کریکو، جورجو د (۱۸۸۸ـ۱۹۷۸): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:35212900-2.jpg|بندانگشتی|جورجو د کریکو]] | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جورجو دِ کریکو|نام=Giorgio de Chirico|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=وولوس، یونان۱۸۸۸م|تاریخ مرگ=۱۹۷۸م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=آتن و مونیخ|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=تابلوی حسرت بیکرانگی (۱۹۱۱م)، دلتنگی و راز خیابان|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=بنیادگذار مکتب نقاشی متافیزیکی|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:35212900-2.jpg|بندانگشتی|جورجو د کریکو]] | ||
کریکو، جورجو دِ (۱۸۸۸ـ۱۹۷۸م)(Chirico, Giorgio de) | کریکو، جورجو دِ (۱۸۸۸ـ۱۹۷۸م)(Chirico, Giorgio de) | ||
نقاش ایتالیایی، زادۀ یونان. بنیادگذار مکتب نقاشی متافیزیکی<ref>metaphysical painting | نقاش ایتالیایی، زادۀ [[یونان]]. بنیادگذار مکتب نقاشی متافیزیکی<ref>metaphysical painting | ||
</ref> بود؛ تصویرگریهای معماگونه و صحنهپردازیهای پریشان و کابوسزدهاش، از [[سوررئالیسم]]<ref>surrealism </ref> نشان دارند، همچون تابلوی ''حسرت بیکرانگی''<ref>''Nostalgia of the Infinite''</ref> (۱۹۱۱م، موزۀ هنر مدرن نیویورک<ref> Museum of Modern Art, New York</ref>). کریکو در وولوس<ref> Volós </ref> بهدنیا آمد، و در آتن و مونیخ درس خواند. از ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۵م در پاریس هنرآفرینی کرد، که حاصل آن مجموعه نقاشیهای نظرگیری است که احساسی غریب و اسرارآمیز بر آنها سایه افکنده است: محوطههایی تهی، ستونبندیهایی که بر زمین سایه انداختهاند، و قطارهایی اسباببازیوار در دوردست. ''دلتنگی و راز خیابان''<ref>''Melancholy and Mystery of Street''</ref> (موزۀ هنر مدرن، نیویورک) نمونهای از سبک کار اوست. در ۱۹۱۷م با [[کارا، کارلو (۱۸۸۱ ـ ۱۹۶۶)|کارلو کارّا]]<ref> Carlo Carra </ref> دیدار کرد، آن دو مکتب نقاشی متافیزیکی را بنیاد نهادند، که چندان نپایید. شیوۀ کریکو بهتدریج تغییر کرد و در دهۀ ۱۹۳۰م، جنبش مدرن<ref>modern movement</ref> در هنر را وانهاد و به احیای سبکهای نقاشان قرنهای ۱۵ تا ۱۸ روآورد. | </ref> بود؛ تصویرگریهای معماگونه و صحنهپردازیهای پریشان و کابوسزدهاش، از [[سوررئالیسم]]<ref>surrealism </ref> نشان دارند، همچون تابلوی ''حسرت بیکرانگی''<ref>''Nostalgia of the Infinite''</ref> (۱۹۱۱م، [[موزه هنر مدرن|موزۀ هنر مدرن]] [[نیویورک]]<ref> Museum of Modern Art, New York</ref>). کریکو در وولوس<ref> Volós </ref> بهدنیا آمد، و در [[آتن]] و [[مونیخ]] درس خواند. از ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۵م در [[پاریس، شهر|پاریس]] هنرآفرینی کرد، که حاصل آن مجموعه نقاشیهای نظرگیری است که احساسی غریب و اسرارآمیز بر آنها سایه افکنده است: محوطههایی تهی، ستونبندیهایی که بر زمین سایه انداختهاند، و قطارهایی اسباببازیوار در دوردست. ''دلتنگی و راز خیابان''<ref>''Melancholy and Mystery of Street''</ref> (موزۀ هنر مدرن، نیویورک) نمونهای از سبک کار اوست. در ۱۹۱۷م با [[کارا، کارلو (۱۸۸۱ ـ ۱۹۶۶)|کارلو کارّا]]<ref> Carlo Carra </ref> دیدار کرد، آن دو مکتب نقاشی متافیزیکی را بنیاد نهادند، که چندان نپایید. شیوۀ کریکو بهتدریج تغییر کرد و در دهۀ ۱۹۳۰م، [[جنبش مدرن]]<ref>modern movement</ref> در هنر را وانهاد و به احیای سبکهای نقاشان قرنهای ۱۵ تا ۱۸ روآورد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۵۵
| جورجو دِ کریکو Giorgio de Chirico | |
|---|---|
| زادروز |
وولوس، یونان۱۸۸۸م |
| درگذشت | ۱۹۷۸م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | آتن و مونیخ |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| فعالیت های مهم | بنیادگذار مکتب نقاشی متافیزیکی |
| آثار | تابلوی حسرت بیکرانگی (۱۹۱۱م)، دلتنگی و راز خیابان |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
کریکو، جورجو دِ (۱۸۸۸ـ۱۹۷۸م)(Chirico, Giorgio de)
نقاش ایتالیایی، زادۀ یونان. بنیادگذار مکتب نقاشی متافیزیکی[۱] بود؛ تصویرگریهای معماگونه و صحنهپردازیهای پریشان و کابوسزدهاش، از سوررئالیسم[۲] نشان دارند، همچون تابلوی حسرت بیکرانگی[۳] (۱۹۱۱م، موزۀ هنر مدرن نیویورک[۴]). کریکو در وولوس[۵] بهدنیا آمد، و در آتن و مونیخ درس خواند. از ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۵م در پاریس هنرآفرینی کرد، که حاصل آن مجموعه نقاشیهای نظرگیری است که احساسی غریب و اسرارآمیز بر آنها سایه افکنده است: محوطههایی تهی، ستونبندیهایی که بر زمین سایه انداختهاند، و قطارهایی اسباببازیوار در دوردست. دلتنگی و راز خیابان[۶] (موزۀ هنر مدرن، نیویورک) نمونهای از سبک کار اوست. در ۱۹۱۷م با کارلو کارّا[۷] دیدار کرد، آن دو مکتب نقاشی متافیزیکی را بنیاد نهادند، که چندان نپایید. شیوۀ کریکو بهتدریج تغییر کرد و در دهۀ ۱۹۳۰م، جنبش مدرن[۸] در هنر را وانهاد و به احیای سبکهای نقاشان قرنهای ۱۵ تا ۱۸ روآورد.
