رودولف، آلن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ رودولف، آلن (۱۹۴۳) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به رودولف، آلن منتقل کرد) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:22153500-1.jpg|بندانگشتی|آلن رودولف]] | [[پرونده:22153500-1.jpg|بندانگشتی|آلن رودولف]] | ||
رودولف، آلن ( | رودولف، آلن (۱۹۴۳م - )(Rudolph, Alan)<br /> [[File:22153500.jpg|thumb|رودولف، آلِن]] | ||
کارگردان و فیلمنامهنویس و تهیهکنندۀ امریکایی. از میانۀ دهۀ ۱۹۷۰ آثاری خوشساخت و بسیار شخصی را به دور از سینمای تجاری کارگردانی کرده است. برخی از این فیلمها عبارتاند از ''اختلاف نظر''<ref>''Trouble in Mind'' | کارگردان و فیلمنامهنویس و تهیهکنندۀ امریکایی. از میانۀ دهۀ ۱۹۷۰ آثاری خوشساخت و بسیار شخصی را به دور از سینمای تجاری کارگردانی کرده است. برخی از این فیلمها عبارتاند از ''اختلاف نظر''<ref>''Trouble in Mind'' | ||
</ref>( | </ref> (۱۹۸۵م)، ''مدرنها''<ref>''The Moderns''</ref> (۱۹۸۸م)، و ''خانم پارکر و دور باطل''<ref> ''Mrs Parker and the Vicious Circle''</ref> (۱۹۹۴م). آلن رودولف دستیار [[آلتمن، رابرت (۱۹۲۵ـ۲۰۰۶)|رابرت آلتمن]]<ref> Robert Altman</ref>، کارگردان، بود و همکاری با او را تا دهۀ ۱۹۹۰م ادامه داد. در فیلمهایش، که بهندرت بازدهی مالی دارند، پیوسته به درونمایۀ عشق و انزوا میپردازد و از موسیقی و ساختارهای ظریف روایتی بهره میبرد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۳۳
| آلن رودولف Alan Rudolph | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۳م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
| شغل و تخصص های دیگر | تهیه کننده |
| آثار | اختلاف نظر (۱۹۸۵)؛ مدرن ها (۱۹۸۸) و خانم پارکر و دور باطل (۱۹۹۴) |
| گروه مقاله | سینما |
رودولف، آلن (۱۹۴۳م - )(Rudolph, Alan)
کارگردان و فیلمنامهنویس و تهیهکنندۀ امریکایی. از میانۀ دهۀ ۱۹۷۰ آثاری خوشساخت و بسیار شخصی را به دور از سینمای تجاری کارگردانی کرده است. برخی از این فیلمها عبارتاند از اختلاف نظر[۱] (۱۹۸۵م)، مدرنها[۲] (۱۹۸۸م)، و خانم پارکر و دور باطل[۳] (۱۹۹۴م). آلن رودولف دستیار رابرت آلتمن[۴]، کارگردان، بود و همکاری با او را تا دهۀ ۱۹۹۰م ادامه داد. در فیلمهایش، که بهندرت بازدهی مالی دارند، پیوسته به درونمایۀ عشق و انزوا میپردازد و از موسیقی و ساختارهای ظریف روایتی بهره میبرد.