مرثیه (فیلم ۱۳۵۴ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:2042166341.jpg|جایگزین=پوستر فیلم|بندانگشتی|پوستر فیلم]]
[[پرونده:2042166341-3.jpg|بندانگشتی|پوستر فیلم]]
مرثیه (فیلم 1354ش) Elegy (movie)  
مرثیه (فیلم 1354ش) Elegy (movie)  


فیلم بلند سینمایی به کارگردانی [[نادری، امیر|امیر نادری]] و از آثار متعلق به جریان [[سینمای ایران، موج نو|موج نو سینمای ایران]]، تولید سال 1354ش. مرثیه در سال 1357ش در ایران و از سال 1358ش به بعد در چند جشنواره، از جمله جشنوارۀ بین‌­المللی سینمای مؤلف سانرمو<ref>Sanremo</ref> (ایتالیا)، جشنوارۀ بین‌­المللی فیلم پزارو<ref>Pesaro</ref> (ایتالیا)­ و جشنوارۀ بین‌­المللی فیلم لا روشل<ref>La Rochelle</ref> (فرانسه) به نمایش درآمده است.  
فیلم بلند سینمایی به کارگردانی [[نادری، امیر|امیر نادری]] و از آثار متعلق به جریان [[سینمای ایران، موج نو|موج نو سینمای ایران]]، تولید سال 1354ش. مرثیه در سال 1357ش در ایران و از سال 1358ش به بعد در چند جشنواره، از جمله جشنوارۀ بین‌­المللی سینمای مؤلف سانرمو<ref>Sanremo</ref> ([[ایتالیا]])، جشنوارۀ بین‌­المللی فیلم پزارو<ref>Pesaro</ref> (ایتالیا)­ و جشنوارۀ بین‌­المللی فیلم [[روشل، لا|لا روشل]]<ref>La Rochelle</ref> (فرانسه) به نمایش درآمده است.  


زمان فیلم: 106 دقیقه
زمان فیلم: 106 دقیقه
خط ۱۰: خط ۱۰:
'''خلاصۀ داستان'''
'''خلاصۀ داستان'''


سید نصرالله كه بیش از هشت سال از عمرش را در زندان گذرانده، پس از آزادی درمی‌­یابد كه جامعه او را نمی‌­پذیرد. نصرالله باخبر می­‌شود كه مادرش سه ماه پیش فوت كرده و فقط تفنگ بادی و تختۀ نشانه­‌اش به جا مانده است. او در كوچه و خیابان، قهوه‌­خانه و خانه­‌های عمومی و خرابه‌­های شهر راه می‌­افتد و سعی می‌­كند آیندۀ روشنی برای خود فراهم كند. او در زندان جوراب‌­بافی یاد گرفته؛ اما در كارگاه‌­های سنتی جوراب­‌بافی كاری برای او نیست. بنابراین برای امرار معاش از همان تفنگ بادی و تختۀ نشانه استفاده می‌­كند. با مشاركت یک لوطی انتری و پرده­‌دار در اتاقكی محقر زندگی می­‌كند. وقتی سید نصرالله به آن دو عادت كرده است، پرده‌­دار با زنی بلیت‌­فروش ازدواج و آنها را ترک می­‌كند. لوطی انتری می‌­میرد و نصرالله با قفس پرنده‌­اش و انتر لوطی تنها می‌­ماند. او یک روز صبح پرندۀ خود را از قفس آزاد می­‌كند و به بیرون شهر می‌­رود. انتر را رها می‌­كند و تفنگ بادی و تخته ­نشانه‌­اش را می­‌فروشد. با پول آن یك بطری مشروب می­‌خرد و آسیمه‌سر در خیابان­‌های شلوغ جنوب شهر خود را گم می‌­كند.
سید نصرالله که بیش از هشت سال از عمرش را در زندان گذرانده، پس از آزادی درمی‌­یابد که جامعه او را نمی‌­پذیرد. نصرالله باخبر می­‌شود که مادرش سه ماه پیش فوت کرده و فقط تفنگ بادی و تختۀ نشانه­‌اش به جا مانده است. او در کوچه و خیابان، قهوه‌­خانه و خانه­‌های عمومی و خرابه‌­های شهر راه می‌­افتد و سعی می‌­کند آیندۀ روشنی برای خود فراهم کند. او در زندان جوراب‌­بافی یاد گرفته؛ اما در کارگاه‌­های سنتی جوراب­‌بافی کاری برای او نیست. بنابراین برای امرار معاش از همان تفنگ بادی و تختۀ نشانه استفاده می‌­کند. با مشارکت یک لوطی انتری و پرده­‌دار در اتاقکی محقر زندگی می­‌کند. وقتی سید نصرالله به آن دو عادت کرده است، پرده‌­دار با زنی بلیت‌­فروش ازدواج و آنها را ترک می­‌کند. لوطی انتری می‌­میرد و نصرالله با قفس پرنده‌­اش و انتر لوطی تنها می‌­ماند. او یک روز صبح پرندۀ خود را از قفس آزاد می­‌کند و به بیرون شهر می‌­رود. انتر را رها می‌­کند و تفنگ بادی و تخته ­نشانه‌­اش را می­‌فروشد. با پول آن یک بطری مشروب می­‌خرد و آسیمه‌سر در خیابان­‌های شلوغ جنوب شهر خود را گم می‌­کند.




