ریشتر، برتون: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|لقب=
|لقب=
|زادروز=۱۹۳۱م
|زادروز=۱۹۳۱م
|تاریخ مرگ=2018م
|تاریخ مرگ=۲۰۱۸م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=امریکایی
|ملیت=امریکایی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =فیزیک دان
| شغل و تخصص اصلی =فیزیک‌دان
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت = مدیر مرکز شتاب دهنده خطی استنفورد
|سمت = مدیر مرکز شتاب‌دهنده خطی استنفورد
|جوایز و افتخارات =جایزه نوبل فیزیک (مشترکا با سامویل تینگ، ۱۹۷۶)
|جوایز و افتخارات =نوبل فیزیک (مشترکاً با سامویل تینگ، ۱۹۷۶م)
|آثار =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}} ریشْتِر، بِرْتون (۱۹۳۱-2018م)(Richter, Burton)<br/> [[File:22215700.jpg|thumb|ريشتر، برتون]] فیزیک‌دان امریکایی و متخصص فیزیک ذرات<ref>particle physics</ref>. در دهۀ ۱۹۶۰، حلقۀ شتاب‌دهندۀ الکترون ـ پوزیترون استنفورد<ref>(Stanford Positron-Electron Accelerating Ring (SPEAR</ref>&nbsp;را برای برخورددادن الکترون‌ها و پوزیترون<ref>positron </ref>های پُرانرژی طراحی کرد. در ۱۹۷۴، ریشتر و گروه پژوهشی‌اش این حلقۀ شتاب‌دهنده را برای تولید ذرۀ زیراتمی جدیدی، با ‌نام مزون ψ، به‌کار بردند. این نخستین نمونه از ذره‌ای متشکل از کوارک افسونگر<ref>charmed quark</ref>&nbsp;بود. وجود چنین کوارکی را شلدون گلاشو<ref>Sheldon Glashow</ref>&nbsp;ده سال پیش‌ از آن به‌صورت اصل موضوعی پیش‌بینی کرده بود. ریشتر به‌سبب کشف مزون ψ به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۶ دست‌یافت. این جایزه مشترکاً به او و ساموئل تینگ<ref>Samuel Ting</ref>، که این ذره را مستقل از ریشتر کشف کرده بود، اعطا شد. از ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۹، ریشتر مدیر مرکز شتاب‌دهندۀ خطی استنفورد<ref>(Stanford Linear Accelerator Center (SLAC</ref>&nbsp;بود.
}}[[File:22215700.jpg|thumb|ريشتر، برتون]] ریشْتِر، برتون (۱۹۳۱-۲۰۱۸م)(Richter, Burton)<br />  
 
فیزیک‌دان امریکایی و متخصص فیزیک ذرات<ref>particle physics</ref>. در دهۀ ۱۹۶۰م، حلقۀ شتاب‌دهندۀ الکترون ـ پوزیترون استنفورد<ref>(Stanford Positron-Electron Accelerating Ring (SPEAR</ref> را برای برخورددادن الکترون‌ها و پوزیترون<ref>positron </ref>های پُرانرژی طراحی کرد. در ۱۹۷۴م، ریشتر و گروه پژوهشی‌اش این حلقۀ شتاب‌دهنده را برای تولید ذرۀ زیراتمی جدیدی، با ‌نام مزون ψ، به‌کار بردند. این نخستین نمونه از ذره‌ای متشکل از کوارک افسونگر<ref>charmed quark</ref> بود. وجود چنین کوارکی را شلدون گلاشو<ref>Sheldon Glashow</ref> ده سال پیش‌ از آن به‌صورت اصل موضوعی پیش‌بینی کرده بود. ریشتر به‌سبب کشف مزون ψ به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۶م دست‌یافت. این جایزه مشترکاً به او و ساموئل تینگ<ref>Samuel Ting</ref>، که این ذره را مستقل از ریشتر کشف کرده بود، اعطا شد. از ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۹م، ریشتر مدیر مرکز شتاب‌دهندۀ خطی استنفورد<ref>(Stanford Linear Accelerator Center (SLAC</ref> بود.


&nbsp;
&nbsp;
برتون ریشتر، در تاریخ ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۸م (۲۷ تیر ۱۳۹۷ش) در سن ۸۷ سالگی بر اثر نارسایی احتقانی قلب در مرکز پزشکی دانشگاه استنفورد (پالو آلتو، کالیفرنیا) درگذشت.


----
----


[[Category:فیزیک و مکانیک]] [[Category:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]]
[[Category:فیزیک و مکانیک]] [[Category:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۰۳

برتون ریشتر
Burton Richter
زادروز ۱۹۳۱م
درگذشت ۲۰۱۸م
ملیت امریکایی
شغل و تخصص اصلی فیزیک‌دان
سمت  مدیر مرکز شتاب‌دهنده خطی استنفورد
گروه مقاله فیزیک و مکانیک
جوایز و افتخارات نوبل فیزیک (مشترکاً با سامویل تینگ، ۱۹۷۶م)
ريشتر، برتون

ریشْتِر، برتون (۱۹۳۱-۲۰۱۸م)(Richter, Burton)

فیزیک‌دان امریکایی و متخصص فیزیک ذرات[۱]. در دهۀ ۱۹۶۰م، حلقۀ شتاب‌دهندۀ الکترون ـ پوزیترون استنفورد[۲] را برای برخورددادن الکترون‌ها و پوزیترون[۳]های پُرانرژی طراحی کرد. در ۱۹۷۴م، ریشتر و گروه پژوهشی‌اش این حلقۀ شتاب‌دهنده را برای تولید ذرۀ زیراتمی جدیدی، با ‌نام مزون ψ، به‌کار بردند. این نخستین نمونه از ذره‌ای متشکل از کوارک افسونگر[۴] بود. وجود چنین کوارکی را شلدون گلاشو[۵] ده سال پیش‌ از آن به‌صورت اصل موضوعی پیش‌بینی کرده بود. ریشتر به‌سبب کشف مزون ψ به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۶م دست‌یافت. این جایزه مشترکاً به او و ساموئل تینگ[۶]، که این ذره را مستقل از ریشتر کشف کرده بود، اعطا شد. از ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۹م، ریشتر مدیر مرکز شتاب‌دهندۀ خطی استنفورد[۷] بود.

 

برتون ریشتر، در تاریخ ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۸م (۲۷ تیر ۱۳۹۷ش) در سن ۸۷ سالگی بر اثر نارسایی احتقانی قلب در مرکز پزشکی دانشگاه استنفورد (پالو آلتو، کالیفرنیا) درگذشت.



  1. particle physics
  2. (Stanford Positron-Electron Accelerating Ring (SPEAR
  3. positron
  4. charmed quark
  5. Sheldon Glashow
  6. Samuel Ting
  7. (Stanford Linear Accelerator Center (SLAC