اوهانیان، آوانس (عشق آباد ۱۲۷۹ـ۱۳۴۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = آوانس اوهانیان | |عنوان = آوانس اوهانیان | ||
|نام = | |نام =Ovanes Ohanian | ||
|نام دیگر=آوانس اوگانیانس | |نام دیگر=آوانس اوگانیانس | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[پرونده:11653000.jpg|جایگزین=آوانس اوهانیان|بندانگشتی|آوانس اوهانیان]]<p>(یا: آوانس اوگانیانس) کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ارمنی‌تبار ایرانی. در تاریخ سینمای ایران از او به عنوان نخستین کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده، مدرس سینمای ایران، و مؤسّس مدرسۀ آرتیستی سینما یاد می‌شود. او از نخستین تهیه‌کنندگان فیلم‌های خبری در ایران است. اولین فیلم صامت سینمای ایران را با نام ''آبی و رابی'' (۱۳۰۹ش) ساخت. در کودکی همراه خانواده‌اش به روسیه رفت. از دانشکدۀ تجارت در [[تاشکند، شهر|تاشکند]] (۱۹۱۹) و آموزشکدۀ فیلم مسکو (۱۳۲۸)، فارغ‌التحصیل شد. دومین فیلم او با نام'' حاجی‌آقا، آکتر سینما (۱۳۱۲)''، قدیمی‌ترین فیلم سینمای ایران است که نسخه‌ای از آن محفوظ مانده است. او فیلم‌نامه‌های'' کودتای ۱۲۹۹'' و ''سوار سفید'' را نیز نوشته است. در ۱۳۱۷ش به [[هندوستان]] رفت، و سال‌ها بعد پس از بازگشت به ایران با نام «پروفسور دکتر اوهانیان مژده» سالن زیبایی مژده را در خیابان نادری افتتاح کرد.</p> | ||
<br><!--11653000--> | <br><!--11653000--> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۳
آوانس اوهانیان (عشق‌آباد ۱۲۷۹ـ تهران ۱۳۴۰ش)
| آوانس اوهانیان Ovanes Ohanian | |
|---|---|
| زادروز |
عشق آباد ۱۲۷۹ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۴۰ش |
| ملیت | ایرانی |
| نام‌های دیگر | آوانس اوگانیانس |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغ التحصیل دانشکده تجارت در تاشکند (۱۹۱۹) و آموزشکده فیلم مسکو (۱۳۲۸) |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
| شغل و تخصص های دیگر | فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده و مدرس سینما |
| آثار | آبی و رابی (اولین فیلم صامت سینمای ایران، ۱۳۰۹)؛ حاجی آقا، آکتر سینما (قدیمی ترین فیلم سینمای ایران، ۱۳۱۲) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | موسس مدرسه آرتیستی سینما، نخستین کارگردان سینمای ایران، از نخستین تهیه‌کنندگان فیلم‌های خبری در ایران |
(یا: آوانس اوگانیانس) کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ارمنی‌تبار ایرانی. در تاریخ سینمای ایران از او به عنوان نخستین کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده، مدرس سینمای ایران، و مؤسّس مدرسۀ آرتیستی سینما یاد می‌شود. او از نخستین تهیه‌کنندگان فیلم‌های خبری در ایران است. اولین فیلم صامت سینمای ایران را با نام آبی و رابی (۱۳۰۹ش) ساخت. در کودکی همراه خانواده‌اش به روسیه رفت. از دانشکدۀ تجارت در تاشکند (۱۹۱۹) و آموزشکدۀ فیلم مسکو (۱۳۲۸)، فارغ‌التحصیل شد. دومین فیلم او با نام حاجی‌آقا، آکتر سینما (۱۳۱۲)، قدیمی‌ترین فیلم سینمای ایران است که نسخه‌ای از آن محفوظ مانده است. او فیلم‌نامه‌های کودتای ۱۲۹۹ و سوار سفید را نیز نوشته است. در ۱۳۱۷ش به هندوستان رفت، و سال‌ها بعد پس از بازگشت به ایران با نام «پروفسور دکتر اوهانیان مژده» سالن زیبایی مژده را در خیابان نادری افتتاح کرد.