رشدی، محمدعلی (تبریز ۱۲۸۱ـ۱۳۴۸ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>(معروف به رشدیه) بازیگر تئاتر ایران. در ۱۲۹۸ش با تشویق حسینقلی کریمزاده، در کنار [[جبار باغچه بان|جبار باغچهبان]] و [[یحیی آرین پور|یحیی آرینپور]]، به عضویت «گروه آیینۀ عبرت» به مدیریت مهدی ظهیری درآمد. رشدیه در ۱۳۰۲ش به «گروه آرین» پیوست، که با مدیریت [[نخجوانی، بیوک خان | }}<p>(معروف به رشدیه) بازیگر تئاتر ایران. در ۱۲۹۸ش با تشویق حسینقلی کریمزاده، در کنار [[جبار باغچه بان|جبار باغچهبان]] و [[یحیی آرین پور|یحیی آرینپور]]، به عضویت «گروه آیینۀ عبرت» به مدیریت مهدی ظهیری درآمد. رشدیه در ۱۳۰۲ش به «گروه آرین» پیوست، که با مدیریت [[نخجوانی، بیوک خان|بیوکخان نخجوانی]] اداره میشد. او با ایفای نقش در نمایشنامههایی که این گروه اجرا میکردند، موفق به دریافت نشان هنری شد. رشدیه با انحلال «گروه آرین» در سالهای پس از شهریور ۱۳۲۰ فعالیت خود را در «گروه ایران» متمرکز کرد، و با بازی در اپرتها و نمایشنامههای ''شاه عباس و خورشید بانو''، ''ناموس''،'' لیلی و مجنون''، ''فرهاد و شیرین'' و ''عروس مغان'' بر فعالیت خود افزود. </p>رشدیه در اواخر ۱۳۲۳ش با تأسیس انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی به عضویت این انجمن درآمد، و بلافاصله به مدیریت گروه انتخاب شد، و نمایشنامههای ''اصلی و کرم''، ''حاجی قارا''،'' آنامین کتابی''، ''عاشق غریب''، ''سهویل'' و ''کربلایی بایرام و میرزا زلفعلی'' را به زبان آذری بر روی صحنه برد. | ||
<br><!--22093600--> | |||
---- | ---- | ||
[[رده:تئاتر]] | [[رده:تئاتر]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]] | [[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۵۸
محمدعلی رشدی (تبریز ۱۲۸۱ـ ۱۳۴۸ش)
| محمدعلی رشدی | |
|---|---|
| زادروز |
تبریز ۱۲۸۱ش |
| درگذشت | ۱۳۴۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| سمت | عضویت درگروه آیینه عبرت در ۱۲۹۸ش، تاسیس انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی |
| آثار | شاه عباس و خورشید بانو، ناموس، لیلی و مجنون، فرهاد و شیرین و عروس مغان |
| گروه مقاله | تئاتر |
(معروف به رشدیه) بازیگر تئاتر ایران. در ۱۲۹۸ش با تشویق حسینقلی کریمزاده، در کنار جبار باغچهبان و یحیی آرینپور، به عضویت «گروه آیینۀ عبرت» به مدیریت مهدی ظهیری درآمد. رشدیه در ۱۳۰۲ش به «گروه آرین» پیوست، که با مدیریت بیوکخان نخجوانی اداره میشد. او با ایفای نقش در نمایشنامههایی که این گروه اجرا میکردند، موفق به دریافت نشان هنری شد. رشدیه با انحلال «گروه آرین» در سالهای پس از شهریور ۱۳۲۰ فعالیت خود را در «گروه ایران» متمرکز کرد، و با بازی در اپرتها و نمایشنامههای شاه عباس و خورشید بانو، ناموس، لیلی و مجنون، فرهاد و شیرین و عروس مغان بر فعالیت خود افزود.
رشدیه در اواخر ۱۳۲۳ش با تأسیس انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی به عضویت این انجمن درآمد، و بلافاصله به مدیریت گروه انتخاب شد، و نمایشنامههای اصلی و کرم، حاجی قارا، آنامین کتابی، عاشق غریب، سهویل و کربلایی بایرام و میرزا زلفعلی را به زبان آذری بر روی صحنه برد.