بلفاست: تفاوت میان نسخه‌ها

بلفاست
بلفاست
کشور	انگلستان
نام فارسی	بِلْفاسْت
نام لاتین	Belfast
جمعیت	۳۴۸هزار نفر (۲۰۲۲)
موقعیت	مرکز ایرلند شمالی
تولیدات و صنایع مهم	کشتی‌سازی، نساجی، و علوم مهندسی
برخی بناهای مهم	قلعۀ بلفاست و سالن گراند اوپرا
بخش	آنتریم و داون
مساحت	۱۳۳ کیلومتر مربع

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۵

بِلْفاسْت (Belfast)

(به ایرلندی: بیل فئیرست^[۱]) به معنی مصب فارْسِت^[۲]. مرکز و بندر صنعتی ایرلند شمالی، واقع در بخش آنتریم^[۳] و بخش داون^[۴]. در مصب رود لاگان^[۵]، کنار بلفاست لاخ^[۶]، واقع شده است. ۳۴۸هزار نفر جمعیت (۲۰۲۲) و ۱۳۳ کیلومتر مربع مساحت دارد. از ۱۹۲۰ مرکز ایرلند شمالی بوده است. صنایع آن عبارت‌اند از کشتی‌سازی، نساجی، و علوم مهندسی. با اِسکان انگلیسی‌ها و اسکاتلندی‌‌ها، بلفاست به مرکز نهضت پروتستان ایرلند^[۷] در قرن ۱۷ تبدیل شد. با ورود گستردۀ هوگنوها^[۸] (پروتستان‌های فرانسوی) پس از ۱۶۸۵، صنعت تولید پارچه‌های نخی پایه‌گذاری شد و قانون اتحاد با انگلستان^[۹] (۱۸۰۱) به پیشرفت بلفاست به‌منزلۀ مرکز صنعتی کمک کرد. در قرن ۱۹، مهاجران زیادی از مناطق روستایی اطراف وارد بلفاست شدند و جمعیت کاتولیک‌ها در ۱۸۵۰ به حدود ۳۰ درصد کل جمعیت رسید. بلفاست در ۱۸۸۸ به شهر تبدیل، و از ۱۸۹۲ دارای شهردار شد. از ۱۹۶۸ به بعد ناآرامی‌های داخلی و فعالیت‌های تِروریستی به شهر آسیب فراوان رساند و نخستین آتش‌بس در ۱۹۹۴ برقرار شد. تا ۱۹۹۱، جمعیت کاتولیک‌ها به ۳۹ درصد رسیده بود، در حالی که پروتستان^[۱۰]ها ۴۰ درصد جمعیت را تشکیل می‌دادند. جدایی محله‌های مسکونی کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها هنوز هم ادامه دارد. اشتغال در بلفاست عمدتاً در ارتباط با بخش دولتی است که جایگزین مشاغل سنتی بومی، همچون کشتی‌سازی، شده است؛ اگرچه کارگاه‌های کشتی‌سازی هارلند^[۱۱] و ولف^[۱۲] هنوز فعال‌اند. کشتی تایتانیک^[۱۳] در ۱۹۱۲ در این‌جا ساخته شد. بناهای دیدنی بلفاست عبارت‌اند از کتابخانۀ لاینن هال^[۱۴] (۱۷۸۸)، دانشگاه کوئینز (۱۸۴۹)، قلعۀ بلفاست^[۱۵](۱۸۷۰) و سالن گراند اوپرا^[۱۶] (۱۸۹۵). بلفاست در ۱۸۰کیلومتری شمال دوبلین^[۱۷] قرار دارد و مرکز شبکۀ جاده و راه‌آهن ایرلند شمالی است؛ همچنین دارای خطوط کشتی‌رانی به لیورپول^[۱۸] و هیشم^[۱۹]، در انگلستان، و جزیرۀ مَن (آیل آو من)^[۲۰] است. فرودگاه بلفاست سیتی^[۲۱] در ۱۹۳۷ ساخته شد و فرودگاه بین‌المللی آن در ۳۱کیلومتری غرب شهر واقع شده است.

