پیکاسو، پابلو (۱۸۸۱ـ۱۹۷۳): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}[[File:13248400.jpg|thumb|گرنیکا اثر پيکاسو]]
}}
[[پرونده:13248400-4.jpg|بندانگشتی|پابلو پیکاسو]]
[[File:13248400.jpg|thumb|گرنیکا اثر پيکاسو]]


هنرمند اسپانیایی. بیشتر در [[فرانسه]] هنرآفرینی کرد. از نوآورترین و پرکارترین هنرمندان قرن ۲۰م بود. دو دورۀ آغازین کارش، مشهور به دورۀ آبی<ref>Blue Period</ref> (۱۹۰۱ـ۱۹۰۴م)، و دورۀ صورتی<ref>Rose Period </ref> (۱۹۰۵ـ۱۹۰۶م)، به نقاشی انقلابی ''دوشیزگان آوینیون''<ref>''Les Demoiselles d’Avignon'' </ref> (۱۹۰۷م؛ [[موزه هنر مدرن|موزۀ هنر مدرن]] [[نیویورک]]<ref>Museum of Modern Art, New York </ref>) انجامید که راه را برای [[کوبیسم]]<ref>cubism </ref> هموار کرد. در اوایل دهۀ ۱۹۲۰م، از سرآمدان جنبش [[سورریالیسم|سوررئالیسم]]<ref>surrealism</ref> به‌شمار می‌رفت. از دهۀ ۱۹۳۰م با مجسمه‌سازی، سفالگری، و گرافیک طبع‌آزمایی کرد. از پرآوازه‌ترین نقاشی‌هایش ''[[گرنیکا]]''<ref>''Guernica''</ref> (۱۹۳۷م؛ موزۀ رِینا سوفیا<ref> Reina Sofia </ref>، [[مادرید، شهر|مادرید]]) درخور ذکر است که تصویری است دربارۀ بمباران غیرنظامیان در [[جنگ داخلی اسپانیا]]<ref>Spanish Civil War </ref>. شماری از نقاشی‌ها، ازجمله ''پنجرۀ گشوده بر خیابان پنتی‌یور''<ref>''Fenêtre Ouverts Sor La Rue de Penthièvre''</ref> (۱۹۲۰م)، و چاپنقش‌ها، و نیز مجسمه‌ای برنزی<ref>bronze</ref> از او با نام ''میمون و فرزندش''<ref>''Baboon & Young'' </ref> (۱۹۵۱م) در [[موزه هنرهای معاصر|موزۀ هنرهای معاصر]] تهران<ref>Tehran Museum of Contemporary Art </ref> نگهداری می‌شوند.  
هنرمند اسپانیایی. بیشتر در [[فرانسه]] هنرآفرینی کرد. از نوآورترین و پرکارترین هنرمندان قرن ۲۰م بود. دو دورۀ آغازین کارش، مشهور به دورۀ آبی<ref>Blue Period</ref> (۱۹۰۱ـ۱۹۰۴م)، و دورۀ صورتی<ref>Rose Period </ref> (۱۹۰۵ـ۱۹۰۶م)، به نقاشی انقلابی ''دوشیزگان آوینیون''<ref>''Les Demoiselles d’Avignon'' </ref> (۱۹۰۷م؛ [[موزه هنر مدرن|موزۀ هنر مدرن]] [[نیویورک]]<ref>Museum of Modern Art, New York </ref>) انجامید که راه را برای [[کوبیسم]]<ref>cubism </ref> هموار کرد. در اوایل دهۀ ۱۹۲۰م، از سرآمدان جنبش [[سوررئالیسم]]<ref>surrealism</ref> به‌شمار می‌رفت. از دهۀ ۱۹۳۰م با مجسمه‌سازی، سفالگری، و گرافیک طبع‌آزمایی کرد. از پرآوازه‌ترین نقاشی‌هایش ''[[گرنیکا]]''<ref>''Guernica''</ref> (۱۹۳۷م؛ موزۀ رِینا سوفیا<ref> Reina Sofia </ref>، [[مادرید، شهر|مادرید]]) درخور ذکر است که تصویری است دربارۀ بمباران غیرنظامیان در [[جنگ داخلی اسپانیا]]<ref>Spanish Civil War </ref>. شماری از نقاشی‌ها، ازجمله ''پنجرۀ گشوده بر خیابان پنتی‌یور''<ref>''Fenêtre Ouverts Sor La Rue de Penthièvre''</ref> (۱۹۲۰م)، و چاپنقش‌ها، و نیز مجسمه‌ای برنزی<ref>bronze</ref> از او با نام ''میمون و فرزندش''<ref>''Baboon & Young'' </ref> (۱۹۵۱م) در [[موزه هنرهای معاصر|موزۀ هنرهای معاصر]] تهران<ref>Tehran Museum of Contemporary Art </ref> نگهداری می‌شوند.  


