رینه، شهر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Rineh، City|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=مازندران|شهرستان=آمل|بخش=لاریجان|موقعیت=۶۵کیلومتری جنوب غربی آمل در دامنه جنوبی کوه دماوند|جمعیت=982نفر (1395ش)|نوع اقلیم=سرد و نیمهخشک|ارتفاع از سطح دریا=2033متر|تولیدات و صنایع مهم=|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=|دهستان=}} | |||
[[پرونده:22224700-1.jpg|بندانگشتی|نمای از شهر رینه]] | |||
رینِه، شهر Rineh، City<br> | |||
واقع در استان مازندران، [[آمل، شهرستان|شهرستان آمل]]، بخش لاریجان. در ۶۵کیلومتری جنوب غربی [[آمل، شهر|آمل]] در دامنۀ جنوبی [[دماوند، کوه|کوه دماوند]]، سر راه [[پلور]] به آبگرم [[لاریجان]]، در ۵کیلومتری غرب [[گزنک]] قرار دارد. جمعیت آن 982نفر است (۱۳9۵ش). ارتفاع رینه از سطح دریا 2033متر و اقلیم آن سرد و نیمهخشک است. | |||
تا پیش از اواسط دورۀ قاجار رینه به صورت قلعه بوده. ناصرالدینشاه (در سفر 1292ق) رینه را از دهات معتبر ذکر کرده. اعتضادالسلطنه (در سفر 1297ق) رینه را روستایی آباد با حدود 200 خانوار (با امامزاده طاهر) یاد کرده است. افضلالملک (در سفر 1293ش) روستای رینه را پایتخت بلوک لاریجان با خانههای خوب و قهوهخانه مینویسد. از ۱۳۱۶ش لاریجان به بخش ارتقا یافت و بخشداری لاریجان در رینه تأسیس شد. در 1317ش بیشتر زمینهای رینه به رضاشاه واگذار شد. در 1338ش مهندسان آمریکایی شروع به ساخت پادگان نظامی در رینه کردند که در 1342ش افتتاح شد. در ۱۳۴۲ش شهرداری رینه تأسیس و رینه مرکز بخش لاریجان شد. از ۱۳۷۹ش روستاهای گرنا و آبگرم در حوزۀ خدماتی شهر رینه قرار گرفتند. | |||
---- | |||
<br><!--22224700--> | <br><!--22224700--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۳
| رینه، شهر | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | آمل |
| بخش | لاریجان |
| جمعیت | 982نفر (1395ش) |
| موقعیت | ۶۵کیلومتری جنوب غربی آمل در دامنه جنوبی کوه دماوند |
| نوع اقلیم | سرد و نیمهخشک |
| ارتفاع از سطح دریا | 2033متر |
| نام لاتین | Rineh، City |
رینِه، شهر Rineh، City
واقع در استان مازندران، شهرستان آمل، بخش لاریجان. در ۶۵کیلومتری جنوب غربی آمل در دامنۀ جنوبی کوه دماوند، سر راه پلور به آبگرم لاریجان، در ۵کیلومتری غرب گزنک قرار دارد. جمعیت آن 982نفر است (۱۳9۵ش). ارتفاع رینه از سطح دریا 2033متر و اقلیم آن سرد و نیمهخشک است.
تا پیش از اواسط دورۀ قاجار رینه به صورت قلعه بوده. ناصرالدینشاه (در سفر 1292ق) رینه را از دهات معتبر ذکر کرده. اعتضادالسلطنه (در سفر 1297ق) رینه را روستایی آباد با حدود 200 خانوار (با امامزاده طاهر) یاد کرده است. افضلالملک (در سفر 1293ش) روستای رینه را پایتخت بلوک لاریجان با خانههای خوب و قهوهخانه مینویسد. از ۱۳۱۶ش لاریجان به بخش ارتقا یافت و بخشداری لاریجان در رینه تأسیس شد. در 1317ش بیشتر زمینهای رینه به رضاشاه واگذار شد. در 1338ش مهندسان آمریکایی شروع به ساخت پادگان نظامی در رینه کردند که در 1342ش افتتاح شد. در ۱۳۴۲ش شهرداری رینه تأسیس و رینه مرکز بخش لاریجان شد. از ۱۳۷۹ش روستاهای گرنا و آبگرم در حوزۀ خدماتی شهر رینه قرار گرفتند.