سارینن، الیل (۱۸۷۳ـ۱۹۵۰): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:الیل سارینن.jpg|بندانگشتی|الیل سارینن]] | |||
سارینن، الیل (۱۸۷۳ـ۱۹۵۰)(Saarinen, Eliel) | سارینن، الیل (۱۸۷۳ـ۱۹۵۰)(Saarinen, Eliel) | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۵
الیل سارینن Eliel Saarinen | |
---|---|
زادروز |
رانتاسالمی، فنلاند۱۸۷۳م |
درگذشت | ۱۹۵۰م |
ملیت | امریکایی |
شغل و تخصص اصلی | معمار و شهرساز |
آثار | ایستگاه راهآهن هلسینکی (۱۹۰۵ـ۱۹۱۴)، تالار موسیقی کلاینهانس، بوفالو (۱۹۳۸)، کلیسای کرایست ساینتیست، کلومبوس، ایندیانا؛ موزهای در دموین |
گروه مقاله | معماری |
سارینن، الیل (۱۸۷۳ـ۱۹۵۰)(Saarinen, Eliel)
معمار و شهرساز امریکایی، زادۀ فنلاند. بنیادگذار مکتب رمانتیک[۱] فنلاندی بود. ایستگاه راهآهن هلسینکی[۲] (۱۹۰۵ـ۱۹۱۴) معروفترین طراحیاش در اروپاست. در ۱۹۲۳ به امریکا مهاجرت کرد و با طرحهایش برای آکادمی هنر کرانبروک[۳]، در بلومفیلد هیلز[۴]، میشیگان (۱۹۲۶ـ۱۹۴۳)، و کرایست چرچ[۵]، مینیاپولیس[۶] (۱۹۴۹)، در آن دیار شهرت یافت. سارینن در رانتاسالمی[۷]، فنلاند، بهدنیا آمد، و کارش را در ۱۸۹۶ آغاز کرد. پس از مطالعۀ دقیق ایستگاههای راهآهن در آلمان و انگلستان، در ۱۹۰۴ در رقابت برای طرح ایستگاه راهآهن هلسینکی برنده شد. سپس برای هلسینکی، بوداپست، و رِوال[۸] طرحهای شهری پدید آورد. بناهای متعددی در امریکا طراحی کرد، که تالار موسیقی کلاینهانس[۹]، بوفالو[۱۰] (۱۹۳۸)؛ کلیسای کرایست ساینتیست[۱۱]، کلومبوس[۱۲]، ایندیانا؛ موزهای در دموین[۱۳]، و چندین ساختمان آموزشی از آن جملهاند.