ویه را، والدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=والدیر ویُه‌را|نام=Valdier Viera|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۴۴م|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=برزیلی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱م در دانشکده فنی کلن آلمان|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=۱۳۷۶ش مربی‌ تیم ملی امید ایران، از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰م مربی‌ تیم ملی عمان|جوایز و افتخارات=در ۱۹۹۶م دپورتیوآلاجو به رهبری او قهرمان کوستاریکا و امریکای مرکزی|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ورزش|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
[[پرونده:40171000-3.jpg|بندانگشتی|والدیر ویه‌را]]
ویُه‌را، والدیر (۱۹۴۴م - )(Viera, Valdier)<br>
ویُه‌را، والدیر (۱۹۴۴م - )(Viera, Valdier)<br>
<p>مربی برزیلی تیم ملی فوتبال ایران. پدرش رئیس باشگاه سائوبنتو شهر ماریلیا بود. دورۀ مقدماتی مربیگری را در آلمان (۱۹۷۵) و دورۀ آموزش بدن‌سازی را نخست همان‌جا (۱۹۷۶) و سپس در فرانسه (۱۹۷۷) گذراند. او که از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱ در دانشکدۀ فنی کلن آلمان درس خوانده بود، پس از این‌که دوره‌های تعلیم و تربیت ورزشی (۱۹۷۶)، روش‌شناسی ورزشی (۱۹۷۷) روش‌شناسی دو و میدانی (۱۹۷۸) و روش‌شناسی ورزشی (۱۹۸۱) را در این کشور گذراند، از ۱۹۷۶ به مربیگری پرداخت و تیم‌هایی چون کوئرتن و صدای آلمان کلن؛ کاراکاس ونزوئلا؛ دیپورتیو ایتالیا؛ بلومئائو و بروسک برزیل؛ دپورتیوآلاجو کوستاریکا و تیم ملی این کشور (۱۹۹۶ـ۱۹۹۷) و FAS ال‌سالوادور (۱۹۹۷) را رهبری کرد. در ۱۹۹۶ دپورتیوآلاجو به رهبری او قهرمان کوستاریکا و امریکای مرکزی شد و تیم ملی کوستاریکا به دورۀ دوم بازی‌های جام جهانی ۱۹۹۸ راه یافت. ویه‌را در ۱۳۷۶ مربی‌ تیم ملی امید ایران شد، اما درپی ناکامی تیم ملی بزرگ‌سالان ایران در بازی‌های مقدماتی جام جهانی (فرانسه) ۱۹۹۸، مربی تیم ملی ایران شد و با رهبری او تیم ملی ایران پس از بازی با ژاپن و استرالیا به این دوره از بازی‌های جام جهانی صعود کرد. فدراسیون فوتبال ایران در ۱۳۷۷ با او قطع همکاری کرد و تیم ملی را به مربیگری جلال طالبی به جام جهانی فرستاد. ویه‌را از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ مربی‌ تیم ملی عمان بود و این تیم با مربیگری او دوبار با تیم ملی ایران مسابقه داد. ویه‌‌را به زبان‌های پرتغالی، اسپانیایی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی و انگلیسی صحبت می‌کند. او پیش از مربیگری دبیر زبان‌های فرانسه و پرتغالی در دورۀ دبیرستان بوده است.</p>
<p>مربی برزیلی تیم ملی فوتبال ایران. پدرش رئیس باشگاه سائوبنتو شهر ماریلیا بود. دورۀ مقدماتی مربیگری را در [[آلمان]] (۱۹۷۵م) و دورۀ آموزش بدن‌سازی را نخست همان‌جا (۱۹۷۶م) و سپس در [[فرانسه]] (۱۹۷۷م) گذراند. او که از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱م در دانشکدۀ فنی کلن آلمان درس خوانده بود، پس از این‌که دوره‌های تعلیم و تربیت ورزشی (۱۹۷۶م)، روش‌شناسی ورزشی (۱۹۷۷م) روش‌شناسی دو و میدانی (۱۹۷۸م) و روش‌شناسی ورزشی (۱۹۸۱م) را در این کشور گذراند، از ۱۹۷۶م به مربیگری پرداخت و تیم‌هایی چون کوئرتن و صدای آلمان کلن؛ کاراکاس ونزوئلا؛ دیپورتیو ایتالیا؛ بلومئائو و بروسک برزیل؛ دپورتیوآلاجو کوستاریکا و تیم ملی این کشور (۱۹۹۶ـ۱۹۹۷م) و FAS ال‌سالوادور (۱۹۹۷م) را رهبری کرد. در ۱۹۹۶م دپورتیوآلاجو به رهبری او قهرمان [[کوستاریکا]] و [[امریکای مرکزی]] شد و تیم ملی کوستاریکا به دورۀ دوم بازی‌های جام جهانی ۱۹۹۸م راه یافت. ویه‌را در ۱۳۷۶ش مربی‌ تیم ملی امید ایران شد، اما درپی ناکامی تیم ملی بزرگ‌سالان ایران در بازی‌های مقدماتی جام جهانی (فرانسه) ۱۹۹۸م، مربی تیم ملی ایران شد و با رهبری او تیم ملی ایران پس از بازی با [[ژاپن]] و استرالیا به این دوره از بازی‌های جام جهانی صعود کرد. فدراسیون فوتبال ایران در ۱۳۷۷ش با او قطع همکاری کرد و تیم ملی را به مربیگری [[طالبی، جلال|جلال طالبی]] به جام جهانی فرستاد. ویه‌را از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰م مربی‌ تیم ملی عمان بود و این تیم با مربیگری او دوبار با تیم ملی ایران مسابقه داد. ویه‌‌را به زبان‌های [[پرتغالی، زبان|پرتغالی]]، [[اسپانیایی، زبان|اسپانیایی]]، فرانسوی، [[آلمانی، زبان|آلمانی]]، ایتالیایی و انگلیسی صحبت م</p>
<p>ی‌کند. او پیش از مربیگری دبیر زبان‌های فرانسه و پرتغالی در دورۀ دبیرستان بوده است.</p>
<br><!--40171000-->
<br><!--40171000-->
[[رده:ورزش]]
[[رده:ورزش]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۲

