پانوراما (نقاشی): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:13055200.jpg | [[پرونده:13055200-3.jpg|بندانگشتی|نمایی پانوراما از لندن، از برج کلیسای سنت مارگارت، وست مینستر اثر پیر پروست]] | ||
پانُوراما (panorama) | پانُوراما (panorama) | ||
(یا: سَراسَرنما) در هنر، نقاشی طویلی در دورتادور فضای داخلی مدور که توهّم مشاهدۀ صحنهای واقعی را از یک نقطۀ دید مرکزی بهوجود آورَد (آن را سیکلوراما<ref>cyclorama</ref> نیز نامیدهاند). پانوراما در سراسر قرن ۱۹م متداول بود، و مضامینی ازجمله [[جنگ کریمه]]<ref>Crimean War</ref>، [[جنگ داخلی امریکا]]<ref>American Civil War </ref>، و [[آبشار نیاگارا]] را دربر میگرفت. گاهی با چرخاندن بوم به دور تماشاگر، تصوّر عبور از میان صحنه را ایجاد میکردند. در روش دیگری، بوم را بین دو غلطک نصب میکردند و با چرخش آنها، صحنهها را از برابر دهانهای عبور میدادند؛ این روش در تئاتر بهکار گرفته شد. | (یا: سَراسَرنما) در هنر، نقاشی طویلی در دورتادور فضای داخلی مدور که توهّم مشاهدۀ صحنهای واقعی را از یک نقطۀ دید مرکزی بهوجود آورَد (آن را سیکلوراما<ref>cyclorama</ref> نیز نامیدهاند). پانوراما در سراسر قرن ۱۹م متداول بود، و مضامینی ازجمله [[جنگ کریمه]]<ref>Crimean War</ref>، [[جنگ داخلی امریکا]]<ref>American Civil War </ref>، و [[آبشار نیاگارا]] را دربر میگرفت. گاهی با چرخاندن بوم به دور تماشاگر، تصوّر عبور از میان صحنه را ایجاد میکردند. در روش دیگری، بوم را بین دو غلطک نصب میکردند و با چرخش آنها، صحنهها را از برابر دهانهای عبور میدادند؛ این روش در تئاتر بهکار گرفته شد. | ||
بسیاری از شگردهایی که برای واقعیتر نمایاندن پانوراما ابداع شدند، راه را برای سینما و عکاسی هموار کردند. این اسلوب در تئاتر نیز با اقبال روبهرو شد، و نخستینبار خانوادۀ گریو<ref>Grieve</ref> در لندن از آن استفاده کردند. اولین پانورامای کاملاً مدور را رابرت بارکر<ref>Robert Barker </ref> (۱۷۳۹ـ ۱۸۰۶م) در ۱۷۹۲م در میدان لِستر<ref>Leicester Square </ref> لندن بهنمایش گذاشت، که با موفقیت آنی روبهرو شد. [[رابرت فولتون]]<ref>Robert Fulton </ref> ( | بسیاری از شگردهایی که برای واقعیتر نمایاندن پانوراما ابداع شدند، راه را برای سینما و عکاسی هموار کردند. این اسلوب در تئاتر نیز با اقبال روبهرو شد، و نخستینبار خانوادۀ گریو<ref>Grieve</ref> در [[لندن (انگلستان)|لندن]] از آن استفاده کردند. اولین پانورامای کاملاً مدور را رابرت بارکر<ref>Robert Barker </ref> (۱۷۳۹ـ ۱۸۰۶م) در ۱۷۹۲م در میدان لِستر<ref>Leicester Square </ref> لندن بهنمایش گذاشت، که با موفقیت آنی روبهرو شد. [[رابرت فولتون]]<ref>Robert Fulton </ref> (۱۷۶۵ـ۱۸۱۵م)، مخترع امریکایی کشتی بخار، در خلق دو اثر ''چشمانداز لندن''<ref>''A view of London''</ref> و ''پیروزی دریایی لُرد هاو بر فرانسویان''<ref>''Lord Howe’s Naval Victory over the French'' </ref> مشارکت کرد، و سپس این اختراع را به [[پاریس، شهر|پاریس]] برد. | ||
