سنگتو: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «سنگتو (Sangtu) روستایی در دهستان خیرودکنار، بخش مرکزی شهرستان نوشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 5کیلومتری جنوب شرقی مرکز شهر نوشهر، 135کیلومتری غرب شمالی شهر ساری، 2.5کیلومتری جنوب دریای خزر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگتو 452نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، باغداری و [[دامداری]]، و محصولاتشان [[برنج]]، [[مرکبات]]، [[کیوی]]، و تولیدات دامی است. مردم سنگتو به زبان [[طبری]] (گویش کجوری) سخن میگویند. | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگتو 452نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، باغداری و [[دامداری]]، و محصولاتشان [[برنج]]، [[مرکبات]]، [[کیوی]]، و تولیدات دامی است. مردم سنگتو به زبان [[طبری]] (گویش کجوری) سخن میگویند. | ||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | |||
[[رده:مازندران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۱
سنگتو (Sangtu)
روستایی در دهستان خیرودکنار، بخش مرکزی شهرستان نوشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 5کیلومتری جنوب شرقی مرکز شهر نوشهر، 135کیلومتری غرب شمالی شهر ساری، 2.5کیلومتری جنوب دریای خزر، 100کیلومتری شمال تهران، و در ارتفاع 8متری از سطح دریا قرار دارد. سنگتو در منطقهای از مازندران واقع شده که در آن کوه و دریا در کمترین فاصله از همند، و به این ترتیب، روستا که در دشت واقع شده زمینهایش در یک کیلومتری جنوب به جنگلهای ارتفاعات شمالی البرز مرکزی محدود شده و از طریق روستاهای شمالی به خط ساحلی دسترسی دارد. در شرق آن روستاهای خیرودکنار، سیدعلی سلطان و مارگیرده، در شمالش شوفسکاج، و در غرب آن آبندانک قرار دارد. بافت روستا را چون بیشتر آبادیهای مجاورش خانههای تازهساز با سقفهای شیروانی تشکیل میدهد. سنگتو دبستان، بقالی، اقامتگاههای اجارهای و مسجد دارد.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگتو 452نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولاتشان برنج، مرکبات، کیوی، و تولیدات دامی است. مردم سنگتو به زبان طبری (گویش کجوری) سخن میگویند.