خط ۲۱: خط ۲۱:
مدیر فیلمبرداری: غلامرضا مجاوری
مدیر فیلمبرداری: غلامرضا مجاوری


تدوینگر: [[افشار بکشلی، موسی (تهران ۱۳۰۵ـ۱۳۶۳ش)|موسی افشار]]          
تدوینگر: [[افشار بکشلی، موسی|موسی افشار]]          


صدابردار: محمد محمدی
صدابردار: محمد محمدی


آهنگساز: [[روشن روان، کامبیز (تهران ۱۳۲۸ ش )|کامبیز روشن‌روان]]
آهنگساز: [[روشن روان، کامبیز|کامبیز روشن‌روان]]
 
بازیگران: [[منوچهر احمدی]]؛ رضا شاد؛ [[بصیری، محمود|محمود بصیری]]؛ افشید عظیم‌نژاد؛ علی خان‌نار؛ مرتضی امامی؛ رضا یاقوتی
 
 
 
 


بازیگران: [[منوچهر احمدی]]؛ رضا شاد؛ [[محمود بصیری]]؛ افشید عظیم‌نژاد؛ علی خان‌نار؛ مرتضی امامی؛ رضا یاقوتی
----
----



نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۲۸

پوستر فیلم

مرثیه (فیلم 1354ش) Elegy (movie)

فیلم بلند سینمایی به کارگردانی امیر نادری و از آثار متعلق به جریان موج نو سینمای ایران، تولید سال 1354ش. مرثیه در سال 1357ش در ایران و از سال 1358ش به بعد در چند جشنواره، از جمله جشنوارۀ بین‌­المللی سینمای مؤلف سانرمو[۱] (ایتالیا)، جشنوارۀ بین‌­المللی فیلم پزارو[۲] (ایتالیا)­ و جشنوارۀ بین‌­المللی فیلم لا روشل[۳] (فرانسه) به نمایش درآمده است.

زمان فیلم: 106 دقیقه


خلاصۀ داستان

سید نصرالله که بیش از هشت سال از عمرش را در زندان گذرانده، پس از آزادی درمی‌­یابد که جامعه او را نمی‌­پذیرد. نصرالله باخبر می­‌شود که مادرش سه ماه پیش فوت کرده و فقط تفنگ بادی و تختۀ نشانه­‌اش به جا مانده است. او در کوچه و خیابان، قهوه‌­خانه و خانه­‌های عمومی و خرابه‌­های شهر راه می‌­افتد و سعی می‌­کند آیندۀ روشنی برای خود فراهم کند. او در زندان جوراب‌­بافی یاد گرفته؛ اما در کارگاه‌­های سنتی جوراب­‌بافی کاری برای او نیست. بنابراین برای امرار معاش از همان تفنگ بادی و تختۀ نشانه استفاده می‌­کند. با مشارکت یک لوطی انتری و پرده­‌دار در اتاقکی محقر زندگی می­‌کند. وقتی سید نصرالله به آن دو عادت کرده است، پرده‌­دار با زنی بلیت‌­فروش ازدواج و آنها را ترک می­‌کند. لوطی انتری می‌­میرد و نصرالله با قفس پرنده‌­اش و انتر لوطی تنها می‌­ماند. او یک روز صبح پرندۀ خود را از قفس آزاد می­‌کند و به بیرون شهر می‌­رود. انتر را رها می‌­کند و تفنگ بادی و تخته ­نشانه‌­اش را می­‌فروشد. با پول آن یک بطری مشروب می­‌خرد و آسیمه‌سر در خیابان­‌های شلوغ جنوب شهر خود را گم می‌­کند.


برخی از بازیگران و عوامل تولید

نویسنده: امیر نادری   

تهیه‌کننده: علی مرتضوی

مدیر فیلمبرداری: غلامرضا مجاوری

تدوینگر: موسی افشار       

صدابردار: محمد محمدی

آهنگساز: کامبیز روشن‌روان

بازیگران: منوچهر احمدی؛ رضا شاد؛ محمود بصیری؛ افشید عظیم‌نژاد؛ علی خان‌نار؛ مرتضی امامی؛ رضا یاقوتی




  1. Sanremo
  2. Pesaro
  3. La Rochelle