ازجمله نقاشان پانوراماهای جدیدتر و بزرگتر عبارت بودند از [[پیر پروست (۱۷۵۱ـ۱۸۳۹)|پیِر پروُست]]<ref>Pierre Prévost </ref>، شارل بوتون<ref>Charles Bouton </ref>، و [[ | ازجمله نقاشان پانوراماهای جدیدتر و بزرگتر عبارت بودند از [[پیر پروست (۱۷۵۱ـ۱۸۳۹)|پیِر پروُست]]<ref>Pierre Prévost </ref>، شارل بوتون<ref>Charles Bouton </ref>، و [[داگر، لوئی|لوئی داگر]]<ref>Louis Daguerre</ref>، که بعدها در دیوراما با بوتون همکاری کرد. | ||
هنرمندان که همیشه مشتاق واقعنمایی بیشتر بودند، درصدد گنجاندن اشیای واقعی در آثار خود برآمدند، و مکان استقرار تماشاگر نیز جزئی از صحنه شد. اشیای واسط تا درون نقاشی ادامه یافتند، و هنرمند با ورزیدگی و نحوۀ نورپردازی، انتقال از واقعیت به نقاشی را بهگونهای نامحسوس میسّر ساخت. | هنرمندان که همیشه مشتاق واقعنمایی بیشتر بودند، درصدد گنجاندن اشیای واقعی در آثار خود برآمدند، و مکان استقرار تماشاگر نیز جزئی از صحنه شد. اشیای واسط تا درون نقاشی ادامه یافتند، و هنرمند با ورزیدگی و نحوۀ نورپردازی، انتقال از واقعیت به نقاشی را بهگونهای نامحسوس میسّر ساخت. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۱۹
پانُوراما (panorama)
(یا: سَراسَرنما) در هنر، نقاشی طویلی در دورتادور فضای داخلی مدور که توهّم مشاهدۀ صحنهای واقعی را از یک نقطۀ دید مرکزی بهوجود آورَد (آن را سیکلوراما[۱] نیز نامیدهاند). پانوراما در سراسر قرن ۱۹م متداول بود، و مضامینی ازجمله جنگ کریمه[۲]، جنگ داخلی امریکا[۳]، و آبشار نیاگارا را دربر میگرفت. گاهی با چرخاندن بوم به دور تماشاگر، تصوّر عبور از میان صحنه را ایجاد میکردند. در روش دیگری، بوم را بین دو غلطک نصب میکردند و با چرخش آنها، صحنهها را از برابر دهانهای عبور میدادند؛ این روش در تئاتر بهکار گرفته شد.
بسیاری از شگردهایی که برای واقعیتر نمایاندن پانوراما ابداع شدند، راه را برای سینما و عکاسی هموار کردند. این اسلوب در تئاتر نیز با اقبال روبهرو شد، و نخستینبار خانوادۀ گریو[۴] در لندن از آن استفاده کردند. اولین پانورامای کاملاً مدور را رابرت بارکر[۵] (۱۷۳۹ـ ۱۸۰۶م) در ۱۷۹۲م در میدان لِستر[۶] لندن بهنمایش گذاشت، که با موفقیت آنی روبهرو شد. رابرت فولتون[۷] (۱۷۶۵ـ۱۸۱۵م)، مخترع امریکایی کشتی بخار، در خلق دو اثر چشمانداز لندن[۸] و پیروزی دریایی لُرد هاو بر فرانسویان[۹] مشارکت کرد، و سپس این اختراع را به پاریس برد.
ازجمله نقاشان پانوراماهای جدیدتر و بزرگتر عبارت بودند از پیِر پروُست[۱۰]، شارل بوتون[۱۱]، و لوئی داگر[۱۲]، که بعدها در دیوراما با بوتون همکاری کرد.
هنرمندان که همیشه مشتاق واقعنمایی بیشتر بودند، درصدد گنجاندن اشیای واقعی در آثار خود برآمدند، و مکان استقرار تماشاگر نیز جزئی از صحنه شد. اشیای واسط تا درون نقاشی ادامه یافتند، و هنرمند با ورزیدگی و نحوۀ نورپردازی، انتقال از واقعیت به نقاشی را بهگونهای نامحسوس میسّر ساخت.