میرفخرایی، مهشید: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ میرفخرایی، مهشید (تهران ۱۳۲۷ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به میرفخرایی، مهشید منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
میرفَخرایی، مهشید (تهران ۱۳۲۷ش)<br> | میرفَخرایی، مهشید (تهران ۱۳۲۷ش - )<br> | ||
<p>پژوهشگر و زبانشناس ایرانی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود گذراند و پس از دریافت لیسانس مترجمی زبان انگلیسی، در رشتۀ فرهنگ و زبانهای باستانی از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت. خدمات اداری را در ۱۳۴۸ش، بهعنوان مترجم در سازمان زمینشناسی کشور آغاز کرد و در ۱۳۵۵ش، به فرهنگستان زبان ایران منتقل شد و سپس به عضویت هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی درآمد و در ضمن به تدریس زبانهای ایرانی باستان در پژوهشگاه علوم انسانی، دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی پرداخت. بیش از ۴۰ مقالۀ تحقیقی از او بهچاپ رسیده است. از ترجمههای اوست: ''فرهنگ کوچک زبان پهلوی'' (۱۳۷۳ش)؛'' هفتهای اوستا''. از تألیفات اوست: ''آفرینش در ادیان؛ فرشتۀ نور، مانی و آموزههای او''؛ ''بغان یسن'' (۱۳۸۲ق).</p> | <p>پژوهشگر و زبانشناس ایرانی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود گذراند و پس از دریافت لیسانس مترجمی زبان انگلیسی، در رشتۀ فرهنگ و زبانهای باستانی از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت. خدمات اداری را در ۱۳۴۸ش، بهعنوان مترجم در سازمان زمینشناسی کشور آغاز کرد و در ۱۳۵۵ش، به فرهنگستان زبان ایران منتقل شد و سپس به عضویت هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی درآمد و در ضمن به تدریس زبانهای ایرانی باستان در پژوهشگاه علوم انسانی، دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی پرداخت. بیش از ۴۰ مقالۀ تحقیقی از او بهچاپ رسیده است. از ترجمههای اوست: ''فرهنگ کوچک زبان پهلوی'' (۱۳۷۳ش)؛'' هفتهای اوستا''. از تألیفات اوست: ''آفرینش در ادیان؛ فرشتۀ نور، مانی و آموزههای او''؛ ''بغان یسن'' (۱۳۸۲ق).</p> | ||
<br><!--38590200--> | <br><!--38590200--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | [[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۶
میرفَخرایی، مهشید (تهران ۱۳۲۷ش - )
پژوهشگر و زبانشناس ایرانی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود گذراند و پس از دریافت لیسانس مترجمی زبان انگلیسی، در رشتۀ فرهنگ و زبانهای باستانی از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت. خدمات اداری را در ۱۳۴۸ش، بهعنوان مترجم در سازمان زمینشناسی کشور آغاز کرد و در ۱۳۵۵ش، به فرهنگستان زبان ایران منتقل شد و سپس به عضویت هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی درآمد و در ضمن به تدریس زبانهای ایرانی باستان در پژوهشگاه علوم انسانی، دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی پرداخت. بیش از ۴۰ مقالۀ تحقیقی از او بهچاپ رسیده است. از ترجمههای اوست: فرهنگ کوچک زبان پهلوی (۱۳۷۳ش)؛ هفتهای اوستا. از تألیفات اوست: آفرینش در ادیان؛ فرشتۀ نور، مانی و آموزههای او؛ بغان یسن (۱۳۸۲ق).