ایرج کابلی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:2042160038.jpg|جایگزین=ایرج کابلی|بندانگشتی|ایرج کابلی]] | }}[[پرونده:2042160038.jpg|جایگزین=ایرج کابلی|بندانگشتی|ایرج کابلی]] | ||
ایرج کابلی (کرمان 23 فروردین | ایرج کابلی (کرمان 23 فروردین 1317- تهران 29 بهمن 1399ش) | ||
نویسنده و مترجم ایرانی و متخصص و پژوهشکر خط و رسمالخط زبان فارسی. عمدهی اهمیت علمی کابلی در اقدامات عملی و پیشنهادهای او برای تغییر و اصلاح شیوههای رسمالخط فارسی و شیوههای نوین تقطیع [[وزن (شعر)|اوزان عروضی]] است. | نویسنده و مترجم ایرانی و متخصص و پژوهشکر خط و رسمالخط زبان فارسی. عمدهی اهمیت علمی کابلی در اقدامات عملی و پیشنهادهای او برای تغییر و اصلاح شیوههای رسمالخط فارسی و شیوههای نوین تقطیع [[وزن (شعر)|اوزان عروضی]] است. | ||
در خانوادهای زرتشتی به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات مقدماتی برای تحصیل در [[دبیرستان البرز]] به تهران رفت و با پایان تحصیلات متوسطه در رشتهی معماری تحصیل کرد. با یادگیری زبانهای روسی و انگلیسی ترجمههایی از شعرهای [[آنا آخماتووا]] و داستانهای [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|چخوف]] و آثار دیگر شاعران و نویسندگان روسی و انگلیسیزبان را به نشریاتی چون [[آدینه]] و کارنامه سپرد. وی همزمان با [[احمد شاملو]] به ترجمهی [[دن آرام]] پرداخت، اما با اطلاع از کار شاملو کارش را نیمهتمام رها کرد. در مرداد 1371 فراخوانی برای اصلاح خط و نگارش فارسی در ماهنامهی آدینه منتشر کرد که به تشکیل «شورای بازنگری در شیوهی نگارش و خط فارسی» انجامید. پیشنهادهای وی در این شورا که افرادی چون [[محمدرضا باطنی]]، [[کریم امامی]]، [[حق شناس، علی محمد (جهرم ۱۳۱۹ـ۱۳۸۹ش)|علیمحمد حقشناس]]، احمد شاملو، [[هوشنگ گلشیری]]، [[محمدرضا شفیعی کدکنی]]، کاظم کردوانی و مسعود خیام در جلساتش شرکت کردند، منجر به اتخاذ شیوههایی در رسمالخط فارسی (از جمله مسالهی بیفاصلهنویسی) شد که بلافاصله یا بعدتر توسط [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] و مجامع فرهنگی و پارهای ناشران مورد استفاده قرار گرفت. پس از انحلال این شورا در اوائل دههی 1380ش کابلی با انتشار کتاب ''درستنویسی خط فارسی'' سعی کرد راه شورا و کار نیمهتمام آن را پی بگیرد. | در خانوادهای زرتشتی به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات مقدماتی برای تحصیل در [[دبیرستان البرز]] به تهران رفت و با پایان تحصیلات متوسطه در رشتهی معماری تحصیل کرد. با یادگیری زبانهای روسی و انگلیسی ترجمههایی از شعرهای [[آخماتووا، آنا (۱۸۸۹ـ۱۹۶۶)|آنا آخماتووا]] و داستانهای [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|چخوف]] و آثار دیگر شاعران و نویسندگان روسی و انگلیسیزبان را به نشریاتی چون [[آدینه]] و کارنامه سپرد. وی همزمان با [[شاملو، احمد (تهران ۱۳۰۴ـ۱۳۷۹ش)|احمد شاملو]] به ترجمهی [[دن آرام]] پرداخت، اما با اطلاع از کار شاملو کارش را نیمهتمام رها کرد. در مرداد 1371 فراخوانی برای اصلاح خط و نگارش فارسی در ماهنامهی آدینه منتشر کرد که به تشکیل «شورای بازنگری در شیوهی نگارش و خط فارسی» انجامید. پیشنهادهای وی در این شورا که افرادی چون [[باطنی، محمدرضا|محمدرضا باطنی]]، [[امامی، کریم (شیراز ۱۳۰۹ـ تهران ۱۳۸۴ش)|کریم امامی]]، [[حق شناس، علی محمد (جهرم ۱۳۱۹ـ۱۳۸۹ش)|علیمحمد حقشناس]]، احمد شاملو، [[گلشیری، هوشنگ (اصفهان ۱۳۱۶ـ تهران ۱۳۷۹ش)|هوشنگ گلشیری]]، [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|محمدرضا شفیعی کدکنی]]، کاظم کردوانی و مسعود خیام در جلساتش شرکت کردند، منجر به اتخاذ شیوههایی در رسمالخط فارسی (از جمله مسالهی بیفاصلهنویسی) شد که بلافاصله یا بعدتر توسط [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] و مجامع فرهنگی و پارهای ناشران مورد استفاده قرار گرفت. پس از انحلال این شورا در اوائل دههی 1380ش کابلی با انتشار کتاب ''درستنویسی خط فارسی'' سعی کرد راه شورا و کار نیمهتمام آن را پی بگیرد. | ||