پیکاسو در ۱۹۰۰م به [[پاریس، شهر|پاریس]] رفت، و از ۱۹۰۴م در آن شهر ماندگار شد. در آغاز همچون [[دگا، ادگار (۱۸۳۴ـ۱۹۱۷)|دگا]]<ref>Degas </ref> و [[تولوز لوترک، هانری (۱۸۶۴ـ۱۹۰۱)|تولوز لوترک]]<ref>Toulouse-Lautrec </ref> بر مضامین اجتماعی تمرکز داشت، اما بین سال‌های ۱۹۰۱ و ۱۹۰۴م، اتودهای ساده‌ای از بدن انسان تهیه کرد که رنگِ غالب در آن‌ها آبی بود (دورۀ آبی). سپس نقاشی‌هایی از سیرک پدید آورد، که ظرافت و رنگ‌آمیزی متنوع‌تری داشتند (دورۀ صورتی، ۱۹۰۵ـ۱۹۰۶م). پس از آن، دگرگونیِ دوران‌سازی در هنرش رخ داد، و بین ۱۹۰۷ و ۱۹۰۹م همراه با [[براک، ژرژ (۱۸۸۲ـ۱۹۶۳)|ژرژ براک]]<ref>Georges Braque </ref>، سبک کوبیسم را بر شالوده‌ای مرکب از آثار [[سزان، پل (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)|سزان]]<ref>Cézanne </ref>، مجسمه‌های افریقایی<ref>Negro Sculpture</ref>، و هنر بدوی<ref> primitive art </ref> پی افکند. ''دوشیزگان ‌آوینیون'' (۱۹۰۷م) سرآغاز کوبیسمی است که پیکاسو تا ۱۹۱۴م پیرو آن باقی ماند. همچون براک دو مرحلۀ کوبیسم «تحلیلی<ref>analytic</ref>» (ساختار در عمق) و کوبیسم «ترکیبی<ref>synthetic </ref>» (با جلوۀ تزیینی و دوبعدی) را پشت‌ سر گذاشت. وجهی از تابلوهای کوبیستی‌اش از نقش اشیا (۱۹۱۲ـ۱۹۱۴م)، استفاده از کُلاژ<ref>collage </ref> بود.  
پیکاسو در ۱۹۰۰م به [[پاریس، شهر|پاریس]] رفت، و از ۱۹۰۴م در آن شهر ماندگار شد. در آغاز همچون [[دگا، ادگار (۱۸۳۴ـ۱۹۱۷)|دگا]]<ref>Degas </ref> و [[تولوز لوترک، هانری (۱۸۶۴ـ۱۹۰۱)|تولوز لوترک]]<ref>Toulouse-Lautrec </ref> بر مضامین اجتماعی تمرکز داشت، اما بین سال‌های ۱۹۰۱ و ۱۹۰۴م، اتودهای ساده‌ای از بدن انسان تهیه کرد که رنگِ غالب در آن‌ها آبی بود (دورۀ آبی). سپس نقاشی‌هایی از سیرک پدید آورد، که ظرافت و رنگ‌آمیزی متنوع‌تری داشتند (دورۀ صورتی، ۱۹۰۵ـ۱۹۰۶م). پس از آن، دگرگونیِ دوران‌سازی در هنرش رخ داد، و بین ۱۹۰۷ و ۱۹۰۹م همراه با [[براک، ژرژ (۱۸۸۲ـ۱۹۶۳)|ژرژ براک]]<ref>Georges Braque </ref>، سبک کوبیسم را بر شالوده‌ای مرکب از آثار [[سزان، پل (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)|سزان]]<ref>Cézanne </ref>، مجسمه‌های افریقایی<ref>Negro Sculpture</ref>، و هنر بدوی<ref> primitive art </ref> پی افکند. ''دوشیزگان ‌آوینیون'' (۱۹۰۷م) سرآغاز کوبیسمی است که پیکاسو تا ۱۹۱۴م پیرو آن باقی ماند. همچون براک دو مرحلۀ کوبیسم «تحلیلی<ref>analytic</ref>» (ساختار در عمق) و کوبیسم «ترکیبی<ref>synthetic </ref>» (با جلوۀ تزیینی و دوبعدی) را پشت‌ سر گذاشت. وجهی از تابلوهای کوبیستی‌اش از نقش اشیا (۱۹۱۲ـ۱۹۱۴م)، استفاده از کُلاژ<ref>collage </ref> بود.  


