ابویعقوب سجستانی، اسحاق (قرن ۴ق): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}(یا: ابویعقوب سجزی) متکلم و داعی بزرگ اسماعیلی. شاگرد [[ابوحاتم رازی، احمد (ری ح ۲۶۰ـ۳۲۲ق)|ابوحاتم رازی]] و محمد بن احمد نسفی بود. پس از درگذشت ابوحاتم رازی (ح ۳۲۲ق)، ریاست دعوی اسماعیلی را به دست گرفت. پس از آن داعی اسماعیلیان در [[خراسان]] و [[سیستان، ناحیه تاریخی|سیستان]] شد و سرانجام به دست خلف بن احمد صفاری به قتل رسید. ابویعقوب گرچه به امامت خلفای اسماعیلی [[مصر]]، یعنی [[فاطمیان]]، معتقد بود، اما پیرو عقیدۀ تناسخ بود و برانگیختن و رستاخیز را برابر آنچه، به گفتۀ خودش، اهل ظاهر میگفتند قبول نداشت و از اینرو، در مسئلۀ [[قیامت]] و [[برزخ]] و تناسخ با عقیدۀ رسمی فاطمیان اختلاف داشت. [[ | }}(یا: ابویعقوب سجزی) متکلم و داعی بزرگ اسماعیلی. شاگرد [[ابوحاتم رازی، احمد (ری ح ۲۶۰ـ۳۲۲ق)|ابوحاتم رازی]] و محمد بن احمد نسفی بود. پس از درگذشت ابوحاتم رازی (ح ۳۲۲ق)، ریاست دعوی اسماعیلی را به دست گرفت. پس از آن داعی اسماعیلیان در [[خراسان]] و [[سیستان، ناحیه تاریخی|سیستان]] شد و سرانجام به دست خلف بن احمد صفاری به قتل رسید. ابویعقوب گرچه به امامت خلفای اسماعیلی [[مصر]]، یعنی [[فاطمیان]]، معتقد بود، اما پیرو عقیدۀ تناسخ بود و برانگیختن و رستاخیز را برابر آنچه، به گفتۀ خودش، اهل ظاهر میگفتند قبول نداشت و از اینرو، در مسئلۀ [[قیامت]] و [[برزخ]] و تناسخ با عقیدۀ رسمی فاطمیان اختلاف داشت. [[ناصرخسرو قبادیانی|ناصرخسرو]] نیز در ''زادالمسافرین'' به عقیدۀ وی دربارۀ تناسخ خرده گرفته است. از آثارش:'' کشفالمحجوب'' که از کهنترین آثار فلسفی به فارسی در کلام اسماعیلی است (تهران، ۱۳۲۷ش)؛'' النّصرة و الافتخار'' (بیروت، ۱۹۸۰) به عربی؛'' اثباتالنُبُّوات''؛'' تحفةالمُستجیبین'' (دمشق، ۱۹۵۶)؛ ''الینابیع؛ البرهان؛ البشارة/البشارات''،'' رساله فی تألیفالارواح/رساله فی معرفةالارواح''؛'' التوحید''؛'' اسرارالمعاد والمعاش''؛'' الموازین''. | ||
<br><!--11084900--> | <br><!--11084900--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | [[رده:تاریخ و فرهنگ تشیع]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۵۸
ابویَعقوب سِجِستانی، اسحاق (قرن ۴ق)
اسحاق ابویعقوب سجستانی | |
---|---|
ملیت | ایرانی |
نامهای دیگر | ابویعقوب سجزی |
شغل و تخصص اصلی | متکلم و داعی اسماعیلی |
دوره | قرن ۴ق |
آثار | کشف المحجوب (تهران، ۱۳۲۷ش)؛ النّصرة و الافتخار (بیروت، ۱۹۸۰) به عربی؛ اثباتالنُبُّوات؛ تحفةالمُستجیبین (دمشق، ۱۹۵۶)؛ الینابیع؛ البرهان؛ البشارة/البشارات، رساله فی تألیفالارواح/رساله فی معرفةالارواح؛ التوحید؛ اسرارالمعاد والمعاش؛ الموازین |
گروه مقاله | دین اسلام |
(یا: ابویعقوب سجزی) متکلم و داعی بزرگ اسماعیلی. شاگرد ابوحاتم رازی و محمد بن احمد نسفی بود. پس از درگذشت ابوحاتم رازی (ح ۳۲۲ق)، ریاست دعوی اسماعیلی را به دست گرفت. پس از آن داعی اسماعیلیان در خراسان و سیستان شد و سرانجام به دست خلف بن احمد صفاری به قتل رسید. ابویعقوب گرچه به امامت خلفای اسماعیلی مصر، یعنی فاطمیان، معتقد بود، اما پیرو عقیدۀ تناسخ بود و برانگیختن و رستاخیز را برابر آنچه، به گفتۀ خودش، اهل ظاهر میگفتند قبول نداشت و از اینرو، در مسئلۀ قیامت و برزخ و تناسخ با عقیدۀ رسمی فاطمیان اختلاف داشت. ناصرخسرو نیز در زادالمسافرین به عقیدۀ وی دربارۀ تناسخ خرده گرفته است. از آثارش: کشفالمحجوب که از کهنترین آثار فلسفی به فارسی در کلام اسماعیلی است (تهران، ۱۳۲۷ش)؛ النّصرة و الافتخار (بیروت، ۱۹۸۰) به عربی؛ اثباتالنُبُّوات؛ تحفةالمُستجیبین (دمشق، ۱۹۵۶)؛ الینابیع؛ البرهان؛ البشارة/البشارات، رساله فی تألیفالارواح/رساله فی معرفةالارواح؛ التوحید؛ اسرارالمعاد والمعاش؛ الموازین.