گلیران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
روستایی از دهستان فیروزجاه در بخش بندپی شرقی شهرستان بابل، استان مازندران. این روستا در فاصله 50کیلومتری جنوب بابل و در ارتفاع 2600متری از سطح قرار دارد. فاصلۀ آن تا تهران حدود 120کیلومتر و تا دریای خزر 70کیلومتر است. در منطقۀ شکارممنوع لفور واقع شده و اراضی آن در شرق جنگلی است. در گلیران نزدیک به ۵۰ خانوار در فصل بهار و تابستان حضور دارند، اما به علت صعبالعبور بودن و سردی هوا، در فصول سرد سال خالی از سکنه است. این آبادی معدن زغال سنگ دارد. | روستایی از دهستان فیروزجاه در بخش بندپی شرقی شهرستان بابل، استان مازندران. این روستا در فاصله 50کیلومتری جنوب بابل و در ارتفاع 2600متری از سطح قرار دارد. فاصلۀ آن تا تهران حدود 120کیلومتر و تا دریای خزر 70کیلومتر است. در منطقۀ شکارممنوع لفور واقع شده و اراضی آن در شرق جنگلی است. در گلیران نزدیک به ۵۰ خانوار در فصل بهار و تابستان حضور دارند، اما به علت صعبالعبور بودن و سردی هوا، در فصول سرد سال خالی از سکنه است. این آبادی معدن زغال سنگ دارد. | ||
---- | ---- | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | |||
[[رده:مازندران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۳۸
گلیران (Goliran)
روستایی از دهستان فیروزجاه در بخش بندپی شرقی شهرستان بابل، استان مازندران. این روستا در فاصله 50کیلومتری جنوب بابل و در ارتفاع 2600متری از سطح قرار دارد. فاصلۀ آن تا تهران حدود 120کیلومتر و تا دریای خزر 70کیلومتر است. در منطقۀ شکارممنوع لفور واقع شده و اراضی آن در شرق جنگلی است. در گلیران نزدیک به ۵۰ خانوار در فصل بهار و تابستان حضور دارند، اما به علت صعبالعبور بودن و سردی هوا، در فصول سرد سال خالی از سکنه است. این آبادی معدن زغال سنگ دارد.