سنگ پراش: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(صفحه‌ای تازه حاوی «سنگ‌پراش» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
سنگ‌پراش
سنگ‌پراش (Sang Parash)
 
روستایی در دهستان سجادرود، بخش بندپی شرقی شهرستان بابل، استان مازندران. در فاصلۀ 31کیلومتری جنوب غربی شهر بابل، 50کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 48کیلومتری جنوب دریای خزر، 125کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 540متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در منطقه‌ای جنگلی - کوهستانی در دامنه‌های شمالی البرز مرکزی و در میان جنگل‌های بندپی (بخشی از جنگل‌های هیرکانی)، در 2کیلومتری غرب سجادرود واقع شده است. راه سنگ‌پراش خاکی است و از طریق روستاهای شمالی به گلوگاه و سپس به جاده‌های اصلی شهرستان و شهر بابل متصل می‌شود.
 
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگ‌پراش 21نفر بوده است.  به دلیل کوهستانی و جنگلی بودن، اراضی کشاورزی آن بسیار محدود و شغل اهالی دامداری است. برنج، صیفی‌جات و سبزیجات در حد مصرف خانگی کشت می‌شود. مردم سنگ‌پراش به زبان طبری (گویش بابلی) سخن می‌گویند.
----
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۳۳

سنگ‌پراش (Sang Parash)

روستایی در دهستان سجادرود، بخش بندپی شرقی شهرستان بابل، استان مازندران. در فاصلۀ 31کیلومتری جنوب غربی شهر بابل، 50کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 48کیلومتری جنوب دریای خزر، 125کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 540متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در منطقه‌ای جنگلی - کوهستانی در دامنه‌های شمالی البرز مرکزی و در میان جنگل‌های بندپی (بخشی از جنگل‌های هیرکانی)، در 2کیلومتری غرب سجادرود واقع شده است. راه سنگ‌پراش خاکی است و از طریق روستاهای شمالی به گلوگاه و سپس به جاده‌های اصلی شهرستان و شهر بابل متصل می‌شود.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگ‌پراش 21نفر بوده است. به دلیل کوهستانی و جنگلی بودن، اراضی کشاورزی آن بسیار محدود و شغل اهالی دامداری است. برنج، صیفی‌جات و سبزیجات در حد مصرف خانگی کشت می‌شود. مردم سنگ‌پراش به زبان طبری (گویش بابلی) سخن می‌گویند.