ورتی سیسم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
وُرْتی‌سیسم (Vorticism) | وُرْتی‌سیسم (Vorticism) | ||
[[پرونده:40065900-3.jpg|بندانگشتی|The Mud Bath اثر دیوید بامبرگ]] | |||
(یا: دَورانگری) جنبش ادبی و هنریِ کوتاه‌عمر انگلیسی (۱۹۱۲ـ۱۹۱۵م) که از [[کوبیسم]]<ref>cubism | |||
[[ | </ref> و [[فتوریسم]]<ref>Futurism | ||
</ref> متأثر بود و [[لوییس، ویندم (۱۸۸۲ـ۱۹۵۷)|لوئیس ویندم]]<ref> Wyndham Lewis </ref> شخصیت اصلی آن به‌شمار می‌رفت. لوئیس با اعتقاد به این‌که نقاشی باید پیچیدگی و دگرگونی سریع دنیای معاصر را نشان دهد، سبک نیمه‌انتزاعی<ref>semi-abstract </ref> خشنی با زاویه‌های تند پدید آورد. آخرین نمایشگاه ورتی‌سیستی در ۱۹۱۵م برگزار شد. اصطلاح ورتی‌سیسم را [[پاوند، ازرا (۱۸۸۵ـ۱۹۷۲)|ازرا پاوند]]<ref>Ezra Pound</ref>، شاعر امریکایی (۱۸۸۵ـ۱۹۷۲م)، احتمالاً با تلمیح به بیانیه‌ای وضع کرد که [[بوتچونی، اومبرتو (۱۸۸۲ـ۱۹۱۶)|اومبرتو بوتچونی]]<ref> Umberto Boccioni </ref>، نقاش، مجسمه‌ساز، و نظریه‌پرداز فتوریست ایتالیایی، منتشر ساخته بود، و در آن گفته بود که همۀ آفرینش‌های هنری باید از حالتی از چرخۀ توفانی عاطفی مایه بگیرند. ورتی‌سیسم درصدد خلق «زبان بصری، در حدّ انتزاع موسیقی»، و استفاده از شکل‌های ماشینی بود که به اندازۀ شکل‌های طبیعی، دنیای واقعی هنرمند را تشکیل می‌دادند. از ویژگی‌های این نقاشی غیربازنما، به‌کارگیری قوس و زاویه‌های مکرر در سطحی مستوی برای ایجاد تجسّمی دَوَرانی، یا القای چرخش و التهاب گردابی است، که نگاه نگرنده را به مرکز خود فرو می‌کشد. بیانیۀ آن در قالب نشریه‌ای با نام ''بلاست''<ref>''Blast''</ref> در ژوئن ۱۹۱۴م منتشر شد، و تنها یک شمارۀ دیگر آن در ۱۹۱۵م بیرون آمد. هنرمندان برجسته‌ای همچون [[گودیه ـ بژسکا، هنری (۱۸۹۱ـ۱۹۱۵)|هانری گودیه بژسکا]]<ref> Henri Gaudier Brzeska </ref>، [[رابرتس، ویلیام (۱۸۹۵ـ۱۹۸۰)|ویلیام رابرتس]]<ref>William Roberts </ref>، ادوارد وادزوورت<ref>Edward Wadsworth </ref>، و [[بامبرگ، دیوید (۱۸۹۰ـ۱۹۵۷)|دیوید بامبرگ]]<ref>David Bomberg </ref> کمابیش با جنبش ارتباط داشتند. [[جنگ جهانی اول]] به فعالیت این جنبش پایان بخشید، اما برخی از یاران لوئیس بعدها در [[لندن، گروه|گروه لندن]]<ref>London Group</ref> فعال شدند. | |||
</ref> متأثر بود و لوئیس ویندم<ref> Wyndham Lewis </ref> شخصیت اصلی آن به‌شمار می‌رفت. لوئیس با اعتقاد به این‌که نقاشی باید پیچیدگی و دگرگونی سریع دنیای معاصر را نشان دهد، سبک نیمه‌انتزاعی<ref>semi-abstract </ref> خشنی با زاویه‌های تند پدید آورد. آخرین نمایشگاه ورتی‌سیستی در | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۳
وُرْتی‌سیسم (Vorticism)
(یا: دَورانگری) جنبش ادبی و هنریِ کوتاه‌عمر انگلیسی (۱۹۱۲ـ۱۹۱۵م) که از کوبیسم[۱] و فتوریسم[۲] متأثر بود و لوئیس ویندم[۳] شخصیت اصلی آن به‌شمار می‌رفت. لوئیس با اعتقاد به این‌که نقاشی باید پیچیدگی و دگرگونی سریع دنیای معاصر را نشان دهد، سبک نیمه‌انتزاعی[۴] خشنی با زاویه‌های تند پدید آورد. آخرین نمایشگاه ورتی‌سیستی در ۱۹۱۵م برگزار شد. اصطلاح ورتی‌سیسم را ازرا پاوند[۵]، شاعر امریکایی (۱۸۸۵ـ۱۹۷۲م)، احتمالاً با تلمیح به بیانیه‌ای وضع کرد که اومبرتو بوتچونی[۶]، نقاش، مجسمه‌ساز، و نظریه‌پرداز فتوریست ایتالیایی، منتشر ساخته بود، و در آن گفته بود که همۀ آفرینش‌های هنری باید از حالتی از چرخۀ توفانی عاطفی مایه بگیرند. ورتی‌سیسم درصدد خلق «زبان بصری، در حدّ انتزاع موسیقی»، و استفاده از شکل‌های ماشینی بود که به اندازۀ شکل‌های طبیعی، دنیای واقعی هنرمند را تشکیل می‌دادند. از ویژگی‌های این نقاشی غیربازنما، به‌کارگیری قوس و زاویه‌های مکرر در سطحی مستوی برای ایجاد تجسّمی دَوَرانی، یا القای چرخش و التهاب گردابی است، که نگاه نگرنده را به مرکز خود فرو می‌کشد. بیانیۀ آن در قالب نشریه‌ای با نام بلاست[۷] در ژوئن ۱۹۱۴م منتشر شد، و تنها یک شمارۀ دیگر آن در ۱۹۱۵م بیرون آمد. هنرمندان برجسته‌ای همچون هانری گودیه بژسکا[۸]، ویلیام رابرتس[۹]، ادوارد وادزوورت[۱۰]، و دیوید بامبرگ[۱۱] کمابیش با جنبش ارتباط داشتند. جنگ جهانی اول به فعالیت این جنبش پایان بخشید، اما برخی از یاران لوئیس بعدها در گروه لندن[۱۲] فعال شدند.