↑ Beal Feirste
↑ Farset mouth
↑ County Antrim
↑ County Down
↑ River Lagan
↑ Belfast Lough
↑ Irish Protestantism
↑ Huguenot
↑ Act of Union With England
↑ Protestant
↑ Harland
↑ Wolff
↑ Titanic
↑ Linen Hall Library
↑ Belfast Castle
↑ Grand Opera House
↑ Dublin
↑ Liverpool
↑ Heysham
↑ Isle of Man
↑ Belfast City

[1] Beal Feirste

[2] Farset mouth

[3] County Antrim

[4] County Down

[5] River Lagan

[6] Belfast Lough

[7] Irish Protestantism

[8] Huguenot

[9] Act of Union With England

[10] Protestant

[11] Harland

[12] Wolff

[13] Titanic

[14] Linen Hall Library

[15] Belfast Castle

[16] Grand Opera House

[17] Dublin

[18] Liverpool

[19] Heysham

[20] Isle of Man

[21] Belfast City

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 [[File:12304300-1.jpg|thumb|قلعه بِلْفاسْت]](به ایرلندی: بیل فئیرست<ref>Beal Feirste
-</ref>) به معنی مصب فارْسِت<ref>Farset mouth </ref>. مرکز و بندر صنعتی ایرلند شمالی، واقع در بخش آنتریم<ref>County Antrim</ref> و بخش داون<ref> County Down </ref>. در مصب رود لاگان<ref>River Lagan </ref>، کنار بلفاست لاخ<ref>Belfast Lough </ref>، واقع شده است. ۳۴۸هزار نفر جمعیت (۲۰۲۲) و ۱۳۳ کیلومتر مربع مساحت دارد. از ۱۹۲۰ مرکز ایرلند شمالی بوده است. صنایع آن عبارت‌اند از کشتی‌سازی، نساجی، و علوم مهندسی. با اِسکان انگلیسی‌ها و اسکاتلندی‌‌ها، بلفاست به مرکز نهضت پروتستان ایرلند<ref>Irish Protestantism </ref> در قرن ۱۷ تبدیل شد. با ورود گستردۀ هوگنوها<ref>Huguenot </ref> (پروتستان‌های فرانسوی) پس از ۱۶۸۵، صنعت تولید پارچه‌های نخی پایه‌گذاری شد و قانون اتحاد با انگلستان<ref>Act of Union With England </ref> (۱۸۰۱) به پیشرفت بلفاست به‌منزلۀ مرکز صنعتی کمک کرد. در قرن ۱۹، مهاجران زیادی از مناطق روستایی اطراف وارد بلفاست شدند و جمعیت کاتولیک‌ها در ۱۸۵۰ به حدود ۳۰ درصد کل جمعیت رسید. بلفاست در ۱۸۸۸ به شهر تبدیل، و از ۱۸۹۲ دارای شهردار شد. از ۱۹۶۸ به بعد ناآرامی‌های داخلی و فعالیت‌های تِروریستی به شهر آسیب فراوان رساند و نخستین آتش‌بس در ۱۹۹۴ برقرار شد. تا ۱۹۹۱، جمعیت کاتولیک‌ها به ۳۹ درصد رسیده بود، در حالی که پروتستان<ref>Protestant </ref>ها ۴۰ درصد جمعیت را تشکیل می‌دادند. جدایی محله‌های مسکونی کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها هنوز هم ادامه دارد. اشتغال در بلفاست عمدتاً در ارتباط با بخش دولتی است که جایگزین مشاغل سنتی بومی، همچون کشتی‌سازی، شده است؛ اگرچه کارگاه‌های کشتی‌سازی هارلند<ref>Harland </ref> و ولف<ref>Wolff </ref> هنوز فعال‌اند. کشتی تایتانیک<ref>Titanic</ref> در ۱۹۱۲ در این‌جا ساخته شد. بناهای دیدنی بلفاست عبارت‌اند از کتابخانۀ لاینن هال<ref> Linen Hall Library </ref> (۱۷۸۸)، دانشگاه کوئینز (۱۸۴۹)، قلعۀ بلفاست<ref>Belfast Castle </ref>(۱۸۷۰) و سالن گراند اوپرا<ref>Grand Opera House </ref> (۱۸۹۵). بلفاست در ۱۸۰کیلومتری شمال دوبلین<ref>Dublin </ref> قرار دارد و مرکز شبکۀ جاده و راه‌آهن ایرلند شمالی است؛ همچنین دارای خطوط کشتی‌رانی به لیورپول<ref>Liverpool </ref> و هیشم<ref>Heysham </ref>، در انگلستان، و جزیرۀ مَن (آیل آو من)<ref>Isle of Man </ref> است. فرودگاه بلفاست سیتی<ref>Belfast City</ref> در ۱۹۳۷ ساخته شد و فرودگاه بین‌المللی آن در ۳۱کیلومتری غرب شهر واقع شده است.