از ۱۹۲۰ـ۱۹۲۴م به نوعی [[نیوکلاسی سیسم|نئوکلاسی‌سیسم]]<ref>neoclassicism </ref> رجعت کرد، که در نقاشی‌ها و باسمه‌های تیزابی<ref>etching </ref> فاقد جزئیاتش از مضامین کلاسیک<ref>classical </ref>، نمود یافت. با [[دیاگیلف، سرگی پاولوویچ (۱۸۷۲ـ۱۹۲۹)|دیاگیلف]]<ref>Diaghilev</ref> آشنا شد و شماری از صحنه‌های باله<ref> ballet </ref> را برای او طراحی کرد (۱۹۱۷ـ۱۹۲۷م). دورۀ خلاقانۀ دیگری از هنرش حدود ۱۹۲۵م آغاز شد، و با ظهور سوررئالیسم تقارن یافت. تصویر گاو، نشانۀ دیرینۀ کشمکش و مصیبت در فرهنگ اسپانیایی، به‌تدریج در نقاشی‌ها و باسمه‌های تیزابی‌اش تجلّی یافتند؛ و ''گرنیکا''، که آن را در ۱۹۳۷م درخلال جنگ داخلی اسپانیا نقاشی کرد، گفتار تصویری خشماگینی بود دربارۀ واقعۀ اسفبار بمباران غیرنظامیان، که در آن این نماد را به‌کار گرفت. در آثار بعدی‌اش آزادانه از سبک و وسیله‌ای به سبک و وسیلۀ‌ دیگری رو آورد، و همه را با آزادی و مهارت شگفت‌آوری به‌کار ‌بُرد. پیکاسو فرزند نقاش و طراحی با نام خوزه روئیس بلاسکو<ref>José Ruiz Blasco </ref> بود، اما نام خانوادگی مادرش ماریا پیکاسو<ref>Maria Picasso </ref> را بر خود نهاد. از خردسالی نزد پدرش به نقاشی و طراحی پرداخت و با هنرمندان و ادیبان بارسلون معاشر شد. ۱۹ساله بود که به پاریس رفت. پیکاسو مجسمه‌هایی فلزی ساخت، سفالگری کرد (از ۱۹۴۶م در ویلوریس<ref>Villauris</ref> نزدیک [[آنتیب]]<ref>Antibes </ref>)، و انبوهی چاپنقش<ref>print</ref>، باسمۀ تیزابی، چاپنقش سنگی<ref> lithograph </ref>، و چاپنقش تیزابی سایه‌دار<ref>aquatint </ref> پدید آورد. کارهای گرافیکی‌اش، از برجسته‌ترین دستاوردهای اویند، و آثاری همچون تصویرهایی برای کتاب‌های [[اووید]]<ref>Ovid</ref> و [[بالزاک، اونوره دو (۱۷۹۹ـ۱۸۵۰)|بالزاک]]<ref> Balzac </ref>، باسمه‌های تیزابی مینوتور<ref>Minotaur</ref>، و چاپنقش‌های تیزابیِ سایه‌دار با نام ''تاریخ طبیعی''<ref> Natural History </ref> بوفون<ref>Buffon </ref> (۱۹۴۲م) را دربر می‌گیرند. مهارت حیرت‌انگیز پیکاسو در ۱۸۰ طراحی‌اش «از نقاش و مدل» مشهود است (۱۹۵۳ـ۱۹۵۴م). فیلمی که او را درحال کار نشان می‌دهد، حکایت از خستگی‌ناپذیر‌ی‌اش دارد. پیکاسو بر روند کلی هنر مدرن<ref>modern art</ref> تأثیری عمیق نهاد؛ هیچ هنرمندی از [[مکتب پاریس]] پس از پیکاسو نتوانست نفوذ جهانی او را پیدا کند، اگرچه هنر غیرشکل‌نمای<ref> non-figurative </ref> امروزی، منابع الهام دیگری یافته است. نقاشی‌های پیکاسو در بسیاری از نگارخانه‌های ملی و مجموعه‌های خصوصی جهان پراکنده‌اند. در ۲۰۰۴م پرده‌ای از او با نام ''پسری با پیپ''<ref>''Boy With a Pipe''</ref> به مبلغ ۱۰۴میلیون دلار به‌فروش رسید.[[File:13248400-1.jpg|thumb|پيکاسو، پابلو]]&nbsp;
 
