کوارنگی، جاکومو (۱۷۴۴ـ۱۸۱۷): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:تئاتر همیتاژ.jpg|بندانگشتی|تئاتر همیتاژ اثر جاکومو کوارنگی]] | [[پرونده:تئاتر همیتاژ.jpg|بندانگشتی|تئاتر همیتاژ اثر جاکومو کوارنگی]] | ||
[[پرونده:Smolny Institute 02.jpg|بندانگشتی|موسسه اسمولنی اثر جاکومو کوارنگی]] | [[پرونده:Smolny Institute 02.jpg|بندانگشتی|موسسه اسمولنی اثر جاکومو کوارنگی]] | ||
معمار و هنرمند [[ | معمار و هنرمند [[نئوکلاسیک]]<ref> | ||
neoclassical | neoclassical | ||
</ref> ایتالیایی. در [[روسیه]] فعالیت میکرد. از مهمترین معماران روسیه در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹م بود و بناهای عمومی متعددی که در [[سن پترزبورگ|سنپترزبورگ]] ساخت به این ناحیه جلوۀ نئوکلاسیک خاصی بخشید. کوارنگی در روستای واله ایماگنا<ref>Valle Imagna </ref>، در نزدیکی [[برگامو، شهر|برگامو]]<ref>Bergamo </ref>، بهدنیا آمد، و نقاشی آموخت. بیشتر معماری خودآموخته بود، و از [[پالادیو، آندرآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰)|آندرِآ پالادیو]]<ref>Andrea Palladio </ref>، معمار نئوکلاسیک ونیز در قرن ۱۶م، عمیقاً تأثیر گرفت. بازسازی کلیسای سانتا اسکولاستیک<ref>Sta Scholastic </ref>، رُم (۱۷۶۹ـ۱۷۷۳م)، نخستین کارش بود که آن را با تأثیر از کلیسای ایل ردنتوره<ref>Il Redentore </ref>، کار پالادیو در [[ونیز]] (آغاز بنا در ۱۵۷۶م)، ساخت. در ۱۷۷۹م، [[کاترین کبیر]]<ref>Catherine the Great </ref> او را به روسیه فراخواند تا روی پروژههای شهر جدید سنپترزبورگ کار کند. در روسیه کارهای ساختمانی متعددی به او محول شد، و تا پایان عمر در آنجا ماند. در میان کارهایش در سنپترزبورگ، ساختمان وزارت خارجه<ref>Foreign Ministry </ref> (۱۷۸۲ـ۱۷۸۳م)؛ تئاتر همیتاژ<ref>Hermitage Theatre </ref> (۱۷۸۳ـ۱۷۸۷م)؛ کاخ اَلکساندروفسکی<ref>Alexandrovsky Palace</ref>، تسارسکویه سلو<ref> Tsarskoe Selo </ref> (۱۷۹۲ـ۱۷۹۶م)؛ مؤسسۀ اسمولنی (۱۸۰۶ـ۱۸۰۸م)؛ و کلیسای انگلیسی<ref>English Church</ref> (۱۸۱۴ـ۱۸۱۵م) درخور ذکرند. نیز نقاشی ماهر بود؛ بیشتر تابلوهایش مناظری از سنپترزبورگ و رُماند. | </ref> ایتالیایی. در [[روسیه]] فعالیت میکرد. از مهمترین معماران روسیه در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹م بود و بناهای عمومی متعددی که در [[سن پترزبورگ|سنپترزبورگ]] ساخت به این ناحیه جلوۀ نئوکلاسیک خاصی بخشید. کوارنگی در روستای واله ایماگنا<ref>Valle Imagna </ref>، در نزدیکی [[برگامو، شهر|برگامو]]<ref>Bergamo </ref>، بهدنیا آمد، و نقاشی آموخت. بیشتر معماری خودآموخته بود، و از [[پالادیو، آندرآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰)|آندرِآ پالادیو]]<ref>Andrea Palladio </ref>، معمار نئوکلاسیک ونیز در قرن ۱۶م، عمیقاً تأثیر گرفت. بازسازی کلیسای سانتا اسکولاستیک<ref>Sta Scholastic </ref>، رُم (۱۷۶۹ـ۱۷۷۳م)، نخستین کارش بود که آن را با تأثیر از کلیسای ایل ردنتوره<ref>Il Redentore </ref>، کار پالادیو در [[ونیز]] (آغاز بنا در ۱۵۷۶م)، ساخت. در ۱۷۷۹م، [[کاترین کبیر]]<ref>Catherine the Great </ref> او را به روسیه فراخواند تا روی پروژههای شهر جدید سنپترزبورگ کار کند. در روسیه کارهای ساختمانی متعددی به او محول شد، و تا پایان عمر در آنجا ماند. در میان کارهایش در سنپترزبورگ، ساختمان وزارت خارجه<ref>Foreign Ministry </ref> (۱۷۸۲ـ۱۷۸۳م)؛ تئاتر همیتاژ<ref>Hermitage Theatre </ref> (۱۷۸۳ـ۱۷۸۷م)؛ کاخ اَلکساندروفسکی<ref>Alexandrovsky Palace</ref>، تسارسکویه سلو<ref> Tsarskoe Selo </ref> (۱۷۹۲ـ۱۷۹۶م)؛ مؤسسۀ اسمولنی (۱۸۰۶ـ۱۸۰۸م)؛ و کلیسای انگلیسی<ref>English Church</ref> (۱۸۱۴ـ۱۸۱۵م) درخور ذکرند. نیز نقاشی ماهر بود؛ بیشتر تابلوهایش مناظری از سنپترزبورگ و رُماند. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۳۳
| جاکومو کوارنگی Giacomo Quarenghi | |
|---|---|
| زادروز |
واله ایماگنا در برگامو۱۷۴۴م |
| درگذشت | ۱۸۱۷م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| آثار | ساختمان وزارت خارجه (۱۷۸۲ـ۱۷۸۳م)؛ تئاتر ارمیتاژ (۱۷۸۳ـ۱۷۸۷م)؛ کاخ اَلکساندروفسکی، تسارسکویه سلو (۱۷۹۲ـ۱۷۹۶م)؛ مؤسسۀ اسمولنی (۱۸۰۶ـ۱۸۰۸م)؛ کلیسای انگلیسی (۱۸۱۴ـ۱۸۱۵م) |
| گروه مقاله | معماری |
کوارنگی، جاکومو (۱۷۴۴ـ۱۸۱۷م)(Quarenghi, Giacomo)
معمار و هنرمند نئوکلاسیک[۱] ایتالیایی. در روسیه فعالیت میکرد. از مهمترین معماران روسیه در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹م بود و بناهای عمومی متعددی که در سنپترزبورگ ساخت به این ناحیه جلوۀ نئوکلاسیک خاصی بخشید. کوارنگی در روستای واله ایماگنا[۲]، در نزدیکی برگامو[۳]، بهدنیا آمد، و نقاشی آموخت. بیشتر معماری خودآموخته بود، و از آندرِآ پالادیو[۴]، معمار نئوکلاسیک ونیز در قرن ۱۶م، عمیقاً تأثیر گرفت. بازسازی کلیسای سانتا اسکولاستیک[۵]، رُم (۱۷۶۹ـ۱۷۷۳م)، نخستین کارش بود که آن را با تأثیر از کلیسای ایل ردنتوره[۶]، کار پالادیو در ونیز (آغاز بنا در ۱۵۷۶م)، ساخت. در ۱۷۷۹م، کاترین کبیر[۷] او را به روسیه فراخواند تا روی پروژههای شهر جدید سنپترزبورگ کار کند. در روسیه کارهای ساختمانی متعددی به او محول شد، و تا پایان عمر در آنجا ماند. در میان کارهایش در سنپترزبورگ، ساختمان وزارت خارجه[۸] (۱۷۸۲ـ۱۷۸۳م)؛ تئاتر همیتاژ[۹] (۱۷۸۳ـ۱۷۸۷م)؛ کاخ اَلکساندروفسکی[۱۰]، تسارسکویه سلو[۱۱] (۱۷۹۲ـ۱۷۹۶م)؛ مؤسسۀ اسمولنی (۱۸۰۶ـ۱۸۰۸م)؛ و کلیسای انگلیسی[۱۲] (۱۸۱۴ـ۱۸۱۵م) درخور ذکرند. نیز نقاشی ماهر بود؛ بیشتر تابلوهایش مناظری از سنپترزبورگ و رُماند.