تیلور، جوزف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =جوزف تیلور | |عنوان =جوزف تیلور | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>پرتو اخترشناس امریکایی. در | }}[[پرونده: 14307200.jpg | بندانگشتی|تیلور، جوزف]] | ||
تِیلور، جوزِف (۱۹۴۱م - )(Taylor, Joseph)<br><p>پرتو اخترشناس امریکایی. در ۱۹۹۳م، با راسل هالس<ref>Russell Hulse</ref>، بهسبب کشف نوع جدیدی تپاختر<ref>Pulsar</ref>، بهنام تپاختر دوتایی، به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. این تپاختر همدمی نامرئی دارد که بهدور آن در گردش است و امواج گرانشی<ref>gravitational waves </ref> از خود گسیل میکند. این نخستین تأیید تجربی وجود امواجی بود که در نظریۀ نسبیت عام اینشتین پیشبینی شده بود. تیلور و هالس این تپاختر را در ۱۹۷۴م و هنگامی کشف کردند که تیلور در دانشگاه ماساچوست<ref>Massachusetts</ref> در اَمرست<ref>Amherst </ref> امریکا کار میکرد و هالس هم دانشجوی دورۀ تحصیلات تکمیلی بود. این دو اخترشناس تغییر منظم کوچکی را در بازههای بین تپهایی رادیویی آشکارسازی کردند که از تپاختر ۱۶+۱۹۱۳ PSR گسیل میشدند. این تغییر براثر گردش تپاختر بهدور جسم دیگری پدید میآمد. بهعلت اُفت انرژی سامانه، که بهصورت امواج گرانشی گسیل میشد، تپهای رادیویی با آهنگ منظم حدودِ ۷۵ میکروثانیه در سال کُندتر میشدند. تیلور طی هجده سال بعد با بهبود رصدهایی که از تپهای سامانۀ دوتایی بهعمل آورد، توانست تأیید کند که کُندشدن تپها با همان آهنگی صورت میگیرد که در نسبیت عام<ref>general relativity </ref> پیشبینی میشود. او اکنون در دانشگاه پرینستون<ref>Princeton</ref> نیوجرسی<ref>New Jersey</ref> استاد فیزیک است.</p><!--14307200--> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۲۷
| جوزف تیلور Joseph Taylor | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۱م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | پرتو اخترشناس |
| سمت | استاد فیزیک دانشگاه پرینستون نیوجرسی |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
| جوایز و افتخارات | نوبل فیزیک به سبب کشف تپ اختر دوتایی (همراه با راسل هالس، ۱۹۹۳) |
تِیلور، جوزِف (۱۹۴۱م - )(Taylor, Joseph)
پرتو اخترشناس امریکایی. در ۱۹۹۳م، با راسل هالس[۱]، بهسبب کشف نوع جدیدی تپاختر[۲]، بهنام تپاختر دوتایی، به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. این تپاختر همدمی نامرئی دارد که بهدور آن در گردش است و امواج گرانشی[۳] از خود گسیل میکند. این نخستین تأیید تجربی وجود امواجی بود که در نظریۀ نسبیت عام اینشتین پیشبینی شده بود. تیلور و هالس این تپاختر را در ۱۹۷۴م و هنگامی کشف کردند که تیلور در دانشگاه ماساچوست[۴] در اَمرست[۵] امریکا کار میکرد و هالس هم دانشجوی دورۀ تحصیلات تکمیلی بود. این دو اخترشناس تغییر منظم کوچکی را در بازههای بین تپهایی رادیویی آشکارسازی کردند که از تپاختر ۱۶+۱۹۱۳ PSR گسیل میشدند. این تغییر براثر گردش تپاختر بهدور جسم دیگری پدید میآمد. بهعلت اُفت انرژی سامانه، که بهصورت امواج گرانشی گسیل میشد، تپهای رادیویی با آهنگ منظم حدودِ ۷۵ میکروثانیه در سال کُندتر میشدند. تیلور طی هجده سال بعد با بهبود رصدهایی که از تپهای سامانۀ دوتایی بهعمل آورد، توانست تأیید کند که کُندشدن تپها با همان آهنگی صورت میگیرد که در نسبیت عام[۶] پیشبینی میشود. او اکنون در دانشگاه پرینستون[۷] نیوجرسی[۸] استاد فیزیک است.