استرن، گلدیس برانوین (۱۸۹۰ـ۱۹۷۳): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
اِستِرن، گِلَدیس برانْوین (۱۸۹۰ـ۱۹۷۳)(Stern, Gladys Bronwyn) | اِستِرن، گِلَدیس برانْوین (۱۸۹۰ـ۱۹۷۳)(Stern, Gladys Bronwyn) | ||
رماننویس انگلیسی. در ۱۶سالگی مدرسه را ترک کرد، در [[آلمان]] و [[ | رماننویس انگلیسی. در ۱۶سالگی مدرسه را ترک کرد، در [[آلمان]] و [[سوئیس]] به سفر پرداخت و دو سال در آکادمی هنرهای نمایشی لندن<ref>London Academy of Dramatic Art | ||
</ref> به تحصیل پرداخت. نخستین رمانش، ''پانتومیم''<ref>''Pantomime'' | </ref> به تحصیل پرداخت. نخستین رمانش، ''پانتومیم''<ref>''Pantomime'' | ||
</ref> (۱۹۱۴) بود که درپی آن رمانهای دیگرش را نوشت. بهترین آنها احتمالاً سلسله داستانهای پرطرفدار زنسالار<ref>Matriarch</ref> دربارۀ یک خانوادۀ یهودی است، که بر پایه زندگی عمۀ سالخوردۀ اوست. ازجملۀ این رمانها عبارتاند از ''چادرهای اسرائیل''<ref>''Tents of Israel'' | </ref> (۱۹۱۴) بود که درپی آن رمانهای دیگرش را نوشت. بهترین آنها احتمالاً سلسله داستانهای پرطرفدار زنسالار<ref>Matriarch</ref> دربارۀ یک خانوادۀ یهودی است، که بر پایه زندگی عمۀ سالخوردۀ اوست. ازجملۀ این رمانها عبارتاند از ''چادرهای اسرائیل''<ref>''Tents of Israel'' | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۴۲
| گلدیس برانوین استرن Gladys Bronwyn Stern | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۰م |
| درگذشت | ۱۹۷۳م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | آکادمی هنرهای نمایشی لندن |
| شغل و تخصص اصلی | رمان نویس |
| آثار | پانتومیم (۱۹۱۴)، چادرهای اسرائیل (۱۹۲۴)، قائممقام شاه بود (۱۹۲۶)، موسایی (۱۹۳۰) و زنسالار جوان (۱۹۴۲) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
اِستِرن، گِلَدیس برانْوین (۱۸۹۰ـ۱۹۷۳)(Stern, Gladys Bronwyn)
رماننویس انگلیسی. در ۱۶سالگی مدرسه را ترک کرد، در آلمان و سوئیس به سفر پرداخت و دو سال در آکادمی هنرهای نمایشی لندن[۱] به تحصیل پرداخت. نخستین رمانش، پانتومیم[۲] (۱۹۱۴) بود که درپی آن رمانهای دیگرش را نوشت. بهترین آنها احتمالاً سلسله داستانهای پرطرفدار زنسالار[۳] دربارۀ یک خانوادۀ یهودی است، که بر پایه زندگی عمۀ سالخوردۀ اوست. ازجملۀ این رمانها عبارتاند از چادرهای اسرائیل[۴] (۱۹۲۴)، قائممقام شاه بود[۵] (۱۹۲۶)، موسایی[۶] (۱۹۳۰) و زنسالار جوان[۷] (۱۹۴۲). افزون بر رمان، داستان کوتاه، و نمایشنامه، سلسله زندگینامههای شخصی پراحساسی نیز منتشر کرده است.