+</ref>) به معنی مصب فارْسِت<ref>Farset mouth </ref>. مرکز و بندر صنعتی [[ایرلند شمالی]]، واقع در بخش آنتریم<ref>County Antrim</ref> و بخش داون<ref> County Down </ref>. در مصب رود لاگان<ref>River Lagan </ref>، کنار بلفاست لاخ<ref>Belfast Lough </ref>، واقع شده است. ۳۴۸هزار نفر جمعیت (۲۰۲۲) و ۱۳۳ کیلومتر مربع مساحت دارد. از ۱۹۲۰ مرکز ایرلند شمالی بوده است. صنایع آن عبارت‌اند از کشتی‌سازی، نساجی، و علوم مهندسی. با اِسکان انگلیسی‌ها و اسکاتلندی‌‌ها، بلفاست به مرکز نهضت پروتستان ایرلند<ref>Irish Protestantism </ref> در قرن ۱۷ تبدیل شد. با ورود گستردۀ [[هوگنوها]]<ref>Huguenot </ref> (پروتستان‌های فرانسوی) پس از ۱۶۸۵، صنعت تولید پارچه‌های نخی پایه‌گذاری شد و قانون اتحاد با انگلستان<ref>Act of Union With England </ref> (۱۸۰۱) به پیشرفت بلفاست به‌منزلۀ مرکز صنعتی کمک کرد. در قرن ۱۹، مهاجران زیادی از مناطق روستایی اطراف وارد بلفاست شدند و جمعیت [[کاتولیک|کاتولیک‌]]<nowiki/>ها در ۱۸۵۰ به حدود ۳۰ درصد کل جمعیت رسید. بلفاست در ۱۸۸۸ به شهر تبدیل، و از ۱۸۹۲ دارای شهردار شد. از ۱۹۶۸ به بعد ناآرامی‌های داخلی و فعالیت‌های تِروریستی به شهر آسیب فراوان رساند و نخستین آتش‌بس در ۱۹۹۴ برقرار شد. تا ۱۹۹۱، جمعیت کاتولیک‌ها به ۳۹ درصد رسیده بود، در حالی که [[پروتستان، مذهب|پروتستان]]<ref>Protestant </ref>ها ۴۰ درصد جمعیت را تشکیل می‌دادند. جدایی محله‌های مسکونی کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها هنوز هم ادامه دارد. اشتغال در بلفاست عمدتاً در ارتباط با بخش دولتی است که جایگزین مشاغل سنتی بومی، همچون کشتی‌سازی، شده است؛ اگرچه کارگاه‌های کشتی‌سازی هارلند<ref>Harland </ref> و ولف<ref>Wolff </ref> هنوز فعال‌اند. [[تایتانیک، کشتی|کشتی تایتانیک]]<ref>Titanic</ref> در ۱۹۱۲ در این‌جا ساخته شد. بناهای دیدنی بلفاست عبارت‌اند از کتابخانۀ لاینن هال<ref> Linen Hall Library </ref> (۱۷۸۸)، دانشگاه کوئینز (۱۸۴۹)، قلعۀ بلفاست<ref>Belfast Castle </ref>(۱۸۷۰) و سالن گراند اوپرا<ref>Grand Opera House </ref> (۱۸۹۵). بلفاست در ۱۸۰کیلومتری شمال [[دوبلین، شهر|دوبلین]]<ref>Dublin </ref> قرار دارد و مرکز شبکۀ جاده و راه‌آهن ایرلند شمالی است؛ همچنین دارای خطوط کشتی‌رانی به [[لیورپول]]<ref>Liverpool </ref> و هیشم<ref>Heysham </ref>، در انگلستان، و جزیرۀ مَن ([[آیل آو من]])<ref>Isle of Man </ref> است. فرودگاه بلفاست سیتی<ref>Belfast City</ref> در ۱۹۳۷ ساخته شد و فرودگاه بین‌المللی آن در ۳۱کیلومتری غرب شهر واقع شده است.
 &nbsp;