پایور، فرامرز: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ پایور، فرامرز (تهران ۱۳۱۱ش ـ ۱۳۸۸) را به پایور، فرامرز منتقل کرد) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=فرامرز پایور|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=تهران ۱۳۱۱ش|تاریخ مرگ=۱۳۸۸ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نوازنده، نواساز|شغل و تخصص های دیگر=مؤلف|سبک=|مکتب=|سمت=سرپرست ارکستر|جوایز و افتخارات=|آثار=کتابهای دستور سنتور، هشت آهنگ برای سنتور، ردیف چپ کوک برای سنتور، سی قطعه چهار مضراب، ردیف آوازی و تصنیفهای قدیمی به روایت استاد عبدالله دوامی، سه آلبوم؛ تصنیفهای ایرانی، و پیغام اهل راز؛ چهارباغ؛ کنسرت اساتید؛ گفتوگو|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=بنیادگذار شیوه شخصی سنتورنوازی|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:پایور، فرامرز.jpg|بندانگشتی|فرامرز پایور]] | [[پرونده:پایور، فرامرز.jpg|بندانگشتی|فرامرز پایور]] | ||
<p>نوازندۀ ایرانی، نواساز و سرپرست ارکستر، معلم، مؤلف و بنیادگذار شیوۀ شخصی سنتورنوازی. آموزش اصلی او در محضر استاد [[ابوالحسن صبا]] بود و به توصیۀ او از اطلاعات [[ | پایور، فرامرز (تهران ۱۳۱۱ـ ۱۳۸۸ش)<br> | ||
<p>نوازندۀ ایرانی، نواساز و سرپرست ارکستر، معلم، مؤلف و بنیادگذار شیوۀ شخصی سنتورنوازی. آموزش اصلی او در محضر استاد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] بود و به توصیۀ او از اطلاعات [[مختاری، رکن الدین (اصفهان۱۲۶۶ـ۱۳۵۰ش)|رکنالدین مختاری]] و [[دوامی، عبدالله (تفرش ۱۲۷۰ـ تهران ۱۳۵۹ش)|عبدالله دوامی]] نیز استفاده کرد. فعالیت حرفهای او نزدیک به ۵۰ سال ادامه یافت که برخی از آنها عبارتاند از بیش از ۱۵۰۰ اجرای زنده در داخل و خارج از کشور، تربیت صدها شاگرد، سرپرستی ارکستر، ساخت آهنگهای گوناگون، تکنوازی سنتور، تنظیم و اجرای قطعات قدیمی از استادان بزرگ گذشته، نتنویسی ردیف آوازی و تصنیفهای اصیل قدیمی، نوشتن کتابهای متعدد برای آموزش سیستماتیک سنتورنوازی و نیز اجرای قطعات ساخته خود، شرکت در جشنوارههای سنتورنوازی داخل و خارج از کشور، عضویت در شوراهای گوناگون موسیقی، صدها ساعت ضبطهای خصوصی، صحنهای، رادیویی و تلویزیونی و شرکت در ضبط بیش از ۵۰ ساعت صفحۀ گرام و نوار کاست محتوی موسیقی اصیل ایرانی. موسیقی پایور، برآیندی کامل از ترکیب متعادل گرایشهای صبا، [[وزیری، علینقی (تهران ۱۲۶۶ـ همان جا ۱۳۵۸ش)|وزیری]] و [[خالقی، روح الله (کرمان ۱۲۸۵ـ سالزبورگ ۱۳۴۳ش)|خالقی]]، دستمایههای قدیم موسیقی ردیف و بهرهگیری از تکنیکها و بیان متجددانۀ آنهاست. بررسی دقیق شیوۀ سنتورنوازی او، گویای سلیقهاش در تنظیم و اجرای قطعات قدیمی و قطعات خودش، و همچنین روش او در آموزش موسیقی، معرف این نوع نگاه به موسیقی ایرانی است. ازجمله آثار اوست: کتابهای ''دستور سنتور''، ''هشت آهنگ برای سنتور''، ''ردیف چپ کوک برای سنتور''، ''سی قطعه چهار مضراب''، ''ردیف آوازی و تصنیفهای قدیمی به روایت استاد عبدالله دوامی''، نوارهای ''مجموعه آثار [[درویش خان|درویشخان]]''، در سه آلبوم؛ ''تصنیفهای ایرانی''، و ''پیغام اهل راز''؛'' چهارباغ''؛ ''کنسرت اساتید''؛ ''گفتوگو''، شامل مجموعه قطعات کوچک و نوارهای خودآموز سنتور.