کاتز، برنارد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = بِرنارد کاتْز
|عنوان = برنارد کاتز
|نام = Bernard Katz
|نام = Bernard Katz
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۱۷: خط ۱۷:
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =جایزۀ نوبل پزشکی 1970
|جوایز و افتخارات =جایزۀ نوبل پزشکی 1970م
|آثار =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
خط ۳۱: خط ۳۱:
کاتْز، بِرنارد (۱۹۱۱-2003م)(Katz, Bernard)
کاتْز، بِرنارد (۱۹۱۱-2003م)(Katz, Bernard)


زیست‌فیزیک‌دان انگلیسی آلمانی‌تبار. جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۷۰ را به‌علت تحقیق دربارۀ ذخیره، رهاسازی و غیرفعال‌شدن انتقال‌دهنده‌های عصبی دریافت کرد. این پژوهش به درمان اختلالات روانی و عصبی بسیار کمک کرد. در ۱۹۶۹ لقب سِر<ref>Sir</ref> گرفت. در لایپزیگ<ref>Leipzig</ref> زاده شد و در آن‌‌جا به تحصیل پزشکی پرداخت و بعد از فارغ‌التحصیلی، در یونیورسیتی کالج لندن<ref>University College, London</ref> به پژوهش پرداخت. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۲، در استرالیا به فعالیت‌های پژوهشی پرداخت و سپس، تا پایان جنگ جهانی دوم، در نیروی هوایی سلطنتی استرالیا<ref>Royal Australian Air Force</ref> خدمت کرد؛ بعد از آن به بریتانیا بازگشت. بقیۀ عمر علمی‌اش را در دانشگاه لندن طی کرد و در ۱۹۵۲ استاد شد. در دهۀ ۱۹۴۰، کاتز به مرکز پژوهش برندگان جایزۀ نوبل آلن هاجکین<ref>Alan Hodgkin</ref> پیوست. در آن‌جا دربارۀ رفتار الکتروشیمیایی غشاهای یاخته‌های عصبی پژوهش می‌شد. کاتز در دهۀ ۱۹۵۰ دریافت که مقادیر ناچیز استیل کولین<ref>Acetycholine</ref>، که به‌طور اتفاقی از پایانه‌های عصبی در محل ارتباط عصب و ماهیچه رها می‌شود، موجب تغییر بسیار اندک پتانسیل‌های الکتریکی می‌شود. همچنین دریافت که اندازۀ این پتانسیل الکتریکی همیشه به‌شکل مضربی از یک مقدار حداقل معلوم است. این یافته‌ها موجب شد که او احتمال دهد استیل کولین به‌شکل «بسته‌های» مجزایی شبیه کوانتوم‌ها<ref>quantas</ref> رها می‌شوند که هریک از چند هزار مولکول‌ تشکیل شده و این «بسته‌ها» در مرحلۀ استراحت عصب، به‌ندرت، ولی با رسیدن تکانه به محل ارتباط عصب و عضله به‌سرعت رها می‌شوند.
زیست‌فیزیک‌دان انگلیسی آلمانی‌تبار. جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۷۰م را به‌علت تحقیق دربارۀ ذخیره، رهاسازی و غیرفعال‌شدن انتقال‌دهنده‌های عصبی دریافت کرد. این پژوهش به درمان اختلالات روانی و عصبی بسیار کمک کرد. در ۱۹۶۹م لقب سِر<ref>Sir</ref> گرفت. در لایپزیگ<ref>Leipzig</ref> زاده شد و در آن‌‌جا به تحصیل پزشکی پرداخت و بعد از فارغ‌التحصیلی، در یونیورسیتی کالج لندن<ref>University College, London</ref> به پژوهش پرداخت. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۲م، در استرالیا به فعالیت‌های پژوهشی پرداخت و سپس، تا پایان جنگ جهانی دوم، در نیروی هوایی سلطنتی استرالیا<ref>Royal Australian Air Force</ref> خدمت کرد؛ بعد از آن به بریتانیا بازگشت. بقیۀ عمر علمی‌اش را در دانشگاه لندن طی کرد و در ۱۹۵۲ استاد شد. در دهۀ ۱۹۴۰م، کاتز به مرکز پژوهش برندگان جایزۀ نوبل آلن هاجکین<ref>Alan Hodgkin</ref> پیوست. در آن‌جا دربارۀ رفتار الکتروشیمیایی غشاهای یاخته‌های عصبی پژوهش می‌شد. کاتز در دهۀ ۱۹۵۰م دریافت که مقادیر ناچیز استیل کولین<ref>Acetycholine</ref>، که به‌طور اتفاقی از پایانه‌های عصبی در محل ارتباط عصب و ماهیچه رها می‌شود، موجب تغییر بسیار اندک پتانسیل‌های الکتریکی می‌شود. همچنین دریافت که اندازۀ این پتانسیل الکتریکی همیشه به‌شکل مضربی از یک مقدار حداقل معلوم است. این یافته‌ها موجب شد که او احتمال دهد استیل کولین به‌شکل «بسته‌های» مجزایی شبیه کوانتوم‌ها<ref>quantas</ref> رها می‌شوند که هریک از چند هزار مولکول‌ تشکیل شده و این «بسته‌ها» در مرحلۀ استراحت عصب، به‌ندرت، ولی با رسیدن تکانه به محل ارتباط عصب و عضله به‌سرعت رها می‌شوند.
 