والدیر ویُه‌را
Valdier Viera
زادروز ۱۹۴۴م
ملیت برزیلی
تحصیلات و محل تحصیل از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱م در دانشکده فنی کلن آلمان
سمت ۱۳۷۶ش مربی‌ تیم ملی امید ایران، از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰م مربی‌ تیم ملی عمان
گروه مقاله ورزش
جوایز و افتخارات در ۱۹۹۶م دپورتیوآلاجو به رهبری او قهرمان کوستاریکا و امریکای مرکزی
والدیر ویه‌را

ویُه‌را، والدیر (۱۹۴۴م - )(Viera, Valdier)

مربی برزیلی تیم ملی فوتبال ایران. پدرش رئیس باشگاه سائوبنتو شهر ماریلیا بود. دورۀ مقدماتی مربیگری را در آلمان (۱۹۷۵م) و دورۀ آموزش بدن‌سازی را نخست همان‌جا (۱۹۷۶م) و سپس در فرانسه (۱۹۷۷م) گذراند. او که از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱م در دانشکدۀ فنی کلن آلمان درس خوانده بود، پس از این‌که دوره‌های تعلیم و تربیت ورزشی (۱۹۷۶م)، روش‌شناسی ورزشی (۱۹۷۷م) روش‌شناسی دو و میدانی (۱۹۷۸م) و روش‌شناسی ورزشی (۱۹۸۱م) را در این کشور گذراند، از ۱۹۷۶م به مربیگری پرداخت و تیم‌هایی چون کوئرتن و صدای آلمان کلن؛ کاراکاس ونزوئلا؛ دیپورتیو ایتالیا؛ بلومئائو و بروسک برزیل؛ دپورتیوآلاجو کوستاریکا و تیم ملی این کشور (۱۹۹۶ـ۱۹۹۷م) و FAS ال‌سالوادور (۱۹۹۷م) را رهبری کرد. در ۱۹۹۶م دپورتیوآلاجو به رهبری او قهرمان کوستاریکا و امریکای مرکزی شد و تیم ملی کوستاریکا به دورۀ دوم بازی‌های جام جهانی ۱۹۹۸م راه یافت. ویه‌را در ۱۳۷۶ش مربی‌ تیم ملی امید ایران شد، اما درپی ناکامی تیم ملی بزرگ‌سالان ایران در بازی‌های مقدماتی جام جهانی (فرانسه) ۱۹۹۸م، مربی تیم ملی ایران شد و با رهبری او تیم ملی ایران پس از بازی با ژاپن و استرالیا به این دوره از بازی‌های جام جهانی صعود کرد. فدراسیون فوتبال ایران در ۱۳۷۷ش با او قطع همکاری کرد و تیم ملی را به مربیگری جلال طالبی به جام جهانی فرستاد. ویه‌را از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰م مربی‌ تیم ملی عمان بود و این تیم با مربیگری او دوبار با تیم ملی ایران مسابقه داد. ویه‌‌را به زبان‌های پرتغالی، اسپانیایی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی و انگلیسی صحبت م

ی‌کند. او پیش از مربیگری دبیر زبان‌های فرانسه و پرتغالی در دورۀ دبیرستان بوده است.