اردشیر آذرگشسب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
موبد و پژوهشگر [[آیین زردشتی|آیین زرتشتی]]. در خانواده‌ای از مبلغان زرتشتی پرورش یافت. پدرش رئیس هیأت موبدان یزد، مادرش دختر یکی از دستوَران زردتشتی و اجداد پدری وی همه دستوَر<ref>دستور در رده‌بندی روحانیان زرتشتی به رئیس پیشوایان یک نیایشگاه اطلاق می‌شود. این مقام عالی‌رتبۀ روحانی رتبه‌اش از موبدان و هیربدان بالاتر است.</ref> بوده‌اند. | موبد و پژوهشگر [[آیین زردشتی|آیین زرتشتی]]. در خانواده‌ای از مبلغان زرتشتی پرورش یافت. پدرش رئیس هیأت موبدان یزد، مادرش دختر یکی از دستوَران زردتشتی و اجداد پدری وی همه دستوَر<ref>دستور در رده‌بندی روحانیان زرتشتی به رئیس پیشوایان یک نیایشگاه اطلاق می‌شود. این مقام عالی‌رتبۀ روحانی رتبه‌اش از موبدان و هیربدان بالاتر است.</ref> بوده‌اند. | ||
آذرگشسب از 7 سالگی در دبستان‌های زادگاهش تحصیل کرد و پس از سال پنجم (1295ش)، در دبستان موبدان (دینیاری) به ادامۀ تحصیل پرداخت و در سال 1300ش دورۀ ابتدایی را به پایان رساند. وی در همین دوره، نزد موبد فیروز فیروزبخت [[خرده اوستا|خرده‌اوستا]]، فره‌وشی، یسنا و چند متن دیگر دینی را آموخت و پس از موفقیت در آزمونی دینی مرتبۀ موبدی یافت. سپس برای ادامۀ تحصیل راهی هندوستان شد و در [[ | آذرگشسب از 7 سالگی در دبستان‌های زادگاهش تحصیل کرد و پس از سال پنجم (1295ش)، در دبستان موبدان (دینیاری) به ادامۀ تحصیل پرداخت و در سال 1300ش دورۀ ابتدایی را به پایان رساند. وی در همین دوره، نزد موبد فیروز فیروزبخت [[خرده اوستا|خرده‌اوستا]]، فره‌وشی، یسنا و چند متن دیگر دینی را آموخت و پس از موفقیت در آزمونی دینی مرتبۀ موبدی یافت. سپس برای ادامۀ تحصیل راهی هندوستان شد و در [[بمبئی، شهر|بمبئی]] و [[پونه، شهر|پونه]] مشغول تحصیل شد. وی در سال 1310ش از دانشگاه بمبئی در رشتۀ کشاورزی لیسانس گرفته است. آذرگشسب در هند تحصیل معارف دینی را نیز نزد موبدان معروف آن‌جا دنبال کرده است. همچنین طی این سال‌ها زبان اوستایی و زبان‌های [[زند]]، [[پازند]] و دین دبیره و همچنین انگلیسی را نیز فراگرفت. پس از بازگشت به ایران و گذراندن دورۀ سربازی مدیریت آموزشگاه دینیاری یزد را بین سال‌های 1311 تا 1315 به عهده گرفت. سال 1319 «کانون مزدیسنای» یزد را با هدف ترویج دین زرتشتی تاسیس کرد و سال 1329 به تهران کوچید. وی در تهران نیز به اقدامات مذهبی خود ادامه داد. سال 1331 «کنکاش موبدان تهران» را ایجاد کرد و تا دو سال ادارۀ آن انجمن و نظارت بر انتشار پنج شماره از «پیک کنکاش» را به عهده داشت. پس از مدتی این انجمن منحل شد، ولی در سال 1358 فعالیتش را با ریاست اردشیر آذرگشسب از سر گرفت. آذرگشسب در «انجمن زرتشتیان تهران» نیز عضویت داشت و دو دوره نیز به ریاست کمیسیون امور دینی آن انجمن انتخاب گردید. وی برای اشاعۀ دین و فرهنگ زرتشتی مقالات و کتاب‌های زیادی نگاشت و در جلسات بسیاری به سخنرانی پرداخت. آذرگشسب از کارمندان عالی‌رتبۀ شرکت نفت بود و چند سال در شهرهای مختلف ایران ریاست ادارۀ شعبات شهرستان شرکت را به عهده داشت. پیکر اردشیر آذرگشسب در آرامگاه قصرفیروزۀ زرتشتیان تهران به خاک سپرده شده است. | ||
[[فیروز آذرگشسب]]، دیگر موبد زرتشتی، برادر او بوده است. | [[فیروز آذرگشسب]]، دیگر موبد زرتشتی، برادر او بوده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۰
| اردشیر آذرگشسب | |
|---|---|
| زادروز |
یزد 15 مهر 1284ش |
| درگذشت | تهران 18 بهمن 1372ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس کشاورزی- دانشگاه بمبئی |
| شغل و تخصص اصلی | روحانی زرتشتی |
| شغل و تخصص های دیگر | پژوهشگر دین زرتشتی |
| آثار | آئین برگزاری جشن‌های ایران باستان (1349)؛ اندرزنامه‌های پهلوی (1346)؛ خرده‌اوستا با ترجمه و تفسیر (1343)؛ گاهنمای زرتشتی: تقویم کامل خورشیدی (1364)؛ مقام زن در ایران باستان (1350) |
| گروه مقاله | ادیان و فرقه‌های غیراسلام |
اردشیر آذرگشسب (یزد 15 مهر 1284ش- تهران 18 بهمن 1372ش)
موبد و پژوهشگر آیین زرتشتی. در خانواده‌ای از مبلغان زرتشتی پرورش یافت. پدرش رئیس هیأت موبدان یزد، مادرش دختر یکی از دستوَران زردتشتی و اجداد پدری وی همه دستوَر[۱] بوده‌اند.
