وسلینگ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور =آلمان | |||
| نام فارسی = وِسِلینْگ | |||
|نام لاتین =Wesseling | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = نورد راین ـ وستفالن | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = ۱۲کیلومتری جنوب کُلن | |||
| جمعیت = 38,355 نفر (2023) | |||
| مساحت = 23 کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = 42 متر | |||
| تولیدات و صنایع مهم = تولید اتیلن؛ در گذشته، پیش‌گام تولید نفت از زغال قهوه‌ای (لیگنیت) | |||
| برخی بناهای مهم = | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
[[پرونده:ساختمان سابق شهرداری وسلینگ.jpg|بندانگشتی|ساختمان سابق شهرداری وسلینگ]] | |||
وِسِلینْگ (Wesseling) | وِسِلینْگ (Wesseling) | ||
| خط ۶: | خط ۳۸: | ||
</ref> [[آلمان]]، در ۱۲کیلومتری جنوب [[کلن|کُلن]]<ref>Cologne | </ref> [[آلمان]]، در ۱۲کیلومتری جنوب [[کلن|کُلن]]<ref>Cologne | ||
</ref>، بر کرانۀ چپ [[راین]]. جمعیت آن | </ref>، بر کرانۀ چپ [[راین]]<ref>Rhine</ref>. جمعیت آن 38,355 نفر (2023) و مساحتش 23 کیلومتر مربع است. در ارتفاع 42 متری از سطح دریا قرار دارد. صنعت اصلی آن تولید [[اتیلن]] است. این شهر پیش‌گام تولید نفت از زغال قهوه‌ای ([[لیگنیت]]) بود؛ ماده خامی که از معادن ویله<ref>Ville</ref> در غرب شهر به‌دست می‌آمد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۹
| وسلینگ | |
|---|---|
| کشور | آلمان |
| نام فارسی | وِسِلینْگ |
| نام لاتین | Wesseling |
| جمعیت | 38,355 نفر (2023) |
| موقعیت | ۱۲کیلومتری جنوب کُلن |
| ارتفاع از سطح دریا | 42 متر |
| تولیدات و صنایع مهم | تولید اتیلن؛ در گذشته، پیش‌گام تولید نفت از زغال قهوه‌ای (لیگنیت) |
| استان یا ایالت | نورد راین ـ وستفالن |
| مساحت | 23 کیلومتر مربع |
وِسِلینْگ (Wesseling)
شهری در نورد راین ـ وستفالنِ[۱] آلمان، در ۱۲کیلومتری جنوب کُلن[۲]، بر کرانۀ چپ راین[۳]. جمعیت آن 38,355 نفر (2023) و مساحتش 23 کیلومتر مربع است. در ارتفاع 42 متری از سطح دریا قرار دارد. صنعت اصلی آن تولید اتیلن است. این شهر پیش‌گام تولید نفت از زغال قهوه‌ای (لیگنیت) بود؛ ماده خامی که از معادن ویله[۴] در غرب شهر به‌دست می‌آمد.