ورسخافلت، پیتر آنتون (۱۷۱۰ـ۱۷۹۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=پیتر آنتون ورسخافلت|نام=Pieter Anton Verschaffelt|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۷۱۰م|تاریخ مرگ=۱۷۹۳م|دوره زندگی=|ملیت=فلاندری|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مجسمه‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=رئیس آکادمی (۱۷۵۲م)|جوایز و افتخارات=|آثار=تزیینات کلیسای یسوعی، کتابخانه کاخ دوک‌نشین، و مجسمه الکتور کارل تئودور|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=پیتر آنتون ورسخافلت|نام=Pieter Anton Verschaffelt|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۷۱۰م|تاریخ مرگ=۱۷۹۳م|دوره زندگی=|ملیت=فلاندری|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مجسمه‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=روکوکو|مکتب=|سمت=رئیس آکادمی (۱۷۵۲م)|جوایز و افتخارات=|آثار=تزیینات کلیسای یسوعی، کتابخانه کاخ دوک‌نشین، و مجسمه الکتور کارل تئودور|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:40070000-2.jpg|بندانگشتی|کلیسای یسوعی اثر پیتر آنتون ورسخافلت]] | |||
ورسْخافِلت، پیتِر آنتون (۱۷۱۰ـ۱۷۹۳م)(Verschaffelt, Pieter Anton) | |||
مجسمه‌ساز فلاندری<ref>Flemish</ref>. به شیوۀ [[روکوکو]]<ref>rococo | مجسمه‌ساز فلاندری<ref>Flemish</ref>. به شیوۀ [[روکوکو]]<ref>rococo | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۰۳
| پیتر آنتون ورسخافلت Pieter Anton Verschaffelt | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۱۰م |
| درگذشت | ۱۷۹۳م |
| ملیت | فلاندری |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه‌ساز |
| سبک | روکوکو |
| آثار | تزیینات کلیسای یسوعی، کتابخانه کاخ دوک‌نشین، و مجسمه الکتور کارل تئودور |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
ورسْخافِلت، پیتِر آنتون (۱۷۱۰ـ۱۷۹۳م)(Verschaffelt, Pieter Anton)
مجسمه‌ساز فلاندری[۱]. به شیوۀ روکوکو[۲] هنرآفرینی می‌کرد. قریب دَه سال در رم بود و بنای یادبود پاپ بندیکت چهاردهم[۳] را ساخت. در ۱۷۵۲م در مانهایم[۴]، آلمان، اقامت گزید و رئیس آکادمی شد. مهم‌ترین آثارش در همین شهر عبارت‌اند از تزیینات کلیسای یسوعی[۵]، کتابخانۀ کاخ دوک‌نشین، و مجسمۀ الکتور کارل تئودور[۶].