 
از ۱۹۲۰ـ۱۹۲۴م به نوعی [[نئوکلاسی سیسم|نئوکلاسی‌سیسم]]<ref>neoclassicism </ref> رجعت کرد، که در نقاشی‌ها و باسمه‌های تیزابی<ref>etching </ref> فاقد جزئیاتش از مضامین کلاسیک<ref>classical </ref>، نمود یافت. با [[دیاگیلف، سرگی پاولوویچ (۱۸۷۲ـ۱۹۲۹)|دیاگیلف]]<ref>Diaghilev</ref> آشنا شد و شماری از صحنه‌های باله<ref> ballet </ref> را برای او طراحی کرد (۱۹۱۷ـ۱۹۲۷م). دورۀ خلاقانۀ دیگری از هنرش حدود ۱۹۲۵م آغاز شد، و با ظهور سوررئالیسم تقارن یافت. تصویر گاو، نشانۀ دیرینۀ کشمکش و مصیبت در فرهنگ اسپانیایی، به‌تدریج در نقاشی‌ها و باسمه‌های تیزابی‌اش تجلّی یافتند؛ و ''گرنیکا''، که آن را در ۱۹۳۷م درخلال جنگ داخلی اسپانیا نقاشی کرد، گفتار تصویری خشماگینی بود دربارۀ واقعۀ اسفبار بمباران غیرنظامیان، که در آن این نماد را به‌کار گرفت. در آثار بعدی‌اش آزادانه از سبک و وسیله‌ای به سبک و وسیلۀ‌ دیگری رو آورد، و همه را با آزادی و مهارت شگفت‌آوری به‌کار ‌بُرد. پیکاسو فرزند نقاش و طراحی با نام خوزه روئیس بلاسکو<ref>José Ruiz Blasco </ref> بود، اما نام خانوادگی مادرش ماریا پیکاسو<ref>Maria Picasso </ref> را بر خود نهاد. از خردسالی نزد پدرش به نقاشی و طراحی پرداخت و با هنرمندان و ادیبان بارسلون معاشر شد. ۱۹ساله بود که به پاریس رفت. پیکاسو مجسمه‌هایی فلزی ساخت، سفالگری کرد (از ۱۹۴۶م در ویلوریس<ref>Villauris</ref> نزدیک [[آنتیب]]<ref>Antibes </ref>)، و انبوهی چاپنقش<ref>print</ref>، باسمۀ تیزابی، چاپنقش سنگی<ref> lithograph </ref>، و چاپنقش تیزابی سایه‌دار<ref>aquatint </ref> پدید آورد. کارهای گرافیکی‌اش، از برجسته‌ترین دستاوردهای اویند، و آثاری همچون تصویرهایی برای کتاب‌های [[اووید]]<ref>Ovid</ref> و [[بالزاک، اونوره دو (۱۷۹۹ـ۱۸۵۰)|بالزاک]]<ref> Balzac </ref>، باسمه‌های تیزابی مینوتور<ref>Minotaur</ref>، و چاپنقش‌های تیزابیِ سایه‌دار با نام ''تاریخ طبیعی''<ref> Natural History </ref> بوفون<ref>Buffon </ref> (۱۹۴۲م) را دربر می‌گیرند. مهارت حیرت‌انگیز پیکاسو در ۱۸۰ طراحی‌اش «از نقاش و مدل» مشهود است (۱۹۵۳ـ۱۹۵۴م). فیلمی که او را درحال کار نشان می‌دهد، حکایت از خستگی‌ناپذیر‌ی‌اش دارد. پیکاسو بر روند کلی هنر مدرن<ref>modern art</ref> تأثیری عمیق نهاد؛ هیچ هنرمندی از [[مکتب پاریس]] پس از پیکاسو نتوانست نفوذ جهانی او را پیدا کند، اگرچه هنر غیرشکل‌نمای<ref> non-figurative </ref> امروزی، منابع الهام دیگری یافته است. نقاشی‌های پیکاسو در بسیاری از نگارخانه‌های ملی و مجموعه‌های خصوصی جهان پراکنده‌اند. در ۲۰۰۴م پرده‌ای از او با نام ''پسری با پیپ''<ref>''Boy With a Pipe''</ref> به مبلغ ۱۰۴میلیون دلار به‌فروش رسید.
 
