وطار، طاهر: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ وطار، طاهر (۱۹۳۶) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به وطار، طاهر منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
وَطّار، طاهر (۱۹۳۶)<br> | وَطّار، طاهر (۱۹۳۶-۲۰۱۰م)<br> | ||
[[پرونده: 40092900.jpg | بندانگشتی|وَطّار، طاهر]]داستاننویس و روزنامهنگار الجزایری. دانشآموختۀ دانشگاه زیتونۀ تونس است. نوشتن داستانهای کوتاه را همانجا شروع کرد (۱۹۵۵). تاکنون چهار مجموعۀ داستان و شش رمان منتشر کرده است. اولین رمانش، ''اللاز'' (۱۹۷۴)، با موفقیت روبهرو شد. این داستان به جنگ آزادیبخش جنبهای انسانی میدهد، و از کلیشههایی که نویسندگان دیگر این درونمایه را بهکار بردهاند میپرهیزد. این رمان گویای واقعیتهای آزاردهنده و هولناک است و از فرازهای تغزلی نیز تهی نیست. در ''زلزله'' (۱۹۷۴) جامعهای را بهتصویر میکشد که در حال فروپاشی و ضمناً تولدی دوباره است. وَطّار خود را نویسندهای عرب که در ساحل افریقایی مدیترانه زندگی میکند و با مردمان ساکن در حیدرآباد یا آلماآتا پیوند دارد توصیف میکند. دو نشریۀ ادواری (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳) و انجمنی به نام الجاحظیه (۱۹۸۹) تأسیس کرد و در ۱۹۹۰ مجلۀ ''اَلتَبیین'' را منتشر ساخت. | [[پرونده: 40092900.jpg | بندانگشتی|وَطّار، طاهر]]داستاننویس و روزنامهنگار الجزایری. دانشآموختۀ دانشگاه زیتونۀ تونس است. نوشتن داستانهای کوتاه را همانجا شروع کرد (۱۹۵۵). تاکنون چهار مجموعۀ داستان و شش رمان منتشر کرده است. اولین رمانش، ''اللاز'' (۱۹۷۴)، با موفقیت روبهرو شد. این داستان به جنگ آزادیبخش جنبهای انسانی میدهد، و از کلیشههایی که نویسندگان دیگر این درونمایه را بهکار بردهاند میپرهیزد. این رمان گویای واقعیتهای آزاردهنده و هولناک است و از فرازهای تغزلی نیز تهی نیست. در ''زلزله'' (۱۹۷۴) جامعهای را بهتصویر میکشد که در حال فروپاشی و ضمناً تولدی دوباره است. وَطّار خود را نویسندهای عرب که در ساحل افریقایی مدیترانه زندگی میکند و با مردمان ساکن در حیدرآباد یا آلماآتا پیوند دارد توصیف میکند. دو نشریۀ ادواری (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳) و انجمنی به نام الجاحظیه (۱۹۸۹) تأسیس کرد و در ۱۹۹۰ مجلۀ ''اَلتَبیین'' را منتشر ساخت. | ||
<br><!--40092900--> | <br><!--40092900--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۱۳
وَطّار، طاهر (۱۹۳۶-۲۰۱۰م)
داستاننویس و روزنامهنگار الجزایری. دانشآموختۀ دانشگاه زیتونۀ تونس است. نوشتن داستانهای کوتاه را همانجا شروع کرد (۱۹۵۵). تاکنون چهار مجموعۀ داستان و شش رمان منتشر کرده است. اولین رمانش، اللاز (۱۹۷۴)، با موفقیت روبهرو شد. این داستان به جنگ آزادیبخش جنبهای انسانی میدهد، و از کلیشههایی که نویسندگان دیگر این درونمایه را بهکار بردهاند میپرهیزد. این رمان گویای واقعیتهای آزاردهنده و هولناک است و از فرازهای تغزلی نیز تهی نیست. در زلزله (۱۹۷۴) جامعهای را بهتصویر میکشد که در حال فروپاشی و ضمناً تولدی دوباره است. وَطّار خود را نویسندهای عرب که در ساحل افریقایی مدیترانه زندگی میکند و با مردمان ساکن در حیدرآباد یا آلماآتا پیوند دارد توصیف میکند. دو نشریۀ ادواری (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳) و انجمنی به نام الجاحظیه (۱۹۸۹) تأسیس کرد و در ۱۹۹۰ مجلۀ اَلتَبیین را منتشر ساخت.