&nbsp;


----
----


[[Category:پزشکی]] [[Category:مغز و اعصاب]]
[[Category:پزشکی]] [[Category:مغز و اعصاب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۲۳

برنارد کاتز
Bernard Katz
زادروز لایپزیگ 1911م
درگذشت 2003م
ملیت انگلیسی آلمانی‌تبار
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل پزشکی در لایپزیک
شغل و تخصص اصلی زیست‌فیزیک‌دان
لقب سِر
گروه مقاله پزشکی
جوایز و افتخارات جایزۀ نوبل پزشکی 1970م


کاتْز، بِرنارد (۱۹۱۱-2003م)(Katz, Bernard)

زیست‌فیزیک‌دان انگلیسی آلمانی‌تبار. جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۷۰م را به‌علت تحقیق دربارۀ ذخیره، رهاسازی و غیرفعال‌شدن انتقال‌دهنده‌های عصبی دریافت کرد. این پژوهش به درمان اختلالات روانی و عصبی بسیار کمک کرد. در ۱۹۶۹م لقب سِر[۱] گرفت. در لایپزیگ[۲] زاده شد و در آن‌‌جا به تحصیل پزشکی پرداخت و بعد از فارغ‌التحصیلی، در یونیورسیتی کالج لندن[۳] به پژوهش پرداخت. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۲م، در استرالیا به فعالیت‌های پژوهشی پرداخت و سپس، تا پایان جنگ جهانی دوم، در نیروی هوایی سلطنتی استرالیا[۴] خدمت کرد؛ بعد از آن به بریتانیا بازگشت. بقیۀ عمر علمی‌اش را در دانشگاه لندن طی کرد و در ۱۹۵۲ استاد شد. در دهۀ ۱۹۴۰م، کاتز به مرکز پژوهش برندگان جایزۀ نوبل آلن هاجکین[۵] پیوست. در آن‌جا دربارۀ رفتار الکتروشیمیایی غشاهای یاخته‌های عصبی پژوهش می‌شد. کاتز در دهۀ ۱۹۵۰م دریافت که مقادیر ناچیز استیل کولین[۶]، که به‌طور اتفاقی از پایانه‌های عصبی در محل ارتباط عصب و ماهیچه رها می‌شود، موجب تغییر بسیار اندک پتانسیل‌های الکتریکی می‌شود. همچنین دریافت که اندازۀ این پتانسیل الکتریکی همیشه به‌شکل مضربی از یک مقدار حداقل معلوم است. این یافته‌ها موجب شد که او احتمال دهد استیل کولین به‌شکل «بسته‌های» مجزایی شبیه کوانتوم‌ها[۷] رها می‌شوند که هریک از چند هزار مولکول‌ تشکیل شده و این «بسته‌ها» در مرحلۀ استراحت عصب، به‌ندرت، ولی با رسیدن تکانه به محل ارتباط عصب و عضله به‌سرعت رها می‌شوند.




  1. Sir
  2. Leipzig
  3. University College, London
  4. Royal Australian Air Force
  5. Alan Hodgkin
  6. Acetycholine
  7. quantas