موزه ارمیتاژ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5
| نام = موزه اِرْمیتاژ
| کشور = روسیه
| نام لاتین =Hermitage Museum
| نام‌های دیگر =
| موقعیت = سن‌پترزبورگ روسیه
| کاربري =گالر‌های هنری و موزه‌های تاریخ و فرهنگ بشری
| مشخصات معماری =
| سازنده =
| زمان ساخت =۱۸۵۲م
}}
[[پرونده:38486600-1.jpg|بندانگشتی|موزۀ ارمیتاژ]]
[[پرونده:38486600-1.jpg|بندانگشتی|موزۀ ارمیتاژ]]
موزۀ اِرْمیتاژ (Hermitage Museum)<br>
موزۀ اِرْمیتاژ (Hermitage Museum)<br>


از بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین گالر‌های هنری و موزه‌های تاریخ و فرهنگ بشری، واقع در سن‌پترزبورگ روسیه. این مجموعۀ عظیم متشکل از شش بناست؛ بنای اصلی قصر زمستانی نام دارد و در گذشته محل سکونت رسمی تزارهای روسیه بوده است. موزۀ ارمیتاژ شعبه‌هایی بین‌المللی در آمستردام، لندن و لاس‌وگاس نیز دارد. این موزه شامل مجموعه آثار متعددی است که ازجملۀ آن‌ها می‌توان به نشان‌ها، البسه و جواهرات سلطنتی، و بزرگ‌ترین کلکسیون موجود در جهان از طلای باستانی متعلق به اروپای شرقی و آسیای غربی اشاره کرد. در ۱۷۶۴، کاترین کبیر با خرید بیش از ۲۰۰ نقاشی در اروپا، گردآوری این مجموعۀ معروف را آغاز کرد، و سفرای روس در دیگر کشورها نیز مأمور یافتن بهترین مجموعه‌های هنری شدند. رفته‌رفته کلکسیون‌های سلطنتی با آثار باستانی و فرهنگی یونانی و سیت غنی‌تر شد. تزار نیکلای اول برای جای‌دادن مجموعۀ در حال توسعۀ عتیقه‌جات یونان، روم و مصر، بنایی برای موزۀ عمومی برآورد که در ۱۸۵۲ برای بازدید عموم گشایش یافت. طی انقلاب روسیه در ۱۹۱۷، موزۀ سلطنتی ارمیتاژ جزو اموال خصوصی اعلام شد. پس از ملی‌شدن مجموعه‌های هنری عمومی ملی، دامنۀ آثار موجود در موزه وسعت بیشتری یافت. در دورۀ استالین تعدادی از باارزش‌ترین آثار موجود در موزۀ ارمیتاژ در خارج از کشور به‌فروش رسید، که بسیاری از آن‌ها اکنون هستۀ مرکزی گالری هنر ملی در واشینگتن را تشکیل داده است. تعدادی از کلکسیون‌های موزه نیز طی محاصرۀ لنینگراد در جنگ جهانی دوم، زمانی که از ساختمان موزه به‌عنوان پناهگاه در مقابل حملۀ هوایی استفاده شد، ازبین رفت. در سال‌های اخیر، ارمیتاژ بیش از پیش توسعه یافته است. وجود آثار هنرمندان بزرگی چون میکل‌آنژ، لئوناردو داوینچی، روبنس، یان ون‌ایک، رامبراند، رودن، مونه، سزان، ون‌گوگ، گوگن، رافائل و پابلو پیکاسو مجموعۀ هنر غرب این موزه را غنای بسیار بخشیده است.
از بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین گالر‌های هنری و موزه‌های تاریخ و فرهنگ بشری، واقع در [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]]<ref>St Petersburg</ref> [[روسیه]]. این مجموعۀ عظیم متشکل از شش بناست؛ بنای اصلی قصر زمستانی نام دارد و در گذشته محل سکونت رسمی تزارهای روسیه بوده است. موزۀ ارمیتاژ شعبه‌هایی بین‌المللی در [[آمستردام]]<ref>Amsterdam</ref>، [[لندن (انگلستان)|لندن]]<ref>London</ref> و [[لاس وگاس|لاس‌وگاس]]<ref>Las Vegas</ref> نیز دارد. این موزه