موزه کاخ مرمر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | |||
| نام = موزه کاخ مرمر | |||
| نام لاتین =Marble Palace Museum | |||
| نامهای دیگر = | |||
موزۀ کاخ مَرمَر | | کشور = ایران | ||
|استان = تهران | |||
| موقعیت = | |||
| کاربري =موزه | |||
| مشخصات معماری =معماری این بنای دوطبقه، تلفیقی از معماری شرقی و غربی | |||
| سازنده = | |||
| زمان ساخت = 1313ش | |||
}} | |||
موزۀ کاخ مَرمَر Marble Palace Museum | |||
[[File:موزه كاخ مَرمَر.jpg|thumb|]] | [[File:موزه كاخ مَرمَر.jpg|thumb|]] | ||
کاخ و موزهای هنری متعلق به دورۀ پهلوی. این کاخ در 1313ش، بهدستور رضاشاه پهلوی پیریزی شد و پس از سه سال مورد بهرهبرداری قرار گرفت. فضای سرسبز اطراف کاخ بسیار وسیع است. معماری این بنای دوطبقه، تلفیقی از معماری شرقی و غربی است. کاخ مرمر، در خرداد 1349ش، برای تشکیل موزه درنظر گرفته شد و در آبان 1355ش، به موزه تبدیل شد و تا 1359ش پذیرای مردم بود. | کاخ و موزهای هنری متعلق به دورۀ پهلوی. این کاخ در 1313ش، بهدستور [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه پهلوی]] پیریزی شد و پس از سه سال مورد بهرهبرداری قرار گرفت. فضای سرسبز اطراف کاخ بسیار وسیع است. معماری این بنای دوطبقه، تلفیقی از معماری شرقی و غربی است. کاخ مرمر، در خرداد 1349ش، برای تشکیل موزه درنظر گرفته شد و در آبان 1355ش، به موزه تبدیل شد و تا 1359ش پذیرای مردم بود. | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۴۴
| موزه کاخ مرمر | |
|---|---|
| نام فارسی | موزه کاخ مرمر |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| نام لاتین | Marble Palace Museum |
| کاربری | موزه |
| مشخصات معماری | معماری این بنای دوطبقه، تلفیقی از معماری شرقی و غربی |
| زمان ساخت | 1313ش |
موزۀ کاخ مَرمَر Marble Palace Museum

کاخ و موزهای هنری متعلق به دورۀ پهلوی. این کاخ در 1313ش، بهدستور رضاشاه پهلوی پیریزی شد و پس از سه سال مورد بهرهبرداری قرار گرفت. فضای سرسبز اطراف کاخ بسیار وسیع است. معماری این بنای دوطبقه، تلفیقی از معماری شرقی و غربی است. کاخ مرمر، در خرداد 1349ش، برای تشکیل موزه درنظر گرفته شد و در آبان 1355ش، به موزه تبدیل شد و تا 1359ش پذیرای مردم بود.