&nbsp;


<br /> <!--13248400-->
<br /> <!--13248400-->

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۲۴

پیکاسو، پابلو (۱۸۸۱ـ۱۹۷۳م)(Picasso, Pablo)

پابلو پیکاسو
Pablo Picasso
زادروز ۱۸۸۱م
درگذشت ۱۹۷۳م
ملیت اسپانیایی
شغل و تخصص اصلی نقاش
شغل و تخصص های دیگر مجسمه ساز، سفالگر، گرافیست
سبک کوبیسم، سورریالیسم
آثار دوشیزگان آوینیون (۱۹۰۷م)، پنجره گشوده بر خیابان پنتی یور (۱۹۲۰م)، گرنیکا (۱۹۳۷م)، میمون و فرزندش (۱۹۵۱م)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان
پابلو پیکاسو
گرنیکا اثر پيکاسو

هنرمند اسپانیایی. بیشتر در فرانسه هنرآفرینی کرد. از نوآورترین و پرکارترین هنرمندان قرن ۲۰م بود. دو دورۀ آغازین کارش، مشهور به دورۀ آبی[۱] (۱۹۰۱ـ۱۹۰۴م)، و دورۀ صورتی[۲] (۱۹۰۵ـ۱۹۰۶م)، به نقاشی انقلابی دوشیزگان آوینیون[۳] (۱۹۰۷م؛ موزۀ هنر مدرن نیویورک[۴]) انجامید که راه را برای کوبیسم[۵] هموار کرد. در اوایل دهۀ ۱۹۲۰م، از سرآمدان جنبش سوررئالیسم[۶] به‌شمار می‌رفت. از دهۀ ۱۹۳۰م با مجسمه‌سازی، سفالگری، و گرافیک طبع‌آزمایی کرد. از پرآوازه‌ترین نقاشی‌هایش گرنیکا[۷] (۱۹۳۷م؛ موزۀ رِینا سوفیا[۸]، مادرید) درخور ذکر است که تصویری است دربارۀ بمباران غیرنظامیان در جنگ داخلی اسپانیا[۹]. شماری از نقاشی‌ها، ازجمله پنجرۀ گشوده بر خیابان پنتی‌یور[۱۰] (۱۹۲۰م)، و چاپنقش‌ها، و نیز مجسمه‌ای برنزی[۱۱] از او با نام میمون و فرزندش[۱۲] (۱۹۵۱م) در موزۀ هنرهای معاصر تهران[۱۳] نگهداری می‌شوند.

پیکاسو در ۱۹۰۰م به پاریس رفت، و از ۱۹۰۴م در آن شهر ماندگار شد. در آغاز همچون دگا[۱۴] و تولوز لوترک[۱۵] بر مضامین اجتماعی تمرکز داشت، اما بین سال‌های ۱۹۰۱ و ۱۹۰۴م، اتودهای ساده‌ای از بدن انسان تهیه کرد که رنگِ غالب در آن‌ها آبی بود (دورۀ آبی). سپس نقاشی‌هایی از سیرک پدید آورد، که ظرافت و رنگ‌آمیزی متنوع‌تری داشتند (دورۀ صورتی، ۱۹۰۵ـ۱۹۰۶م). پس از آن، دگرگونیِ دوران‌سازی در هنرش رخ داد، و بین ۱۹۰۷ و ۱۹۰۹م همراه با ژرژ براک[۱۶]، سبک کوبیسم را بر شالوده‌ای مرکب از آثار سزان[۱۷]، مجسمه‌های افریقایی[۱۸]، و هنر بدوی[۱۹] پی افکند. دوشیزگان ‌آوینیون (۱۹۰۷م) سرآغاز کوبیسمی است که پیکاسو تا ۱۹۱۴م پیرو آن باقی ماند. همچون براک دو مرحلۀ کوبیسم «تحلیلی[۲۰]» (ساختار در عمق) و کوبیسم «ترکیبی[۲۱]» (با جلوۀ تزیینی و دوبعدی) را پشت‌ سر گذاشت. وجهی از تابلوهای کوبیستی‌اش از نقش اشیا (۱۹۱۲ـ۱۹۱۴م)، استفاده از کُلاژ[۲۲] بود.