آذرگشسب از 7 سالگی در دبستان‌های زادگاهش تحصیل کرد و پس از سال پنجم (1295ش)، در دبستان موبدان (دینیاری) به ادامۀ تحصیل پرداخت و در سال 1300ش دورۀ ابتدایی را به پایان رساند. وی در همین دوره، نزد موبد فیروز فیروزبخت خرده‌اوستا، فره‌وشی، یسنا و چند متن دیگر دینی را آموخت و پس از موفقیت در آزمونی دینی مرتبۀ موبدی یافت. سپس برای ادامۀ تحصیل راهی هندوستان شد و در بمبئی و پونه مشغول تحصیل شد. وی در سال 1310ش از دانشگاه بمبئی در رشتۀ کشاورزی لیسانس گرفته است. آذرگشسب در هند تحصیل معارف دینی را نیز نزد موبدان معروف آن‌جا دنبال کرده است. همچنین طی این سال‌ها زبان اوستایی و زبان‌های زند، پازند و دین دبیره و همچنین انگلیسی را نیز فراگرفت. پس از بازگشت به ایران و گذراندن دورۀ سربازی مدیریت آموزشگاه دینیاری یزد را بین سال‌های 1311 تا 1315 به عهده گرفت. سال 1319 «کانون مزدیسنای» یزد را با هدف ترویج دین زرتشتی تاسیس کرد و سال 1329 به تهران کوچید. وی در تهران نیز به اقدامات مذهبی خود ادامه داد. سال 1331 «کنکاش موبدان تهران» را ایجاد کرد و تا دو سال ادارۀ آن انجمن و نظارت بر انتشار پنج شماره از «پیک کنکاش» را به عهده داشت. پس از مدتی این انجمن منحل شد، ولی در سال 1358 فعالیتش را با ریاست اردشیر آذرگشسب از سر گرفت. آذرگشسب در «انجمن زرتشتیان تهران» نیز عضویت داشت و دو دوره نیز به ریاست کمیسیون امور دینی آن انجمن انتخاب گردید. وی برای اشاعۀ دین و فرهنگ زرتشتی مقالات و کتاب‌های زیادی نگاشت و در جلسات بسیاری به سخنرانی پرداخت. آذرگشسب از کارمندان عالی‌رتبۀ شرکت نفت بود و چند سال در شهرهای مختلف ایران ریاست ادارۀ شعبات شهرستان شرکت را به عهده داشت. پیکر اردشیر آذرگشسب در آرامگاه قصرفیروزۀ زرتشتیان تهران به خاک سپرده شده است.
فیروز آذرگشسب، دیگر موبد زرتشتی، برادر او بوده است.
کتابشناسی
- آتش در ایران باستان (1350ش)
- آئین برگزاری جشن‌های ایران باستان (1349)
- آئین زناشویی زرتشتیان (1345)
- آئین سدره‌پوشی زرتشتیان (1345)
- آئین کفن و دفن زرتشتیان (1348)
- اندرزنامه‌های پهلوی (1346)
- پاسخگویی به اتهامات (1361)
- خرده‌اوستا با ترجمه و تفسیر (1343)
- گاهنمای زرتشتی: تقویم کامل خورشیدی (1364)
- مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان (1352)
- مقام زن در ایران باستان (1350)
- ↑ دستور در رده‌بندی روحانیان زرتشتی به رئیس پیشوایان یک نیایشگاه اطلاق می‌شود. این مقام عالی‌رتبۀ روحانی رتبه‌اش از موبدان و هیربدان بالاتر است.