شامل مجموعه آثار متعددی است که ازجملۀ آن‌ها می‌توان به نشان‌ها، البسه و جواهرات سلطنتی، و بزرگ‌ترین [[کلکسیون]]<ref>collection</ref> موجود در جهان از طلای باستانی متعلق به اروپای شرقی و آسیای غربی اشاره کرد. در ۱۷۶۴م، [[کاترین کبیر]]<ref>Catherine II</ref> با خرید بیش از ۲۰۰ نقاشی در [[اروپا، قاره|اروپا]]، گردآوری این مجموعۀ معروف را آغاز کرد، و سفرای روس در دیگر کشورها نیز مأمور یافتن بهترین مجموعه‌های هنری شدند. رفته‌رفته کلکسیون‌های سلطنتی با آثار باستانی و فرهنگی یونانی و سیت غنی‌تر شد. تزار [[نیکلای اول]]<ref>Nicholas I</ref> برای جای‌دادن مجموعۀ در حال توسعۀ عتیقه‌جات [[یونان]]<ref>Greece</ref>، روم و [[مصر]]<ref>Egypt</ref>، بنایی برای موزۀ عمومی برآورد که در ۱۸۵۲م برای بازدید عموم گشایش یافت. طی [[انقلاب روسیه (۱۹۱۷)|انقلاب روسیه]]<ref>Russian Revolution</ref> در ۱۹۱۷م، موزۀ سلطنتی ارمیتاژ جزو اموال خصوصی اعلام شد. پس از ملی‌شدن مجموعه‌های هنری عمومی ملی، دامنۀ آثار موجود در موزه وسعت بیشتری یافت. در دورۀ [[استالین، یوسیف (۱۸۷۹ـ۱۹۵۳)|استالین]]<ref>Stalin</ref> تعدادی از باارزش‌ترین آثار موجود در موزۀ ارمیتاژ در خارج از کشور به‌فروش رسید، که بسیاری از آن‌ها اکنون هستۀ مرکزی گالری هنر ملی در [[واشینگتن (امریکا)|واشینگتن]]<ref>Washington</ref> را تشکیل داده است. تعدادی از کلکسیون‌های موزه نیز طی [[لنینگراد، محاصره|محاصرۀ لنینگراد]]<ref>Siege of Leningrad</ref> در [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref>، زمانی که از ساختمان موزه به‌عنوان پناهگاه در مقابل حملۀ هوایی استفاده شد، ازبین رفت. در سال‌های اخیر، ارمیتاژ بیش از پیش توسعه یافته است. وجود آثار هنرمندان بزرگی چون [[میکلانژ]]<ref>Michelangelo</ref>، [[داوینچی، لئوناردو|لئوناردو داوینچی]]<ref>Leonardo da Vinci</ref>، [[روبنس، پتر پل (۱۵۷۷ـ۱۶۴۰)|روبنس]]<ref>Rubens</ref>، [[آیک، یان وان (ح ۱۳۹۰ـ۱۴۴۱م)|یان وان‌آیک]]<ref>Jan van Eyck</ref>، [[رامبرانت، هارمنس وان راین (۱۶۰۶ـ۱۶۶۹)|رامبرانت]]<ref>Rembrandt</ref>، [[رودن، اوگوست (۱۸۴۰ـ۱۹۱۷)|رودن]]<ref>Rodin</ref>، [[مونه، کلود (۱۸۴۰ـ۱۹۲۶)|مونه]]<ref>Monet</ref>، [[سزان، پل (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)|سزان]]<ref>Cezanne</ref>، [[ون گوگ، ونسان (۱۸۵۳ـ۱۸۹۰)|ون‌گوگ]]<ref>van Gogh </ref>، [[گوگن، پل (۱۸۴۸ـ۱۹۰۳)|گوگن]]<ref>Gauguin</ref>، [[رافائل سانتسیو|رافائل]]<ref>Raphael</ref> و [[پیکاسو، پابلو (۱۸۸۱ـ۱۹۷۳)|پابلو پیکاسو]]<ref>Pablo Picasso </ref> مجموعۀ هنر غرب این موزه را غنای بسیار بخشیده است.
<br><!--38486600-->
<br><!--38486600-->
----
[[رده:جغرافیای اروپا]]
[[رده:جغرافیای اروپا]]
[[رده:جغرافیای انسانی روسیه]]
[[رده:جغرافیای انسانی روسیه]]
[[رده:هنر]]
[[رده:هنر]]
[[رده:موزه ها، زیورآلات و مجموعه داران]]
[[رده:موزه ها، زیورآلات و مجموعه داران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۲