از ۱۹۲۰ـ۱۹۲۴م به نوعی نئوکلاسی‌سیسم[۲۳] رجعت کرد، که در نقاشی‌ها و باسمه‌های تیزابی[۲۴] فاقد جزئیاتش از مضامین کلاسیک[۲۵]، نمود یافت. با دیاگیلف[۲۶] آشنا شد و شماری از صحنه‌های باله[۲۷] را برای او طراحی کرد (۱۹۱۷ـ۱۹۲۷م). دورۀ خلاقانۀ دیگری از هنرش حدود ۱۹۲۵م آغاز شد، و با ظهور سوررئالیسم تقارن یافت. تصویر گاو، نشانۀ دیرینۀ کشمکش و مصیبت در فرهنگ اسپانیایی، به‌تدریج در نقاشی‌ها و باسمه‌های تیزابی‌اش تجلّی یافتند؛ و گرنیکا، که آن را در ۱۹۳۷م درخلال جنگ داخلی اسپانیا نقاشی کرد، گفتار تصویری خشماگینی بود دربارۀ واقعۀ اسفبار بمباران غیرنظامیان، که در آن این نماد را به‌کار گرفت. در آثار بعدی‌اش آزادانه از سبک و وسیله‌ای به سبک و وسیلۀ‌ دیگری رو آورد، و همه را با آزادی و مهارت شگفت‌آوری به‌کار ‌بُرد. پیکاسو فرزند نقاش و طراحی با نام خوزه روئیس بلاسکو[۲۸] بود، اما نام خانوادگی مادرش ماریا پیکاسو[۲۹] را بر خود نهاد. از خردسالی نزد پدرش به نقاشی و طراحی پرداخت و با هنرمندان و ادیبان بارسلون معاشر شد. ۱۹ساله بود که به پاریس رفت. پیکاسو مجسمه‌هایی فلزی ساخت، سفالگری کرد (از ۱۹۴۶م در ویلوریس[۳۰] نزدیک آنتیب[۳۱])، و انبوهی چاپنقش[۳۲]، باسمۀ تیزابی، چاپنقش سنگی[۳۳]، و چاپنقش تیزابی سایه‌دار[۳۴] پدید آورد. کارهای گرافیکی‌اش، از برجسته‌ترین دستاوردهای اویند، و آثاری همچون تصویرهایی برای کتاب‌های اووید[۳۵] و بالزاک[۳۶]، باسمه‌های تیزابی مینوتور[۳۷]، و چاپنقش‌های تیزابیِ سایه‌دار با نام تاریخ طبیعی[۳۸] بوفون[۳۹] (۱۹۴۲م) را دربر می‌گیرند. مهارت حیرت‌انگیز پیکاسو در ۱۸۰ طراحی‌اش «از نقاش و مدل» مشهود است (۱۹۵۳ـ۱۹۵۴م). فیلمی که او را درحال کار نشان می‌دهد، حکایت از خستگی‌ناپذیر‌ی‌اش دارد. پیکاسو بر روند کلی هنر مدرن[۴۰] تأثیری عمیق نهاد؛ هیچ هنرمندی از مکتب پاریس پس از پیکاسو نتوانست نفوذ جهانی او را پیدا کند، اگرچه هنر غیرشکل‌نمای[۴۱] امروزی، منابع الهام دیگری یافته است. نقاشی‌های پیکاسو در بسیاری از نگارخانه‌های ملی و مجموعه‌های خصوصی جهان پراکنده‌اند. در ۲۰۰۴م پرده‌ای از او با نام پسری با پیپ[۴۲] به مبلغ ۱۰۴میلیون دلار به‌فروش رسید.

 


  1. Blue Period
  2. Rose Period
  3. Les Demoiselles d’Avignon
  4. Museum of Modern Art, New York
  5. cubism
  6. surrealism
  7. Guernica
  8. Reina Sofia
  9. Spanish Civil War
  10. Fenêtre Ouverts Sor La Rue de Penthièvre
  11. bronze
  12. Baboon & Young
  13. Tehran Museum of Contemporary Art
  14. Degas
  15. Toulouse-Lautrec
  16. Georges Braque
  17. Cézanne
  18. Negro Sculpture
  19. primitive art
  20. analytic
  21. synthetic
  22. collage
  23. neoclassicism
  24. etching
  25. classical
  26. Diaghilev
  27. ballet
  28. José Ruiz Blasco
  29. Maria Picasso
  30. Villauris
  31. Antibes
  32. print
  33. lithograph
  34. aquatint
  35. Ovid
  36. Balzac
  37. Minotaur
  38. Natural History
  39. Buffon
  40. modern art
  41. non-figurative
  42. Boy With a Pipe