۱۵۴۱، و براساس طرح‌های [[لسکو، پیر (۱۵۱۵ـ ۱۵۷۸)|پیِر لسکو]]<ref>Pierre Lescot </ref> ساخته شد؛ بخش اصلی میدان را [[لویی چهاردهم|لوئی چهاردهم]]<ref>Louis XIV</ref> بر‌مبنای طرح [[پرو، کلود (۱۶۱۳ـ۱۶۸۸)|کلود پرو]]<ref>Claude Perrault </ref> بنا کرد، اما تکمیل آن تا قرن ۱۹ به‌طول انجامید. پس از ساخت کاخ تویلری<ref>Tuileries </ref>، لوور به‌معنای واقعی به مجموعه‌ای از نگارخانه‌های بزرگ با تابلوها، مجسمه‌ها، و آثار عتیقۀ مصر، یونان و روم بدل شد، که از طریق یک نگارخانۀ وسیعِ نقاشی به‌طول ۴۴۴ متر، مشرف به [[سن، رود|رود سن]]<ref>Seine</ref>، به کاخ تویلری اتصال یافت. این دو کاخ، پلاس دو کاروزل<ref> Place du Carrousel </ref> را دربر‌می‌گیرند. بعدها [[ناپلیون سوم|ناپلئون سوم]]<ref>Napoleon III</ref> این دو کاخ را از جبهۀ شمالی به‌هم متصل کرد و آن‌ها را به یک کاخ وسیع مبدل ساخت. آتش‌سوزی ۱۸۷۱، که کمونارها<ref>Communards</ref> مسبب آن بودند، کاخ تویلری را تخریب کرد، اما فقط قسمتی از لوور در آتش سوخت که دربرگیرندۀ کتابخانه بود. امروز لوور بزرگ‌ترین موزۀ ملی جهان است.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۶

موزه لوور

لووْر (Louvre)

موزه‌ای هنری، در پاریس، که قبلاً کاخ شاهان فرانسه بوده است. در ۱۷۹۳ به موزه‌ای هنری برای مجموعه‌های سلطنتی تبدیل شد. مجسمۀ ونوس دِ میلو[۱] و تابلوی مونالیزا[۲] اثر لئوناردو داوینچی[۳] از معروف‌ترین آثار هنری این موزه‌اند. در حال حاضر، لوور از هفت بخش تشکیل می‌شود: باستانی، شرقی، مصری، نقاشی، مجسمه‌سازی، هنرهای کاربردی، و طراحی. ورودی اصلی بحث‌انگیز لوور، سازۀ شیشه‌ایِ وسیعی به‌شکل هرم است، که آی ام پِی[۴] آن را طراحی کرد، و در ۱۹۸۹ گشایش یافت. از این ورودی تمام گالری‌های اصلی موزه قابل دسترس‌اند؛ این موضوع از موفقیت‌آمیزترین سازگاری‌های معماری مدرن به‌شمار می‌رود. لوور در محل یک شاتوی قرن ۱۳م احداث گردید. نخستین بخش سازۀ جدید، یعنی بال جنوب غربی، در ۱۵۴۱، و براساس طرح‌های پیِر لسکو[۵] ساخته شد؛ بخش اصلی میدان را لوئی چهاردهم[۶] بر‌مبنای طرح کلود پرو[۷] بنا کرد، اما تکمیل آن تا قرن ۱۹ به‌طول انجامید. پس از ساخت کاخ تویلری[۸]، لوور به‌معنای واقعی به مجموعه‌ای از نگارخانه‌های بزرگ با تابلوها، مجسمه‌ها، و آثار عتیقۀ مصر، یونان و روم بدل شد، که از طریق یک نگارخانۀ وسیعِ نقاشی به‌طول ۴۴۴ متر، مشرف به رود سن[۹]، به کاخ تویلری اتصال یافت. این دو کاخ، پلاس دو کاروزل[۱۰] را دربر‌می‌گیرند. بعدها ناپلئون سوم[۱۱] این دو کاخ را از جبهۀ شمالی به‌هم متصل کرد و آن‌ها را به یک کاخ وسیع مبدل ساخت. آتش‌سوزی ۱۸۷۱، که کمونارها[۱۲] مسبب آن بودند، کاخ تویلری را تخریب کرد، اما فقط قسمتی از لوور در آتش سوخت که دربرگیرندۀ کتابخانه بود. امروز لوور بزرگ‌ترین موزۀ ملی جهان است.

 


  1. Venus de Milo
  2. Mona Lisa
  3. Leonardo da Vinci
  4. I M Pei
  5. Pierre Lescot
  6. Louis XIV
  7. Claude Perrault
  8. Tuileries
  9. Seine
  10. Place du Carrousel
  11. Napoleon III
  12. Communards