موزه اِرْمیتاژ
نام فارسی موزه اِرْمیتاژ
کشور روسیه
نام لاتین Hermitage Museum
موقعیت سن‌پترزبورگ روسیه
کاربری گالر‌های هنری و موزه‌های تاریخ و فرهنگ بشری
زمان ساخت ۱۸۵۲م
موزۀ ارمیتاژ

موزۀ اِرْمیتاژ (Hermitage Museum)

از بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین گالر‌های هنری و موزه‌های تاریخ و فرهنگ بشری، واقع در سن‌پترزبورگ[۱] روسیه. این مجموعۀ عظیم متشکل از شش بناست؛ بنای اصلی قصر زمستانی نام دارد و در گذشته محل سکونت رسمی تزارهای روسیه بوده است. موزۀ ارمیتاژ شعبه‌هایی بین‌المللی در آمستردام[۲]، لندن[۳] و لاس‌وگاس[۴] نیز دارد. این موزه شامل مجموعه آثار متعددی است که ازجملۀ آن‌ها می‌توان به نشان‌ها، البسه و جواهرات سلطنتی، و بزرگ‌ترین کلکسیون[۵] موجود در جهان از طلای باستانی متعلق به اروپای شرقی و آسیای غربی اشاره کرد. در ۱۷۶۴م، کاترین کبیر[۶] با خرید بیش از ۲۰۰ نقاشی در اروپا، گردآوری این مجموعۀ معروف را آغاز کرد، و سفرای روس در دیگر کشورها نیز مأمور یافتن بهترین مجموعه‌های هنری شدند. رفته‌رفته کلکسیون‌های سلطنتی با آثار باستانی و فرهنگی یونانی و سیت غنی‌تر شد. تزار نیکلای اول[۷] برای جای‌دادن مجموعۀ در حال توسعۀ عتیقه‌جات یونان[۸]، روم و مصر[۹]، بنایی برای موزۀ عمومی برآورد که در ۱۸۵۲م برای بازدید عموم گشایش یافت. طی انقلاب روسیه[۱۰] در ۱۹۱۷م، موزۀ سلطنتی ارمیتاژ جزو اموال خصوصی اعلام شد. پس از ملی‌شدن مجموعه‌های هنری عمومی ملی، دامنۀ آثار موجود در موزه وسعت بیشتری یافت. در دورۀ استالین[۱۱] تعدادی از باارزش‌ترین آثار موجود در موزۀ ارمیتاژ در خارج از کشور به‌فروش رسید، که بسیاری از آن‌ها اکنون هستۀ مرکزی گالری هنر ملی در واشینگتن[۱۲] را تشکیل داده است. تعدادی از کلکسیون‌های موزه نیز طی محاصرۀ لنینگراد[۱۳] در جنگ جهانی دوم[۱۴]، زمانی که از ساختمان موزه به‌عنوان پناهگاه در مقابل حملۀ هوایی استفاده شد، ازبین رفت. در سال‌های اخیر، ارمیتاژ بیش از پیش توسعه یافته است. وجود آثار هنرمندان بزرگی چون میکلانژ[۱۵]، لئوناردو داوینچی[۱۶]، روبنس[۱۷]، یان وان‌آیک[۱۸]، رامبرانت[۱۹]، رودن[۲۰]، مونه[۲۱]، سزان[۲۲]، ون‌گوگ[۲۳]، گوگن[۲۴]، رافائل[۲۵] و پابلو پیکاسو[۲۶] مجموعۀ هنر غرب این موزه را غنای بسیار بخشیده است.


  1. St Petersburg
  2. Amsterdam
  3. London
  4. Las Vegas
  5. collection
  6. Catherine II
  7. Nicholas I
  8. Greece
  9. Egypt
  10. Russian Revolution
  11. Stalin
  12. Washington
  13. Siege of Leningrad
  14. World War II
  15. Michelangelo
  16. Leonardo da Vinci
  17. Rubens
  18. Jan van Eyck
  19. Rembrandt
  20. Rodin
  21. Monet
  22. Cezanne
  23. van Gogh
  24. Gauguin
  25. Raphael
  26. Pablo Picasso