</p> | |||
<br><!--13063400--> | <br><!--13063400--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۴۴
| فرامرز پایور | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۱۱ش |
| درگذشت | ۱۳۸۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده، نواساز |
| شغل و تخصص های دیگر | مؤلف |
| فعالیت های مهم | بنیادگذار شیوه شخصی سنتورنوازی |
| سمت | سرپرست ارکستر |
| آثار | کتابهای دستور سنتور، هشت آهنگ برای سنتور، ردیف چپ کوک برای سنتور، سی قطعه چهار مضراب، ردیف آوازی و تصنیفهای قدیمی به روایت استاد عبدالله دوامی، سه آلبوم؛ تصنیفهای ایرانی، و پیغام اهل راز؛ چهارباغ؛ کنسرت اساتید؛ گفتوگو |
| گروه مقاله | موسیقی |
پایور، فرامرز (تهران ۱۳۱۱ـ ۱۳۸۸ش)
نوازندۀ ایرانی، نواساز و سرپرست ارکستر، معلم، مؤلف و بنیادگذار شیوۀ شخصی سنتورنوازی. آموزش اصلی او در محضر استاد ابوالحسن صبا بود و به توصیۀ او از اطلاعات رکنالدین مختاری و عبدالله دوامی نیز استفاده کرد. فعالیت حرفهای او نزدیک به ۵۰ سال ادامه یافت که برخی از آنها عبارتاند از بیش از ۱۵۰۰ اجرای زنده در داخل و خارج از کشور، تربیت صدها شاگرد، سرپرستی ارکستر، ساخت آهنگهای گوناگون، تکنوازی سنتور، تنظیم و اجرای قطعات قدیمی از استادان بزرگ گذشته، نتنویسی ردیف آوازی و تصنیفهای اصیل قدیمی، نوشتن کتابهای متعدد برای آموزش سیستماتیک سنتورنوازی و نیز اجرای قطعات ساخته خود، شرکت در جشنوارههای سنتورنوازی داخل و خارج از کشور، عضویت در شوراهای گوناگون موسیقی، صدها ساعت ضبطهای خصوصی، صحنهای، رادیویی و تلویزیونی و شرکت در ضبط بیش از ۵۰ ساعت صفحۀ گرام و نوار کاست محتوی موسیقی اصیل ایرانی. موسیقی پایور، برآیندی کامل از ترکیب متعادل گرایشهای صبا، وزیری و خالقی، دستمایههای قدیم موسیقی ردیف و بهرهگیری از تکنیکها و بیان متجددانۀ آنهاست. بررسی دقیق شیوۀ سنتورنوازی او، گویای سلیقهاش در تنظیم و اجرای قطعات قدیمی و قطعات خودش، و همچنین روش او در آموزش موسیقی، معرف این نوع نگاه به موسیقی ایرانی است. ازجمله آثار اوست: کتابهای دستور سنتور، هشت آهنگ برای سنتور، ردیف چپ کوک برای سنتور، سی قطعه چهار مضراب، ردیف آوازی و تصنیفهای قدیمی به روایت استاد عبدالله دوامی، نوارهای مجموعه آثار درویشخان، در سه آلبوم؛ تصنیفهای ایرانی، و پیغام اهل راز؛ چهارباغ؛ کنسرت اساتید؛ گفتوگو، شامل مجموعه قطعات کوچک و نوارهای خودآموز سنتور.