از سوابق حرفهای کابلی باید به عضویتش در هیات دبیران [[کانون نویسندگان ایران]] و همچنین عضویت در هیات امنای بنیاد هوشنگ گلشیری اشاره کرد. | از سوابق حرفهای کابلی باید به عضویتش در هیات دبیران [[کانون نویسندگان ایران]] و همچنین عضویت در هیات امنای بنیاد هوشنگ گلشیری اشاره کرد. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
* دستور جامع زبان اوستا (فرهنگ معاصر- 1393) | * دستور جامع زبان اوستا (فرهنگ معاصر- 1393) | ||
* راه نظمبندی (بوتیمار- 1395) | * راه نظمبندی (بوتیمار- 1395) | ||
* یوگنی اونهگین: رمان منظوم (ترجمهی اثری از آلکساندر پوشکین، بازتابنگار- 1399) | * یوگنی اونهگین: رمان منظوم (ترجمهی اثری از آلکساندر پوشکین، بازتابنگار- 1399)<br /> <br /> | ||
---- | ---- | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | [[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:مترجمان]] | [[رده:مترجمان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۴۴
| ایرج کابلی | |
|---|---|
| زادروز |
کرمان 23 فروردین 1317ش |
| درگذشت | تهران 29 بهمن 1399ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشآموختهی معماری |
| شغل و تخصص اصلی | مترجم |
| شغل و تخصص های دیگر | نویسنده و پژوهشگر خط و زبان فارسی |
| آثار | وزنشناسی و عروض (آگه- 1376)؛ کشف خزرستان (ترجمهی اثری از لف ن. گومی لی یوف، آگاه- 1382)؛ درستنویسی خط فارسی (بازتابنگار- 1384)؛ دستور جامع زبان اوستا (فرهنگ معاصر- 1393)؛ راه نظمبندی (بوتیمار- 1395) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
ایرج کابلی (کرمان 23 فروردین 1317- تهران 29 بهمن 1399ش)
نویسنده و مترجم ایرانی و متخصص و پژوهشکر خط و رسمالخط زبان فارسی. عمدهی اهمیت علمی کابلی در اقدامات عملی و پیشنهادهای او برای تغییر و اصلاح شیوههای رسمالخط فارسی و شیوههای نوین تقطیع اوزان عروضی است.
در خانوادهای زرتشتی به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات مقدماتی برای تحصیل در دبیرستان البرز به تهران رفت و با پایان تحصیلات متوسطه در رشتهی معماری تحصیل کرد. با یادگیری زبانهای روسی و انگلیسی ترجمههایی از شعرهای آنا آخماتووا و داستانهای چخوف و آثار دیگر شاعران و نویسندگان روسی و انگلیسیزبان را به نشریاتی چون آدینه و کارنامه سپرد. وی همزمان با احمد شاملو به ترجمهی دن آرام پرداخت، اما با اطلاع از کار شاملو کارش را نیمهتمام رها کرد. در مرداد 1371 فراخوانی برای اصلاح خط و نگارش فارسی در ماهنامهی آدینه منتشر کرد که به تشکیل «شورای بازنگری در شیوهی نگارش و خط فارسی» انجامید. پیشنهادهای وی در این شورا که افرادی چون محمدرضا باطنی، کریم امامی، علیمحمد حقشناس، احمد شاملو، هوشنگ گلشیری، محمدرضا شفیعی کدکنی، کاظم کردوانی و مسعود خیام در جلساتش شرکت کردند، منجر به اتخاذ شیوههایی در رسمالخط فارسی (از جمله مسالهی بیفاصلهنویسی) شد که بلافاصله یا بعدتر توسط فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مجامع فرهنگی و پارهای ناشران مورد استفاده قرار گرفت. پس از انحلال این شورا در اوائل دههی 1380ش کابلی با انتشار کتاب درستنویسی خط فارسی سعی کرد راه شورا و کار نیمهتمام آن را پی بگیرد.
از سوابق حرفهای کابلی باید به عضویتش در هیات دبیران کانون نویسندگان ایران و همچنین عضویت در هیات امنای بنیاد هوشنگ گلشیری اشاره کرد.
از وی جز مقالات متعدد در زمینهی خط و زبان و شیوههای نگارش و رسمالخط فارسی و ترجمههای پراکنده که همه در نشریاتی چون آدینه و کارنامه و کیهان منتشر شدهاند، و همچنین تالیفاتی که هنوز منتشر نشدهاند، چند تالیف و ترجمهی معدود نیز به شکل کتاب در دست است که با توجه به منابع موجود به آنها اشاره میکنیم.
کتابشناسی
- وزنشناسی و عروض (آگه- 1376)
- کشف خزرستان (ترجمهی اثری از لف ن. گومی لی یوف، آگاه- 1382)
- درستنویسی خط فارسی (بازتابنگار- 1384)
- دستور جامع زبان اوستا (فرهنگ معاصر- 1393)
- راه نظمبندی (بوتیمار- 1395)
- یوگنی اونهگین: رمان منظوم (ترجمهی اثری از آلکساندر پوشکین، بازتابنگار- 1399)