باندلو، ماتئو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Mohammadi3 صفحهٔ باندلو، ماتیو (۱۴۸۵م ـ۱۵۶۱) را به باندلو، ماتئو منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:12107800.jpg|بندانگشتی|ماتیو باندلو]]
[[پرونده:12107800.jpg|بندانگشتی|ماتئو باندلو]]
باندِلّو، ماتِئو (۱۴۸۵م ـ۱۵۶۱)(Bandello, Matteo)
باندِلّو، ماتِئو (۱۴۸۵م ـ۱۵۶۱م)(Bandello, Matteo)


نویسندۀ ایتالیایی. شهرت او بیشتر به‌سبب مجموعه داستان‌هایش با نام ''حکایت<ref>Novelle/Tales</ref>''&nbsp;(۱۵۵۴) است که از ''دکامرون<ref>Decameron </ref>''&nbsp;(۱۳۵۳) بوکاتچو<ref>Boccaccio </ref>&nbsp;الهام گرفته‌اند. فرانسوا بلفورست<ref>François Belleforest</ref>&nbsp;(۱۵۵۹ـ۱۵۸۲) بسیاری از حکایات این مجموعه را به فرانسه ترجمه کرد. اندکی بعد جفری‌ فنتون<ref>Geoffrey Fenton</ref>، آرتور بروک<ref>Arthur Brooke</ref>، و ویلیام پینتر<ref>William Painter</ref>&nbsp;این حکایات را به انگلیسی ترجمه کردند که دست‌مایۀ شکسپیر<ref>Shakespeare </ref>&nbsp;در خلق نمایش‌نامه‌هایی چون ''رومئو و ژولیت<ref>Romeo and Juliet</ref>''&nbsp;و ''هیاهوی بسیار برای هیچ<ref>Much Ado About Nothing</ref>''&nbsp;قرار گرفت.
نویسندۀ ایتالیایی. شهرت او بیشتر به‌سبب مجموعه داستان‌هایش با نام ''حکایت<ref>''Novelle/Tales''</ref>'' (۱۵۵۴م) است که از ''دکامرون<ref>''Decameron'' </ref>'' (۱۳۵۳) بوکاتچو<ref>Boccaccio </ref> الهام گرفته‌اند. فرانسوا بلفورست<ref>François Belleforest</ref> (۱۵۵۹ـ۱۵۸۲م) بسیاری از حکایات این مجموعه را به فرانسه ترجمه کرد. اندکی بعد جفری‌ فنتون<ref>Geoffrey Fenton</ref>، آرتور بروک<ref>Arthur Brooke</ref>، و ویلیام پینتر<ref>William Painter</ref> این حکایات را به انگلیسی ترجمه کردند که دست‌مایۀ شکسپیر<ref>Shakespeare </ref> در خلق نمایش‌نامه‌هایی چون ''رومئو و ژولیت<ref>''Romeo and Juliet''</ref>'' و ''هیاهوی بسیار برای هیچ<ref>''Much Ado About Nothing''</ref>'' قرار گرفت.


<br /> <!--12107800-->
<br /> <!--12107800-->

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۹

ماتئو باندلو

باندِلّو، ماتِئو (۱۴۸۵م ـ۱۵۶۱م)(Bandello, Matteo)

نویسندۀ ایتالیایی. شهرت او بیشتر به‌سبب مجموعه داستان‌هایش با نام حکایت[۱] (۱۵۵۴م) است که از دکامرون[۲] (۱۳۵۳) بوکاتچو[۳] الهام گرفته‌اند. فرانسوا بلفورست[۴] (۱۵۵۹ـ۱۵۸۲م) بسیاری از حکایات این مجموعه را به فرانسه ترجمه کرد. اندکی بعد جفری‌ فنتون[۵]، آرتور بروک[۶]، و ویلیام پینتر[۷] این حکایات را به انگلیسی ترجمه کردند که دست‌مایۀ شکسپیر[۸] در خلق نمایش‌نامه‌هایی چون رومئو و ژولیت[۹] و هیاهوی بسیار برای هیچ[۱۰] قرار گرفت.



  1. Novelle/Tales
  2. Decameron
  3. Boccaccio
  4. François Belleforest
  5. Geoffrey Fenton
  6. Arthur Brooke
  7. William Painter
  8. Shakespeare
  9. Romeo and Juliet
  10. Much Ado About Nothing