فخرالدین صدیق شریف: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
'''مجموعههای تلویزیونی''' | '''مجموعههای تلویزیونی''' | ||
''امیرکبیر'' (سعید نیکپور- 1364)؛ ''بهار، بهار'' ([[مطیع، محمد|محمد مطیع]]- 1366)؛ ''بخش چهار جراحی'' (مسعود فروتن- 1367)؛ ''وزیرمختار'' (سعید نیکپور- 1370)؛ ''[[امام علی (تلویزیون)|امام علی]]'' ([[میرباقری، داود|داود میرباقری]]- 1370)؛ ''[[پهلوانان نمی میرند (تلویزیون)|پهلوانان نمیمیرند]]'' ([[فتحی، حسن (تهران ۱۳۴۰ش)|حسن فتحی]]- 1374)؛ ''[[خانه سبز، مجموعه تلویزیونی|خانهی سبز]]'' ([[رسام، مسعود (تهران ۱۳۳۶ـ۱۳۸۸ش)|مسعود رسام]] و [[بیرنگ، بیژن | ''امیرکبیر'' (سعید نیکپور- 1364)؛ ''بهار، بهار'' ([[مطیع، محمد|محمد مطیع]]- 1366)؛ ''بخش چهار جراحی'' (مسعود فروتن- 1367)؛ ''وزیرمختار'' (سعید نیکپور- 1370)؛ ''[[امام علی (تلویزیون)|امام علی]]'' ([[میرباقری، داود|داود میرباقری]]- 1370)؛ ''[[پهلوانان نمی میرند (تلویزیون)|پهلوانان نمیمیرند]]'' ([[فتحی، حسن (تهران ۱۳۴۰ش)|حسن فتحی]]- 1374)؛ ''[[خانه سبز، مجموعه تلویزیونی|خانهی سبز]]'' ([[رسام، مسعود (تهران ۱۳۳۶ـ۱۳۸۸ش)|مسعود رسام]] و [[بیرنگ، بیژن|بیژن بیرنگ]]- 1375)؛ ''روزهای زندگی'' ([[سیروس مقدم]]- 1379)؛ ''[[ولایت عشق (تلویزیون)|ولایت عشق]]'' ([[فخیم زاده، مهدی|مهدی فخیمزاده]]- 1379)؛ ''روشنتر از خاموشی'' (حسن فتحی- 1381)؛ ''[[در چشم باد (تلویزیون)|در چشم باد]]'' ([[جعفری جوزانی، مسعود|مسعود جعفری جوزانی]]- 1382)؛ ''[[تبریز در مه (تلویزیون)|تبریز در مه]]'' ([[محمدرضا ورزی]]- 1389)؛ ''سقوط آزاد'' (علیرضا امینی- 1390)؛ ''[[کلاه پهلوی]]'' (سید ضیاءالدین دری- 1392)؛ ''[[کیمیا (تلویزیون)|کیمیا]]'' (جواد افشار- 1394)؛ ''بوی باران'' (محمود معظمی- 1398). | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۹
| فخرالدین صدیق شریف | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 21 مرداد 1334ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغالتحصیل دورهی متوسطه در رشتهی طبیعی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر |
| سمت | کارمند بازنشستهی بانک ملی |
| آثار | کلاه پهلوی (سید ضیاءالدین دری- 1392)؛ کیمیا (جواد افشار- 1394)؛ بوی باران (محمود معظمی- 1398)؛ ساکن طبقه وسط (شهاب حسینی- ۱۳۹۲) |
| گروه مقاله | سینما |

فخرالدین صدیق شریف (تهران 21 مرداد 1334ش- )
بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. فارغالتحصیل دورهی تحصیلات متوسطه در رشتهی طبیعی است و دورهی کامل بازیگری تئاتر را نیز در موسسهی هنری آناهیتا (تحت سرپرستی مصطفی اسکویی) گذرانده است. فعالیتهای تجربی خود را از آخرین سال دبستان آغاز نمود كه این فعالیتها در دوران دبیرستان نیز جدیتر ادامه یافت. در دوران تحصیلات متوسطه از طرف كاخهای جوانان برای بازی در تئاترهای مختلف دعوت شد و به دنبال آن در سال 1355ش پس از آشنایی با پرویز بشردوست نمایشنامهی خبرهای روز را در خانهی نمایش ادارهی برنامههای تئاتر بازی كرد. سالهای بعد از آن نیز نمایشنامههای تحویلدار را در خانهی نمایش، درخت انگور را در تالار آبگینه و افسانهی ماشاءالله خان را در سالن چهارسوی تئاتر شهر همراه با پرویز بشردوست به روی صحنه برد. نویسندگی و كارگردانی تمامی این نمایشها به عهدهی پرویز بشردوست بوده است. صدیق شریف در سال 1361 فعالیت خود را در تلویزیون آغاز نمود و در سریال شاه شكار در نقش سیدجمال الدین اسدآبادی ظاهر شد، كه نویسندهاش پرویز زاهدی و كارگردانش سعید نیکپور بود. او از سال 1370ش اجرای برنامهی مشاهیر جهان علم را در رادیو به عهده گرفت و بعدتر ضمن ادامهی همکاریاش با رادیو، اجرای بعضی از برنامههای تلویزیونی را نیز انجام داد. صدیق شریف نخستین بار در سال 1367ش با فیلم گراند سینما (حسن هدایت) مقابل دوربین سینما قرار گرفته. او کارمند بازنشستهی بانک ملی است.
صدیق شریف بازیهای پرشماری در سینما و خاصه تلویزیون (فیلم، نمایش و مجموعه) دارد که ما در انتها به برخی از مجموعههای تلویزیونی و فیلمهای سینماییاش اشاره میکنیم.
مجموعههای تلویزیونی
امیرکبیر (سعید نیکپور- 1364)؛ بهار، بهار (محمد مطیع- 1366)؛ بخش چهار جراحی (مسعود فروتن- 1367)؛ وزیرمختار (سعید نیکپور- 1370)؛ امام علی (داود میرباقری- 1370)؛ پهلوانان نمیمیرند (حسن فتحی- 1374)؛ خانهی سبز (مسعود رسام و بیژن بیرنگ- 1375)؛ روزهای زندگی (سیروس مقدم- 1379)؛ ولایت عشق (مهدی فخیمزاده- 1379)؛ روشنتر از خاموشی (حسن فتحی- 1381)؛ در چشم باد (مسعود جعفری جوزانی- 1382)؛ تبریز در مه (محمدرضا ورزی- 1389)؛ سقوط آزاد (علیرضا امینی- 1390)؛ کلاه پهلوی (سید ضیاءالدین دری- 1392)؛ کیمیا (جواد افشار- 1394)؛ بوی باران (محمود معظمی- 1398).
فیلمهای سینمایی
آخرین پرواز (احمدرضا درویش- ۱۳۶۸)؛ روز واقعه (شهرام اسدی- ۱۳۷۳)؛ سرعت (محمدحسین لطیفی- ۱۳۷۵)؛ روانی (داریوش فرهنگ- ۱۳۷۶)؛ مریم مقدس (شهریار بحرانی- ۱۳۷۹)؛ دموکراسی تو روز روشن (علی عطشانی- ۱۳۸۸)؛ ساکن طبقه وسط (شهاب حسینی- ۱۳۹۲).