رامین فر، ایرج: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ رامین فر، ایرج (تهران ۱۳۲۸ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به رامین فر، ایرج منتقل کرد) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:22037900- | }}[[پرونده:22037900- 3.jpg|بندانگشتی|ایرج رامینفر]] | ||
<p>طراح صحنه و لباس سینمای ایران. بیشترین تجربهاش در طراحی فیلمهای تاریخی و فضاهای بومی است. از نخستین کارهایش طراحی دکور و لباس ''غریبه و مه'' (۱۳۵۲) است؛ او در این فیلم، دهکدهای شمالی ساخت که مردمش فرهنگ و آدابورسومی ابتدایی داشتند. ''[[مرگ یزدگرد]]'' (۱۳۶۱)، نخستین تجربهاش در زمینۀ فیلم تاریخی است. تحقیقهای اولیه او نشان داد که اطلاعات معتبری از معماری، لباس، ابزار و آرایش ایرانیان در بسیاری از دورههای تاریخی در دست نیست. براساس کتابهای مصور گریشمن و پوپ و ذوق خود، لباسهایی برای بسیاری از شخصیتهای تاریخی طراحی و ابداع کرد. ازجمله کارهای دیگر اوست: ''هیولای درون'' (۱۳۶۲)، ''زرد قناری'' (۱۳۶۷)، ''زنگها'' (۱۳۶۵)، ''شاید وقتی دیگر...'' (۱۳۶۶)، ''خانۀ خلوت'' (۱۳۷۰)، ''[[نیمه پنهان]]'' (۱۳۷۹)، ''طلای سرخ'' (۱۳۸۱)، ''برگ برنده'' (۱۳۸۲) و مجموعههای تلویزیونی ''مثلآباد'' (۱۳۶۲)، ''[[سربداران (تلویزیون)|سربداران]]'' (۱۳۶۳)، ''[[سلطان و شبان|سلطان و شبان]]'' (۱۳۶۳)، و ''[[کوچک جنگلی (تلویزیون)|کوچک جنگلی]]'' (۱۳۶۵).</p><p>رامینفر از دورههای نوزدهم، بیست و چهارم، بیست و هفتم و بیست و نهم جشنواره فیلم فجر به ترتیب برای فیلمهای ''[[سگ کشی (فیلم)|سگکشی]]'' (1379)، ''شاهزاده ایرانی'' (1384)، ''وقتی همه خوابیم'' (1387) و ''جرم'' (1389) سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه و لباس دریافت کرده است.</p> | |||
<br><!--22037900--> | <br><!--22037900--> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۱۵
ایرج رامینفر (تهران ۱۳۲۸ش- )
| ایرج رامینفر | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۲۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | طراح صحنه و لباس |
| آثار | غریبه و مه (۱۳۵۲)؛ هیولای درون (۱۳۶۲)؛ زرد قناری (۱۳۶۷) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه و لباس از دورههای نوزدهم، بیست و چهارم، بیست و هفتم و بیست و نهم جشنواره فیلم فجر |
طراح صحنه و لباس سینمای ایران. بیشترین تجربهاش در طراحی فیلمهای تاریخی و فضاهای بومی است. از نخستین کارهایش طراحی دکور و لباس غریبه و مه (۱۳۵۲) است؛ او در این فیلم، دهکدهای شمالی ساخت که مردمش فرهنگ و آدابورسومی ابتدایی داشتند. مرگ یزدگرد (۱۳۶۱)، نخستین تجربهاش در زمینۀ فیلم تاریخی است. تحقیقهای اولیه او نشان داد که اطلاعات معتبری از معماری، لباس، ابزار و آرایش ایرانیان در بسیاری از دورههای تاریخی در دست نیست. براساس کتابهای مصور گریشمن و پوپ و ذوق خود، لباسهایی برای بسیاری از شخصیتهای تاریخی طراحی و ابداع کرد. ازجمله کارهای دیگر اوست: هیولای درون (۱۳۶۲)، زرد قناری (۱۳۶۷)، زنگها (۱۳۶۵)، شاید وقتی دیگر... (۱۳۶۶)، خانۀ خلوت (۱۳۷۰)، نیمه پنهان (۱۳۷۹)، طلای سرخ (۱۳۸۱)، برگ برنده (۱۳۸۲) و مجموعههای تلویزیونی مثلآباد (۱۳۶۲)، سربداران (۱۳۶۳)، سلطان و شبان (۱۳۶۳)، و کوچک جنگلی (۱۳۶۵).
رامینفر از دورههای نوزدهم، بیست و چهارم، بیست و هفتم و بیست و نهم جشنواره فیلم فجر به ترتیب برای فیلمهای سگکشی (1379)، شاهزاده ایرانی (1384)، وقتی همه خوابیم (1387) و جرم (1389) سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه و لباس دریافت کرده است.